ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Αθήνα 4 Νοεμβρίου 2011
O μιλία του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρήστου Παπουτσή, στη B ουλή, κατά τη συζήτηση επί της πρότασης του πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση.
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής: Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, σε λίγες ώρες, ολοκληρώνεται μια κορυφαία διαδικασία της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.
Γιατί ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης ο Πρωθυπουργός.
Και πολύ περισσότερο, γιατί ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης αμέσως μετά από μία μεγάλη επιτυχία. Την επιτυχία της συμφωνίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη δανειακή σύμβαση της χώρας. Μια δανειακή σύμβαση, που φέρνει ευεργετικό δημοσιονομικό και αναπτυξιακό αποτέλεσμα στη χώρα. Ενώ, θέλω να υπενθυμίσω, γιατί φαίνεται ότι το ξεχνάμε, ότι παρόμοιο ευεργετικό αποτέλεσμα σε ρύθμιση χρέους, είναι μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι χωρίς προηγούμενο.
Αυτή η δανειακή σύμβαση είναι το αποκορύφωμα των προσπαθειών του Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, του οικονομικού επιτελείου και μια συλλογικής προσπάθειας της κυβέρνησης.
Αυτή η συμφωνία ήταν επίσης αποτέλεσμα των θυσιών του ελληνικού λαού, της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, που βλέπουν τη ζωή τους να αλλάζει με πόνο ψυχής και φόβο για το μέλλον. Όλων αυτών των υγιών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας, που αναγνωρίζουν ότι η μακρά περίοδος της ψεύτικης ευδαιμονίας έκλεισε οριστικά. Είναι αποτέλεσμα, επίσης, της σθεναρής πολιτικής υποστήριξης των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, των βουλευτών της πλειοψηφίας, που με πόνο ψυχής δίνουν τη μάχη δύο χρόνια τώρα.
Έχω πλήρη συνείδηση ότι υπήρξαν λάθη και παραλείψεις σε αυτή την πορεία. Έχω όμως και πλήρη συνείδηση ότι δεν εγκαταλείψαμε ποτέ τον αγώνα για να πετύχουμε τη σταθερότητα που δίνει η πρόσφατη συμφωνία. Μάλιστα σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που συνειδητοποίησε εν μέσω της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης ότι δεν διαθέτει το νομικό και δημοσιονομικό πλαίσιο, για την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού νομίσματος όταν δέχεται κερδοσκοπικές επιθέσεις από τις διεθνείς αγορές. Γιατί στην πραγματικότητα, αποκαλύφθηκαν οι αδυναμίες της Συνθήκης του Μάαστριχτ , η οποία όχι μόνο έριξε το βάρος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης προς την αγορά, αλλά την εποχή εκείνη, ο συντηρητικός συσχετισμός των δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν δέχθηκε τις προτάσεις όσων πίστευαν και πιστεύουν σε μια πραγματική πολιτική και οικονομική Ένωση της Ευρώπης. Και εννοώ, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Ζάκ Ντελόρ. Όλες τις δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος που έδιναν τη μάχη τότε επισημαίνοντας ακριβώς αυτές τις αδυναμίες και ότι το κοινωνικό κόστος -το κόστος που θα πληρώσουν οι χώρες του Νότου, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Πορτογαλία και η Ισπανία- θα είναι τεράστιο για τη μετάβαση στις προϋποθέσεις και στο χρονοδιάγραμμα της Συνθήκης του Μάστριχτ. Όμως, η ζωή παίζει πολλά παιχνίδια. Γιατί, εκείνη η Συνθήκη η οποία φέρνει για λογαριασμό της χώρας μας τις υπογραφές του κ. Μητσοτάκη, του κ. Σαμαρά και του κ. Τίμου Χριστοδούλου, ήταν αυτή που σήμερα αποκαλύφθηκε ότι έχει κενά και αδυναμίες για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να στηρίξουν ένα εθνικό προϋπολογισμό, μιας χώρας που αντιμετωπίζει κερδοσκοπικές επιθέσεις στην οικονομία της. Αλλά έχει αδυναμίες για να στηρίξει το ίδιο το ευρώ, όσον αφορά τις δυνατότητες της κοινής οικονομικής πολιτικής που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ αλλά κα το ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Αρνήθηκαν, τότε, τη δημιουργία μηχανισμών υποστήριξης του ευρώ αλλά και των Κρατών – Μελών που ενδεχόμενα θα εδέχοντο κερδοσκοπικές επιθέσεις στη διεθνή αγορά ομολόγων.
Και από ποιόν παραλάβαμε αλήθεια; Γι΄ αυτό –είπα- ότι παίζει η ζωή παιχνίδια. Από ποιόν παραλάβαμε αλήθεια, τη χώρα, την εξουσία και την ελληνική οικονομία; Από την κυβέρνηση της Ν.Δ, του κ. Καραμανλή, του κ. Σαμαρά, της κ. Μπακογιάννη, των βασικών δηλαδή, υπευθύνων της χρεοκοπημένης πορείας της χώρας , οι οποίοι σήμερα εμφανίζονται, μάλιστα, ως τιμητές και εγγυητές της νέας ελπίδας.
Και μάλιστα ζητούν την παραίτηση του πρωθυπουργού που φέρνει ενώπιον της Ελληνικής Βουλής μια ζωογόνο συμφωνία. Μια συμφωνία αλληλεγγύης των Ευρωπαϊκών Κρατών προς την Ελλάδα του ευρώ.
Αλήθεια, πώς θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει αυτή τη στάση και αυτή την πολιτική πρακτική;
Το αφήνω στην κρίση σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Χθες, τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών, εξήγησαν με λεπτομέρειες στη Βουλή τις ευεργετικές ρυθμίσεις για τη χώρα μας.
Ταυτόχρονα, παρουσίασαν και το δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση των αποφάσεων, ενώ παράλληλα, όλοι γνωρίζουν ότι προϋπόθεση για την υλοποίηση αυτής της ευεργετικής συμφωνίας είναι η χωρίς καμία καθυστέρηση, αλλά με μεγάλη ταχύτητα, υλοποίηση όλων των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει για την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των νόμων που ψήφισε η ελληνική Βουλή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου έχει χαρακτηριστικά ιστορικών διαστάσεων. Γιατί, με τη συμφωνία αυτή η χώρα ξεφεύγει από την δραματική καθοδική υφεσιακή πορεία που ήταν το αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης υπερχρέωσης που κληρονομήσαμε από τη Ν.Δ. και έτσι η Ελλάδα, τώρα, αποκτά μια βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηρίξει την επανεκκίνηση της οικονομίας αλλά ταυτόχρονα και της αναπτυξιακής τροχιάς.
Οι δυσκολίες, όμως, παραμένουν αλλά, σημασία έχει, ότι ο εφιάλτης, ο εφιάλτης για τον ελληνικό λαό, για κάθε ελληνική οικογένεια τελειώνει.
Κι αν αναλογιστεί κανείς το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον αυτά τα δύο χρόνια της μεγάλης εθνικής προσπάθειας του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αλλά την ίδια στιγμή αν κρίνει και αξιολογήσει τη συμπεριφορά των τραπεζιτών, τότε συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για μια τιτάνια προσπάθεια ενός Πρωθυπουργού και μιας κυβέρνησης με υψηλό επίπεδο και αίσθημα εθνικής ευθύνης.
Και αυτή η προσπάθεια εθνικής ευθύνης είναι ανάγκη να συνεχιστεί χωρίς, μάλιστα, καμία απολύτως ταλάντευση. Αυτή, ακριβώς, είναι η αξία της σημερινής ψήφου εμπιστοσύνης.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, σε ένα πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, αναρωτιέμαι, τι σημαίνει μεταβατική κυβέρνηση;
Πόσο μεγαλύτερης ικανότητας και εθνικής ευθύνης θα είναι μια μεταβατική κυβέρνηση, όταν ακόμη και αυτοί που έχουν μακρά κυβερνητική εμπειρία δυσκολεύονται σήμερα να αντιληφθούν την ανάγκη της επιτάχυνσης των μεταρρυθμίσεων και της αλλαγής των παραδοσιακών δομών, πρακτικών και των αντιλήψεων του παρελθόντος;
Με δεδομένο το χρονοδιάγραμμα των υποχρεώσεων της χώρας, μέχρι να γνωριστούν και να μπορούν να πουν good morning και bonjour , στους συνομιλητές μας, στους διαπραγματευτές και όλους τους εκπροσώπους των Διεθνών Οργανισμών η Ελλάδα θα κινδυνεύει να χρεοκοπήσει. Για μην ξεχνάμε ότι τίποτα δεν έχει γίνει τυχαία μέχρι σήμερα, τίποτα δεν μας χαρίστηκε και τίποτα δεν θα μας χαριστεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εποχή μας, πράγματι, απαιτεί ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση για την πορεία της χώρας. Για τη διακυβέρνηση. Προσωπικά, σέβομαι , εκτιμώ και βασίζομαι στο ρόλο των ειδικών επιστημόνων και των τεχνοκρατών, σε κάθε τομέα.
Αλλά το ζήτημα της πολιτικής διακυβέρνησης μιας χώρας , μιας κοινωνίας, ενός λαού, στο δημοκρατικό πολίτευμα είναι υπόθεση των εκλεγμένων εκπροσώπων των πολιτών. Σε καμία κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν μπορεί να είναι διαφορετικά. Γιατί, σε μια συντεταγμένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι υπόθεση υψίστης πολιτικής ευθύνης και εμπιστοσύνης που παρέχει η Βουλή μέσα από την οργανωμένη παρουσία των πολιτικών δυνάμεων του τόπου και των θεσμικών τους οργάνων.
Αυτή τη στιγμή, ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, έχει την εντολή του λαού. Το ΠΑΣΟΚ, διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και είμαι βέβαιος ότι αυτή η πλειοψηφία θα επιβεβαιωθεί σε λίγες ώρες με την ψήφο των βουλευτών για να βγούμε από την κρίση και να μπούμε σε μια σταθερή τροχιά ανάπτυξης και προοπτικής.
Εάν, όμως, τα πράγματα , στο πλαίσιο των κανόνων της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, οδηγήσουν σε κυβερνήσεις συνεργασίας – τελευταία μάλιστα γίνεται και πολύς λόγος για αυτές- θεωρώ, ότι είναι αδιανόητο για τη Βουλή των Ελλήνων να συζητά το ενδεχόμενο κυβερνήσεων τεχνοκρατών και εξωθεσμικών παραγόντων. Οι οποίοι στη συνέχεια θα ζητήσουν και την ψήφο εμπιστοσύνης των Βουλευτών.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι τα πολιτικά κόμματα, τα οποία ήθελαν να συντρέξουν ή να αναγνωρίσουν ότι έχουν κάποιο ρόλο εθνικής ευθύνης και θέλουν να συμβάλουν και συμμερίζονται την ανάγκη μιας κυβερνητικής συνεργασία προσωρινής ή με διάρκεια, ότι δεν διαθέτουν σήμερα, πολιτικές προσωπικότητες, βουλευτές κοινής αποδοχής, για να αναλάβουν αυτή την ευθύνη.
Επειδή, η εποχή μας είναι εποχή που έχει ανάγκη από καθαρό πολιτικό αποτύπωμα απ΄ όλους, προσωπικά και σε ό,τι με αφορά, όσο ο λαός της Αθήνας με τιμά με την ψήφο του και βρίσκομαι στο Κοινοβούλιο, δεν θα δώσω ποτέ ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση χωρίς τη συμμετοχή με μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών που έχουν την εμπιστοσύνη των κομμάτων τους και με τα οποία εκλέχθηκαν στη Βουλή.
Ο πρόεδρος της Ν.Δ, ο κ. Αντώνης Σαμαράς, δήλωσε χθες ότι παρά τις διαφωνίες του ιδίου και του κόμματός του, της Ν.Δ τελικά, θα ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση. Και θέλω να πω, με πολύ καθαρό τρόπο ότι αυτή η απόφαση αποτελεί στάση ευθύνης του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ως εκ τούτου, εκλείπει η αναγκαιότητα του δημοψηφίσματος για την απόφαση της 27ης Οκτωβρίου.
Ωστόσο, δεν εκλείπει η αναγκαιότητα της επιβεβαίωσης ή της απόρριψης της πολιτικής της κυβέρνησης από τον ίδιο το λαό, από τους πολίτες. Κι αυτό, λόγω της διαρκούς αμφισβήτησης, των έντονων αντιδράσεων των πολιτών, λόγω των βίαιων αλλαγών , δυστυχώς όμως, απολύτως αναγκαίων, που πραγματοποιούνται στη ζωή όλων τους.
Ματώσαμε για να βάλουμε υγιείς βάσεις στην οικονομία και στους δημοκρατικούς μας θεσμούς. Και αντιμετωπίζουμε καθημερινά με απογοήτευση την ανευθυνότητα που βασιλεύει γύρω μας. Να κυριαρχεί η δημαγωγία.
Να παίρνουν και να δίνουν οι συζητήσεις του παρασκηνίου, για το πώς δεν θα θιγεί, πως θα εδραιωθεί ή πως θα διευρυνθεί η επιρροή των δυνάμεων της αγοράς στα μελλοντικά σχήματα κυβερνητικής εξουσίας, που θα αναλάβουν τις τύχες της χώρας μετά τη σωτηρία μας από τη χρεοκοπία για να αξιοποιήσουν το πρωτογενές πλεόνασμα και να διαχειριστούν την ανάπτυξη της οικονομίας.
Όλο αυτό το πλέγμα των ετερόκλητων επιδιώξεων καταλήγουν σε ένα στόχο , στη διαρκή αμφισβήτηση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Και μάλιστα με τον πιο αδυσώπητο, τον πιο χυδαίο και τελικά τον πιο άδικο τρόπο.
Σε πολλούς έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ακόμη και σήμερα σε αυτή την κρίσιμη για τη χώρα εποχή , σε αυτό το κομβικό σημείο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, και πάλι κάποιοι από το παρασκήνιο επιχειρούν να ορίσουν τις τύχες της χώρας , είναι όσοι επιχειρούν να ακυρώσουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που πασχίζει για ευνομία, για ισονομία, για τη διαφάνεια, για τον κοινωνικό έλεγχο. Και η αντίδραση όλων αυτών, γίνεται περισσότερο λυσσώδης, όσο δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στους υπουργούς και τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Επειδή, λοιπόν, είναι προφανές ότι τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και όλοι μας, δεν γονατίσαμε, δεν χαριστήκαμε και δεν θα χαριστούμε σε κανέναν, ο πόλεμος , αυτός ο ανελέητος πόλεμος, αυτή η σκληρότατη σύγκρουση θα εντείνεται συνεχώς.
Είναι ανάγκη, λοιπόν, να μιλήσει ο λαός. Εκλογές λοιπόν. Σε μια χώρα όμως που θα έχει σωθεί από τη χρεοκοπία. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σταματήσει τη χώρα από την πορεία της σωτηρίας της. Αλλά και ο πολίτης έχει κάθε δικαίωμα, με τη δική του κρίση να αξιολογήσει και με τη δική του δύναμη να ορίσει εκείνος, ποιος θα τον εκπροσωπεί και ποιος θα διαφεντεύει την τύχη του.
Κι επειδή είναι πολλοί οι ενδιαφερόμενοι, όχι βέβαια τόσο για τη σωτηρία της χώρας, αλλά για το χρόνο των εκλογών, θα προτείνω στον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, ευθύς αμέσως μετά την επιβεβαίωση της σταθερής πορείας της χώρας και την εκταμίευση της 6ης δόσης των 8 δισεκατομμυρίων αλλά και της 7ης δόσης το Φεβρουάριο, των 80 δισεκατομμυρίων, να προσφύγουμε και να ζητήσουμε ψήφο εμπιστοσύνης από το λαό.
Ψήφος εμπιστοσύνης, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι σήμερα στην κυβέρνηση.
Ψήφος εμπιστοσύνης από το λαό όταν σταθεροποιηθεί η σωτηρία της χώρας. Σας ευχαριστώ πολύ.
