ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Αθήνα, 1 Νοεμβρίου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συνέντευξη Τύπου Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρήστου Παπουτσή, σχετικά με πολιτικές εξελίξεις, παράνομη μετανάστευση, Schengen , εκδηλώσεις βίας, εγκληματικότητα, εορτασμό επετείου Πολυτεχνείου.
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής: «Σας ευχαριστώ κατ’ αρχάς που αποδεχθήκατε την πρόσκληση για να έρθετε σ ‘αυτή τη συνέντευξη Τύπου,
- ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Η οποία γίνεται γιατί έχουμε τη Σύνοδο των Υπουργών της προηγούμενης εβδομάδος, όπου παρουσιάσαμε τον απολογισμό όσον αφορά στην εφαρμογή του σχεδίου δράσης για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, ένα χρόνο στο Υπουργείο.
Πέραν της θετικής αξιολόγησης που έτυχε η εφαρμογή του προγράμματός μας από το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έγιναν ορισμένες επισημάνσεις για καθυστερήσεις, τις οποίες οφείλουμε να λάβουμε υπ’ όψιν μας και κυρίως να κινηθούμε με ταχύτητα. Κι όταν λέω να κινηθούμε, όχι μόνο το Υπουργείο, αλλά πρέπει να κινηθούν η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε όλες τις περιοχές, η Περιφερειακή Διοίκηση και βεβαίως και οι τοπικές κοινωνίες.
Κι εδώ θέλω να παρακαλέσω ακριβώς για τη δική σας βοήθεια προκειμένου να μεταφέρουμε αυτό το μήνυμα προς τις τοπικές κοινωνίες. Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος:
Ενώ υπήρξε πλήρης αναγνώριση από όλους για τη μεγάλη μεταρρύθμιση που πετύχαμε και την ολοκληρώσαμε στο νομοθετικό επίπεδο όσον αφορά τις Υπηρεσίες Ασύλου, τη δημιουργία των Υπηρεσιών Πρώτης Υποδοχής και των Υπηρεσιών των Κέντρων Κράτησης, ενώ όλοι χαιρέτισαν το γεγονός ότι ήδη με την εφαρμογή των νέων διαδικασιών υπάρχει μία πρωτοφανής αύξηση του ποσοστού πρώτα απ’ όλα εξέτασης των αιτήσεων ασύλου αλλά και των αιτήσεων ασύλου που γίνονται αποδεκτές από το 0,5% που ήταν πέρυσι τέτοια εποχή στο 12,5% τώρα, παρ’ όλα αυτά δεχθήκαμε κριτική για δυο βασικά θέματα:
Πρώτον, γιατί δεν έχουμε ακόμα δημιουργήσει, δεν έχουμε ξεκινήσει τις διαδικασίες για τα καινούργια Κέντρα Κράτησης και Πρώτης Υποδοχής και δεύτερον, για τις συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν στα υπάρχοντα Κέντρα Κράτησης.
Γι’ αυτό το λόγο θεωρώ σκόπιμο τούτη την ώρα ότι πρέπει να επιταχύνουμε τη διαδικασία μας, πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια, να στείλουμε ένα μήνυμα προς όλες τις τοπικές κοινωνίες οι οποίες με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο αντιδρούν για τη δημιουργία των Κέντρων Κράτησης και Πρώτης Υποδοχής, προς τα πολιτικά κόμματα τα οποία με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο τοποθετούνται αρνητικά τα περισσότερα, στην προοπτική των Κέντρων Πρώτης Υποδοχής, όπως επίσης και προς τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις οι οποίες για διαφόρους λόγους η κάθε μία τοποθετούνται επίσης αρνητικά στη δημιουργία των Κέντρων Κράτησης και Πρώτης Υποδοχής.
Η νέα μεταρρύθμιση, μια μεταρρύθμιση που είναι απολύτως συμβατή προς τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, προς τις ευρωπαϊκές οδηγίες, τη μεγάλη συζήτηση που διεξάγεται τώρα στην Ευρώπη για μια ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης και μια ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου, προϋποθέτει την ταχύτατη ολοκλήρωση ολόκληρου του πλέγματος, ολόκληρου του συστήματος που μπορεί να φέρει εις πέρας το σχεδιασμό για την πολιτική μετανάστευσης.
Εμείς έχουμε ένα δόγμα στο οποίο επιμένουμε: Όποιος έχει δικαίωμα ασύλου, θα το πάρει και θα το πάρει με ταχύτατους ρυθμούς. Όποιος δεν έχει δικαίωμα ασύλου και δεν έχει και άλλους λόγους να επιβεβαιώσει τη διαμονή του στην Ελλάδα, δηλαδή εργασία, πρόσκληση ή οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει να φύγει από τη χώρα. Και πρέπει να φύγει μέσα από τις διαδικασίες που προβλέπονται, δηλαδή είτε τις απελάσεις, είτε τους εθελοντικούς επαναπατρισμούς.
Αυτές οι δυο διαδικασίες δε μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά, όπως δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά και η Υπηρεσία του Ασύλου εάν δε λειτουργεί ταυτόχρονα η Υπηρεσία των Κέντρων Κράτησης και Πρώτης Υποδοχής.
Τι σημαίνει αυτό: Σημαίνει ότι τα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής είναι αυτά τα οποία πιστοποιούν, κάνουν τη διάγνωση εάν πρόκειται περί αληθινών στοιχείων τα οποία δίνει ο μετανάστης και ταυτόχρονα δίνουν τη δυνατότητα στις Αρχές να κάνουν τη διάκριση εκείνων που δικαιούνται άσυλο, άρα να μπουν στη διαδικασία που προβλέπεται από τη νομοθεσία μας για την παροχή ασύλου, ή αν δε δικαιούνται, οπότε πρέπει να μπουν στη διαδικασία της κράτησης και της πρώτης υποδοχής.
Εάν δε λυθούν αυτά τα ζητήματα και αν αυτό το σύστημα δε λειτουργήσει ενιαία, δε θα έχουμε αποτέλεσμα. Και πιστεύω ότι όλοι μας θέλουμε να έχουμε αποτέλεσμα.
Πρώτα απ’ όλα, το θέλει η ελληνική κοινωνία η οποία δεν αντέχει πια τη συνεχιζόμενη μεταναστευτική πίεση, δεύτερον, το έχει ανάγκη η αντεγκληματική πολιτική μας γιατί καλώς ή κακώς η παρουσία των μεταναστών επηρεάζει τη μικρή εγκληματικότητα σε μεγάλο βαθμό, και ιδιαίτερα των παράνομων μεταναστών που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Και τρίτον, έχουμε την υποχρέωση να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα που έχουμε δεσμευτεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το οποίο έχει εγκριθεί με χρηματοδότηση περίπου 240 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία καθυστερούν ακριβώς λόγω του ότι υπάρχουν τοπικές αντιδράσεις.
Επιμένω σ’ αυτό, αυτό είναι το μήνυμα, αυτή είναι η παράκλησή μου προς εσάς. Θα απευθυνθούμε προσωπικά και προς τους συναδέλφους στη Βουλή, τους Βουλευτές όλων των κομμάτων από τις διάφορες περιοχές της χώρας, θ’ απευθυνθούμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα δώσουμε όποιες εξηγήσεις χρειάζονται, αλλά εάν δεν επικρατήσει η αλήθεια, αν δε διαλύσουμε τους φόβους, αν δεν ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα και αν δεν υποστηρίξουμε αυτή την εθνική υπόθεση, δε θα μπορέσουμε να πετύχουμε και το θέτω ενώπιον όλων.
Δεύτερον, θέλω να σας πω ότι αυτό δεν είναι μια υπόθεση η οποία ξεκίνησε επειδή έχουμε κάποια ιδεολογική αγκύλωση επί του θέματος. Ξεκίνησε διότι έχουμε υποχρέωση. Κι έχουμε υποχρέωση διότι το 2009 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και ξεκίνησε τη διαδικασία επί παραβάσει εις βάρος της χώρας μας.
Έκτοτε η Ελλάδα πήρε την πρωτοβουλία, διαμόρφωσε το εθνικό σχέδιο δράσης, υπήρξε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έγκριση από το Συμβούλιο και υλοποιούμε αυτό το Πρόγραμμα Δράσης. Όμως η υλοποίησή του δε θα πραγματοποιηθεί στο τέλος εάν δεν έχουμε ταχύτατα κάμψει τις αντιστάσεις οι οποίες εμφανίζονται με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο, κυρίως στις τοπικές κοινωνίες και αν δεν έχουμε ξεφύγει από τις αγκυλώσεις και την υποκρισία ορισμένων πολιτικών χώρων, οι οποίοι άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα επιδιώκουν.
Από την άποψη λοιπόν αυτή θέλω να παρακαλέσω και να ζητήσω την πλήρη υποστήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των τοπικών κοινωνιών για την επιτυχία ενός σχεδίου το οποίο είναι συνολικό, αφορά το σύνολο της χώρας μας, έχει εθνική σημασία και επιπλέον, έχει άμεση σχέση με τη θέση της χώρας μας στο χώρο του Σένγκεν.
Κι έρχομαι στο δεύτερο θέμα: Η πολιτική γύρω από το Σένγκεν, είναι μια πολιτική η οποία αφορά τον 3ο πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή τη διαμόρφωση ενός πεδίου εσωτερικής ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χώρα μας έχει υποχρέωση να υλοποιήσει ορισμένες από τις αρχές οι οποίες έχουν συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Όταν ήρθαμε πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου, στο Υπουργείο, ο συνάδελφός μου Μανόλης Όθωνας και εγώ, βρήκαμε ταυτόχρονα στα έγγραφα τα οποία παραλάβαμε κι ένα τηλεγράφημα από τον Πρέσβη της χώρας μας, τον εκπρόσωπό μας, τη μόνιμη ελληνική αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, τον κ. Σωτηρόπουλο, ο οποίος ενημέρωνε την Κυβέρνηση ότι έχουν αρχίσει οι συζητήσεις για την αποβολή της χώρας μας από τη συνθήκη Σένγκεν.
Η κινητοποίησή μας ήταν άμεση. Δραστηριοποιηθήκαμε αμέσως, με ταχύτατους ρυθμούς, σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκομένους φορείς, κυρίως την Ελληνική Αστυνομία και το Λιμενικό Σώμα, διαμορφώσαμε όλες τις προϋποθέσεις που χρειάζονται, διαμορφώσαμε το νέο όργανο που είναι διακλαδικό, στο οποίο προΐσταται ο Υποναύαρχος, ο κ. Μπαντιάς για την πολιτική της χώρας μας, για τους διασυνοριακούς ελέγχους στα πλαίσια του Σένγκεν. Το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας του Υπουργείου ανέλαβε την εκπόνηση μιας μελέτης για τη διαμόρφωση ενός Εθνικού Κέντρου Επιτήρησης των Συνόρων όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία και την ευρωπαϊκή πρακτική και την ευρωπαϊκή έννομη τάξη.
Κινούμαστε και εδώ με ταχύτατους ρυθμούς. Ταυτόχρονα όμως, η Ελλάδα δέχεται τις μεταναστευτικές πιέσεις από τη μια πλευρά και από την άλλη λειτουργεί μέσα στα πλαίσια της απελευθερωμένης αγοράς, της απελευθέρωσης των αγορών και των οικονομικών δραστηριοτήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τι συμβαίνει; Μετά την απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών και την άδεια που έχουν οι εταιρείες low cost , χαμηλού κόστους, να λειτουργούν ακόμα και στα μικρά νησιά έχουν δημιουργηθεί πολλοί καινούριοι δρόμοι για να φεύγουν χωρίς πολλούς ελέγχους οι μετανάστες προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η υποχρέωσή μας ήταν μια ακόμα επιβαρυντική πράξη για την ελληνική αστυνομία, αλλά και για το λιμενικό σώμα, ιδιαίτερα στις περιοχές που θέλαμε να αναπτύξουμε και την κρουαζιέρα.
Έτσι, όλο αυτό το καλοκαίρι είχαμε αύξηση των δυνάμεων στα περιφερειακά αεροδρόμια, είχαμε πολλές μεγάλες επιτυχίες, αλλά ταυτόχρονα όμως και μια πολύ μεγάλη επιβάρυνση σε κόστος και απασχόληση προσωπικού.
Οι εξετάσεις μας από τις επιτροπές Σένγκεν ήταν θετικές. Υπό την έννοια ότι, όπως ξέρετε υπάρχει αξιολόγηση των συνοριακών ελέγχων σε διαρκή και μόνιμη βάση.
Χαρακτηριστικά όμως, παραδείγματα είναι οι περιπτώσεις Ηγουμενίτσας και Πατρών. Τα λέω αυτά γιατί πρέπει να διαλύσουμε μια σύγχυση πάλι.
Ορισμένοι λένε και υπάρχουν δυστυχώς και ορισμένα κόμματα, τα οποία λένε «μα γιατί δεν επιτρέπετε στους μετανάστες να φύγουν, να πάνε στην Ευρώπη;». Και κόμματα από τις ακραίες πλευρές του πολιτικού φάσματος του τόπου και τις δύο πλευρές, όχι μόνο από τη μία, είναι δυστυχώς και από τις δύο.
Αυτή όμως, η επιλογή, δυστυχώς, «πιάνει» εύκολα στον κόσμο. Ακούω και ορισμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες μάλιστα αγωνίζονται υπέρ των δικαιωμάτων των ανθρώπων και γενικότερα και ειδικότερα των μεταναστών, οι οποίοι λένε «ανοίξτε τα σύνορα να φύγουν, να πάνε στην Ευρώπη». Αυτή η επιλογή η οποία οδηγεί την Ελλάδα έξω από τη συνθήκη Σένγκεν, οδηγεί στην αποβολή της Ελλάδας από το Σένγκεν.
Όσον αφορά σε Ηγουμενίτσα και Πάτρα, εδώ ήταν μια αντίφαση ευρωπαϊκή, την οποία επισημάναμε. Η Ελλάδα κάνει αυστηρούς ελέγχους, στο πλαίσιο των κανονισμών, στα λιμάνια Πάτρας και Ηγουμενίτσας.
Έρχεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ασκεί κριτική στην Ελλάδα, γιατί κάνει αυστηρούς ελέγχους στα λιμάνια επιτόπου στην Πάτρα και στην Ηγουμενίτσα, διότι παραβιάζονται οι κανόνες της ελεύθερης διακίνησης των πολιτών στα πλαίσια της εσωτερικής αγοράς.
Αλλάζουμε τους κανόνες, εφαρμόζουμε νέα τακτική, νέα πολιτική και η ελληνική αστυνομία αναλαμβάνει να κάνει ελέγχους πριν από την είσοδο της πόλης και στην Ηγουμενίτσα και στην Πάτρα.
Αυτό σημαίνει όμως πολλαπλάσιες δυνάμεις, περισσότερα μέτρα, στενή συνεργασία με το λιμενικό. Την πετύχαμε και γι’ αυτό και έχουμε και σημαντικά αποτελέσματα τόσο στην Ηγουμενίτσα όσο και στην Πάτρα.
Εδώ, όμως πρέπει να σημειώσω ότι ιδιαίτερα στην Ηγουμενίτσα έπαιξε πολύ θετικό ρόλο η ίδια η τοποθέτηση της δημοτικής αρχής, του κ. Δημάρχου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή, και ήταν ίσως ο μόνος δήμαρχος στη χώρα, ο οποίος είπε «ναι, θα φτιάξουμε Κέντρο Πρώτης Υποδοχής».
Και αυτομάτως δημιούργησε το κλίμα ότι «εδώ δεν αστειεύονται, δεν παίζουν», και αντιλήφθησαν αμέσως την αξία και τη χρησιμότητα ενός τέτοιου Κέντρου Πρώτης Υποδοχής Μεταναστών, δηλαδή εκεί που θα γίνεται καταγραφή και πιστοποίηση των μεταναστών.
Τα λέω αυτά γιατί; Γιατί η υπόθεση Σένγκεν, ναι μεν βρισκόμαστε σε διαρκή επιτήρηση για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων και των υποχρεώσεών μας στα πλαίσια της συνθήκης, όμως δεν έχει κλείσει.
Παραμένει πάντα και ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος, είτε της αποβολής της χώρας μας, είτε ενός σταδιακού παγώματος της σχέσης Ελλάδας – Σένγκεν.
Και αυτό δεν είναι δύσκολο, από πλευράς πρακτικής. Είναι απόφαση κάποιων κρατών να πουν ότι «κύριοι, εμείς κάνουμε πλέον ελέγχους στα αεροδρόμια και στα λιμάνια μας σε όλους τους προερχόμενους από την Ελλάδα». Αυτό αυτομάτως σημαίνει ακύρωση της ίδιας της λειτουργίας του Σένγκεν.
Επομένως, πέρα από τα οικονομικά προβλήματα, τα οποία έχει η χώρα μας και πέρα από την επιτήρηση που ούτως ή άλλως βρίσκεται η ελληνική οικονομία, εγώ θέλω να υπενθυμίσω σε όλους και κυρίως προς την ελληνική κοινωνία και τις υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις, ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επιτήρηση και στον τομέα της ασφάλειας.
Αυτό μην το ξεχνάμε και μην το ξεχνάμε σε οποιαδήποτε δραστηριότητα αναπτύσσεται εντός της ελληνικής επικράτειας. Και επειδή ο τομέας της εσωτερικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ πιο ευαίσθητος για τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών, σας διαβεβαιώ ότι η κριτική την οποία δέχεται η χώρα και η αγωνία και η ευαισθησία των κυβερνώντων στις άλλες χώρες είναι πολύ μεγάλη, θα έλεγα ίσως και μεγαλύτερη από την ευαισθησία όσον αφορά τις οικονομικές επιδόσεις της χώρας μας.
Επομένως, σήμερα που βρισκόμαστε έτσι κι αλλιώς σε μια νέα εποχή, χρειαζόμαστε να έχουμε και ένα διαφορετικό πεδίο, όσον αφορά την προσέγγιση των θεμάτων ασφαλείας, με περισσότερη ευθύνη, με περισσότερη υπευθυνότητα.
- ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΒΙΑΣ
Και το λέω αυτό για να έρθω στο επόμενο σημείο της σημερινής συνέντευξης, γιατί έχω την αίσθηση ότι ακριβώς αυτή την εποχή, τη δύσκολη και ταραγμένη εποχή, σε αυτή την εποχή που χρειάζεται ο μέγιστος βαθμός υπευθυνότητας από όλους, ο μέγιστος βαθμός ατομικής και συλλογικής ευθύνης, δυστυχώς βασιλεύει η ανευθυνότητα.
Και αυτό είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να μας προβληματίσει, ως λαό, ως κοινωνία, ως πολιτικά κόμματα, ως Βουλή των Ελλήνων. Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος.
Ολοένα και περισσότερο εμφανίζονται εκδηλώσεις βίας, ατομικής και ομαδικής βίας στην κοινωνία. Έχω επανειλημμένα καταδικάσει κάθε μορφή βίας και κάθε μορφή αυθαιρεσίας και ιδιαίτερα κάθε μορφή αυθαιρεσίας που προέρχεται από τα σώματα ασφαλείας.
Αλλά θέλω να σταθώ στο θέμα της βίας. Δεν υπάρχει δεξιά και αριστερή βία, υπάρχει βία. Υπάρχει βία, η οποία στρέφεται ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα, στις ατομικές ελευθερίες των πολιτών, ενάντια στο κοινωνικό σύνολο, ενάντια στην προοπτική της κοινωνίας.
Δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος με βία. Και δεν μπορεί να λειτουργήσει το πολίτευμά μας με βία. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει και δε θα υπάρχει καμία ανοχή στη βία.
Θέλω να είμαι απολύτως σαφής σε αυτά. Όπως επίσης θέλω να είμαι απολύτως σαφής στην κεντρική επιλογή την οποία ακολουθούμε ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου και ως κυβέρνηση, στο θέμα της ήπιας αστυνόμευσης για την παρακολούθηση και την εξέλιξη των κοινωνικών αγώνων και των κοινωνικών αντιδράσεων.
Εμείς δε θεωρούμε ότι ο κάθε απεργός είναι και εχθρός του κράτους. Εμείς δε θεωρούμε ότι οι κοινωνικοί αγώνες είναι δραστηριότητες έκνομες.
Εμείς πιστεύουμε και υλοποιούμε το Σύνταγμα, την έννομη τάξη της χώρας μας, σύμφωνα με την οποία ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα, να αντιδράσει, να διαδηλώσει, να ασκήσει κριτική, να εκφραστεί ελεύθερα. Και αυτό ισχύει σε όλη την πολιτική μας δραστηριότητα και στάση.
Δεν πιστεύουμε δε, ότι ένα κράτος γίνεται ισχυρό, όταν ασκεί με κάθε τρόπο και στην πρώτη ευκαιρία την κρατική βία. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο και αυτή είναι η βαθιά μας πίστη, πολιτική και ιδεολογική πίστη, ακριβώς το αντίθετο.
Ότι ένα κράτος είναι ισχυρό, όταν η κρατική βία ασκείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνο για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και μόνο για την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Και αυτό υλοποιείται.
Ορισμένοι βέβαια το θεωρούν ως αδυναμία. Ορισμένοι βέβαια το θεωρούν και ασκούν έντονη κριτική. Καλοδεχούμενη η κριτική. Βεβαίως, για όλους και από όλους. Αλλά δεν μπορεί κανείς με την κριτική του απλά και μόνο να επιβεβαιώνει ότι η δική του αλήθεια είναι η αλήθεια η οποία ισχύει για τη δημοκρατία μας, για το σύνταγμά μας και για το πολίτευμά μας.
Γιατί τότε αυτή η προσπάθεια, όταν είναι επίμονη, όταν είναι ουσιαστική, όταν είναι μια κριτική η οποία γίνεται σε συνεχή βάση, χωρίς δεδομένα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα ιδεολογικά και πολιτικά πλαίσια μέσα στα οποία κινείται αυτή η κυβέρνηση και το σύνταγμα της χώρας μας, τότε είναι προσπάθεια άσκησης ιδεολογικής και πολιτικής τρομοκρατίας.
Και αυτό δεν ισχύει, ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, από το Μανόλη Όθωνα και εμένα προσωπικά, από τη θέση αυτή της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Δεν πιστέψαμε, δεν πιστεύουμε, δε θα πιστέψουμε στη λογική και στην αξία του αστυνομικού κράτους. Πιστεύουμε στην αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος, του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, όπου οι κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις μπορούν να ξεπερνιούνται μέσα από το δημοκρατικό διάλογο, μέσα από τις κοινοβουλευτικές και πολιτικές διαδικασίες.
Γι’ αυτό το λόγο σ’ αυτή την περίοδο, σ’ αυτήν την πραγματικά, επαναλαμβάνω, δύσκολη και ταραγμένη περίοδο, είναι ευθύνη όλων των πολιτικών κομμάτων – όλων των πολιτικών κομμάτων – όλων των οργανωμένων εκφράσεων της κοινωνίας, συνδικάτων, φορέων, των πάντων, αλλά και του κάθε πολίτη ξεχωριστά να συναισθανθεί τις ευθύνες του απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και την προοπτική της χώρας.
Σήμερα, η χώρα περνάει την πιο δύσκολη περίοδο απ’ όσο θυμάμαι εγώ, οπωσδήποτε στα χρόνια της μεταπολίτευσης, αλλά η σύγχρονη ιστορία δεν έχει να επιδείξει ούτε να σημειώσει κάποια περίοδο που να έχει ούτε καν με τα ίδια χαρακτηριστικά.
Είναι μια συνολική κρίση η οποία αφορά τη χώρα μας. Αλλά είναι ενταγμένη μέσα σε μια συνολική ευρωπαϊκή κρίση και παγκόσμια, σε ορισμένες από τις διαστάσεις της, κρίση, ιδιαίτερα όσον αφορά το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο της γενικευμένης κρίσης η χώρα μας προσπαθεί να επιβιώσει, προσπαθεί να σωθεί και ταυτόχρονα να αλλάξει σελίδα, γυρνώντας σε μια νέα εποχή με νέα δεδομένα, με νέες προοπτικές, με υγιείς βάσεις.
Η περίοδος μιας ψεύτικης ευδαιμονίας για τον κάθε Έλληνα πολίτη έχει τελειώσει. Είναι η περίοδος που τα πάντα αποκαλύπτονται. Η ψεύτικη ευδαιμονία, την οποία πολλοί εξ ημών επιχειρούσαμε να κάνουμε πραγματική και αληθινή ευδαιμονία, απεδείχθη ότι είναι αδύνατη ως επιδίωξη.
Πρέπει λοιπόν να λειτουργήσουμε. Πρέπει να λειτουργήσουμε σε ένα πλαίσιο με υπευθυνότητα. Γι’ αυτό ανησυχώ για τις εκδηλώσεις βίας οι οποίες αναπτύσσονται. Ταυτόχρονα, οι τελευταίες εκδηλώσεις και τα τελευταία γεγονότα ήταν γεγονότα τα οποία απέδειξαν και κάτι άλλο, έδωσαν λαβή και δυνατότητα σε ορισμένες πολιτικές δυνάμεις να προσπαθήσουν να το ερμηνεύσουν κατά το δοκούν.
Έτσι, ξαφνικά εμφανίστηκαν ως γενικευμένη λαϊκή αντίδραση τα έκτροπα της Θεσσαλονίκης, γιατί περί εκτρόπων πρόκειται, όπου συναθροίστηκαν ταυτόχρονα, στο ίδιο σημείο, οι πολιτικές επιδιώξεις και η πολιτική δράση, ο πολιτικός ακτιβισμός ορισμένων πολιτικών οργανώσεων, μαζί με τη διαμαρτυρία των οπαδών του Ηρακλή για τον υποβιβασμό της ομάδας τους, μαζί με τη διαμαρτυρία των παραθρησκευτικών και των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων οι οποίες λειτουργούν κάτω από τη γενική ταμπέλα «Κίνημα ενάντια στην κάρτα του πολίτη» ή το «Κίνημα ενάντια στον αντίχριστο» και πάει λέγοντας.
Αυτά όμως δεν είναι λαϊκή κατακραυγή για την πολιτική της κυβέρνησης ούτε είναι άθροισμα χιλιάδων λαού οι οποίοι έρχονται για να αντιδράσουν στην κυβερνητική πολιτική . Μη ξεχνάτε, δε, ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα του σαλονιού. Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα του λαού. Οι βουλευτές μας είναι συνέχεια μέσα στον κόσμο. Μέσα από τα συνδικάτα και μέσα από τις κοινωνικές δυνάμεις βγήκαμε οι περισσότεροι από μας.
Εκλεγήκαμε μέσα από κοινωνικούς αγώνες και κοινωνικές διεργασίες και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό. Όπως είμαστε υπερήφανοι για τη σχέση που διατηρούμε με τις κοινωνικές δυνάμεις που σήμερα πλήττονται, διότι πλήττονται από μια πολιτική η οποία είναι η πολιτική η δικιά μας, μια υπεύθυνη πολιτική, μια πολιτική που ματώνει τη χώρα, αλλά μια πολιτική που σώζει τη χώρα. Δεν είναι η πολιτική της καταστροφής.
Γι’ αυτό το λόγο επιμένουμε να έχουμε επαφή με τον κόσμο, να ξέρουμε τι γίνεται, να ξέρουμε πού πάμε, να πονάμε, να μετράμε τις αντιδράσεις μας και να μετράμε και τη διαχείριση, τον τρόπο, και έτσι να λαμβάνουμε τα μέτρα για τη διαχείριση των κοινωνικών αγώνων.
Δεν είναι επιλογή μας η βία στην κοινωνία. Δεν είναι επιλογή μας η αντιπαλότητα και σε καμία περίπτωση δεν πιστεύει κανείς στην κυβέρνηση ότι οι επιλογές μας, οι μεταρρυθμιστικές επιλογές, οι επιλογές που είναι αναγκαίες για τη σημερινή πραγματικότητα θα πρέπει να εφαρμόζονται δια της Αστυνομίας ή δια του Λιμενικού Σώματος ή δια των Σωμάτων Ασφαλείας και με το ρόπαλο ή με το γκλοπ του αστυνομικού. Κανείς δεν το πιστεύει αυτό.
Φαίνεται όμως, ότι ορισμένα πολιτικά κόμματα, ορισμένοι άλλοι οι οποίοι αρθρώνουν δημόσιο λόγο, ορισμένοι άλλοι οι οποίοι από θέση ισχύος ή από την επαγγελματική τους δραστηριότητα, επηρεάζουν και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, επιμένουν σ’ αυτό. Επιμένουν στην ανάγκη ενός αστυνομικού και αποτελεσματικού ή αποτελεσματικού δια της Αστυνομίας κράτους, για να είμαι και πιο σαφής. Ενός αποτελεσματικού κράτους το οποίο θα επιβάλλει την τάξη και το νόμο μέσα από τη σιδηρά πυγμή και την επιβολή των επιλογών της κυβέρνησης.
Η επιλογή, όμως, της κυβέρνησης είναι η δημοκρατική επιταγή, η συνταγματική επιταγή, αυτή που περικλείεται στο δημοκρατικό μας Σύνταγμα, η πειθώ. Δια της πειθούς η κυβέρνηση επιχειρεί να προχωρήσει, να υλοποιήσει τις πολιτικές της, όχι δια ροπάλου, και δεν θα είναι δια ροπάλου. Και σε κάθε περίπτωση δεν θα είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τουλάχιστον εγώ στη θέση αυτή εδώ η οποία θα επιτρέψει τη δημιουργία τέτοιου είδους επιλογών. Αν αρέσει. Αν δεν αρέσει, τι να κάνουμε;
Θα συνεχίσουμε να ακούμε την κριτική του καθένα, αλλά θα απαντάμε. Θα απαντάμε στην ανευθυνότητα και θα απαντάμε προβάλλοντας συνεχώς τις ευθύνες εκείνων οι οποίοι διαμορφώνουν την πολιτική και κοινωνική συνείδηση των πολιτών.
- ΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ
Το ίδιο ισχύει για τα γήπεδα. Υπάρχουν ορισμένοι που λένε και το διάβασα κάπου σήμερα ότι αυτό το οποίο γίνεται στα γήπεδα είναι στην πραγματικότητα η προπόνηση των προβοκατόρων οι οποίοι στη συνέχεια θα δώσουν τη μάχη εναντίον του λαϊκού κινήματος στους δρόμους.
Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Είναι απολύτως ανεύθυνα πράγματα, γιατί η βία στα γήπεδα είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, οπωσδήποτε ευρωπαϊκό. Απασχόλησε όλες τις κοινωνίες και ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα όπου λειτουργεί ένα σύστημα το οποίο το καταδικάσαμε όλοι, συνελήφθησαν ήδη, τα κυκλώματα που λειτουργούσαν με τα στοιχήματα στο ποδόσφαιρο και με τους στημένους αγώνες. Είχαν άμεση σχέση με τέτοιου είδους δραστηριότητες και δέχτηκαν την υποστήριξη όχι μόνο ανθρώπων οι οποίοι δραστηριοποιούντο στη νύχτα και απεδείχθη, αλλά ταυτόχρονα και ανθρώπων που προσπαθούσαν να επηρεάσουν τα νέα παιδιά, τους νέους φιλάθλους, προσπαθώντας να μετατρέψουν την αγωνία και την αγάπη του καθένα για την ομάδα του και για το ποδόσφαιρο, σε μία δύναμη υποστήριξης των δικών τους άνομων συμφερόντων.
Αυτό η πολιτεία δεν θα το επιτρέψει. Ξέραμε πολύ καλά όταν χτυπούσαμε τα κυκλώματα στο ποδόσφαιρο τι θα αντιμετωπίζαμε. Ξέραμε πολύ καλά ότι θα υπάρχει αντίδραση ισχυρή. Βεβαίως, δεν είχα προβλέψει ούτε εγώ, ούτε πιστεύω οι συνάδελφοί μου, ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού Βόλου, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν για τον υποβιβασμό της ομάδας τους, θα αθροίζονταν στο λαϊκό κίνημα εναντίον του μνημονίου και εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής στα πλαίσια των εκτρόπων που έγιναν στο Βόλο κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου.
Θέλω να σας πω δε, ότι παρακολουθούσα από την τηλεόραση τα πρόσωπα, τις φυσιογνωμίες πολλών από αυτούς οι οποίοι ήταν πρωταγωνιστές σε αυτά τα επεισόδια. Αμφιβάλλω αν την τελευταία 15ετία – 20ετία, δηλαδή από τότε που βγήκαν από την εφηβική τους ηλικία έχουν ξαναπάει σε παρέλαση. Και δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος ο οποίος πηγαίνει κάθε χρόνο επί τούτου για τη διάλυση των παρελάσεων. Αυτό συνέβη πρώτη φορά.
Μέχρι τώρα, οι παρελάσεις χρησιμοποιήθηκαν για άλλου είδους γεγονότα, για άλλου είδους αντιπαράθεση. Πρώτα απ’ όλα, γιατί γίνονται οι παρελάσεις και δεύτερον, ποιος κρατάει τη σημαία, μη τυχόν είναι κανένα παιδί μετανάστη το οποίο ήταν πρώτο στην τάξη του και κράτησε τη σημαία. Θυμόσαστε όλοι τη δημόσια συζήτηση γύρω από τις παρελάσεις.
Τώρα φτάσαμε στο άλλο άκρο. Οι παρελάσεις να θεωρούνται ως ευκαιρία πολιτικής αντιπαράθεσης πρώτα απ’ όλα προς την κυβέρνηση και δεύτερον, απαξίωσης του πολιτικού κόσμου και των δημοκρατικών θεσμών.
Για να μην επαναλάβω για μια ακόμη φορά αυτό που υποθέτω ότι όλοι μας καταγγέλλουμε και αναγνωρίζουμε, πόσο απαράδεκτη ήταν η στάση απέναντι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όχι μόνο ως θεσμό αλλά και ως πρόσωπο, γιατί ο Κάρολος Παπούλιας τίμησε και τιμά με την παρουσία του την πολιτική ιστορία της χώρας μας για πολλές δεκαετίες. Και μακάρι να ευτυχήσουν όλα τα νέα παιδιά να ακολουθήσουν το αξιακό πλαίσιο και το παράδειγμα ζωής του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας.
- ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Όμως έρχομαι στο επόμενο θέμα. Επειδή ζούμε σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον έντασης και επιχείρησης εκμετάλλευσης της οικονομικής κρίσης από ορισμένους είτε για τη διεύρυνση της πολιτικής τους επιρροής είτε για τη διεύρυνση της οικονομικής τους επιρροής στο σύστημα εξουσίας της χώρας, έχουμε μέρες μπροστά μας οι οποίες είναι δύσκολες.
Πρώτα απ’ όλα, μετά από τις χθεσινές πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, είναι προφανές ότι ο πολιτικός κόσμος βρίσκεται σε μια μεγάλη αμηχανία και αναστάτωση. Θα επαναπροσδιοριστούν οι τακτικές, οι στρατηγικές, ενδεχομένως, μπορούν να επιταχυνθούν και ορισμένες από τις προδιαγεγραμμένες και τις προγραμματισμένες πολιτικές δραστηριότητες, όμως μπροστά μας υπάρχει το ορόσημο του Πολυτεχνείου.
- ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Αρχίζω ν’ ανησυχώ. Και ανησυχώ για ποιο λόγο: Πρώτα απ’ όλα άκουσα τον πολύ αγαπητό μου και σεβαστό –για πολλούς μπορεί να ξενίζει, αλλά η ουσία είναι έτσι- συναγωνιστή και τιμημένο αγωνιστή της Ελληνικής Αριστεράς, το Μανόλη Γλέζο, να προσπαθεί να δώσει τη δική του ερμηνεία στην 28η Οκτωβρίου. Την ερμηνεία όσον αφορά τα γεγονότα. Λέγοντας ότι αυτό αποτελούσε στην πραγματικότητα το πραγματικό νόημα του ΟΧΙ του ’40.
Κι επειδή υπάρχει μια τέτοια τάση αυτή την περίοδο, ακούω και πολλές συζητήσεις, πολλές ζυμώσεις γενικότερα, «να φτιάξουμε ένα νέο ΕΑΜ, οι συνθήκες ωριμάζουν, είναι έτοιμο να καταρρεύσει το κράτος» και διάφορα τέτοια, έχω την αίσθηση, το φόβο μάλλον, ότι ορισμένοι μπορεί να ονειρεύονται να δώσουν ένα καινούργιο νόημα στη 17η του Νοέμβρη.
Κι επειδή οι μέρες είναι πονηρές και οι καιροί δύσκολοι, γι’ αυτό σπεύδω να πω ότι η ευθύνη όλων μας, κι όταν λέω «όλων» εννοώ των πάντων, συμπεριλαμβανομένων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, είναι πολύ μεγάλη.
Το λέω αυτό γιατί: Θα διαβάσατε και θ’ ακούσατε, θ’ αξιοποιήσατε ενδεχομένως κάποιοι από εσάς, την πληροφορία που έπαιξε παντού, ότι η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου πήρε την απόφαση ότι δεν έχει καμία ευθύνη για το τι μέλλει γενέσθαι και τα υπόλοιπα.
Εγώ δεν ανησύχησα για την απόφαση. Ανησύχησα για την προβολή και για τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύθηκε. Και θέλω να είμαι απολύτως σαφής: Τι είναι αυτή η απόφαση; Ουδείς είπε ότι είναι η ίδια η απόφαση η οποία λαμβάνεται διαρκώς, κάθε χρόνο από τη Σύγκλητο, από το 1997. Είναι το πλαίσιο στο οποίο έχουν συμφωνήσει η Σύγκλητος, οι Πρυτανικές Αρχές, τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικές νεολαίες, οι παρατάξεις που συμμετέχουν στην ΕΦΕΕ και οι διάφοροι Σύλλογοι οι οποίοι συμμετέχουν στην Οργανωτική Επιτροπή. Κανείς δεν το λέει αυτό. Κανείς. Αυτά αναφέρονται κάθε χρόνο, από το 1997.
Τώρα όμως, προεβλήθη περίπου ως κάλεσμα των Πρυτανικών Αρχών στην Αστυνομία, από τώρα, ν’ αναλάβει ευθύνη για τις ενδεχόμενες φθορές που μπορεί να υπάρξουν, την ευθύνη για τα έκτροπα που μπορεί να υπάρξουν μέσα στις Σχολές. Αυτό με ανησυχεί. Αυτή η προσπάθεια να προκαταλάβουμε από τώρα μια κατάσταση η οποία θα γίνει. Δηλαδή να προετοιμάσουμε την κατάσταση.
Άκουγα σήμερα το πρωί στην τηλεόραση, σ’ ένα κανάλι, δεν έχει σημασία, έναν συνάδελφό μου στη Βουλή, δεν έχει επίσης σημασία, από ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, ο οποίος έλεγε μετά βεβαιότητος δυο και τρεις φορές «δε θα καεί η Αθήνα στις 17 του Νοέμβρη; Θα καεί». «Δε θα καεί;» Ξανά. Κι επειδή ενδεχομένως κάποιοι να μην το κατάλαβαν, επανήλθε. «Δε θα καεί η Αθήνα;» Με βεβαιότητα.
Φτιάχνουμε λοιπόν τη βεβαιότητα της σύγκρουσης. Γι’ αυτό ανησυχώ. Για την προσπάθεια ορισμένων να δημιουργήσουν βεβαιότητα σύγκρουσης. Και βεβαίως, υπάρχουν κι εκείνοι που ζουν πολιτικά από τη σύγκρουση, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για μαζική συγκέντρωση και τον καλύτερο δυνατό εορτασμό που θα τιμά πραγματικά τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Γιατί αυτή η εκδήλωση δεν είναι για τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, είναι για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Και αυτή η εκδήλωση έρχεται να θυμίσει την αξία του συλλογικού αγώνα, της μεγάλης προσπάθειας. Και εδώ η χώρα μας, αυτή την περίοδο, κάνει μια μεγάλη προσπάθεια, έναν συλλογικό αγώνα. Έναν αγώνα για την επιβίωσή της. Αυτό τον αγώνα κάνουμε σήμερα.
Εγώ, πραγματικά ανησυχώ από τις προσπάθειες οι οποίες γίνονται, από τώρα ν’ αξιοποιηθεί ο εορτασμός του Πολυτεχνείου για άλλους σκοπούς. Θεωρώ δε ότι λειτουργούν τελικά, εις βάρος της ίδιας της επετείου, εις βάρος του λαϊκού κινήματος, εις βάρος της ανάγκης των πολιτών να εκφραστούν τέτοιου είδους σχεδιασμοί οι οποίοι θέλουν να φέρουν από την πίσω πόρτα τη βία και στην πραγματικότητα ν’ απομακρύνουν τον κόσμο από τη συμμετοχή του σε μια τέτοια εκδήλωση που έχει τόσο πολύ μεγάλη σημασία για τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα για τη νεολαία.
Θέλω λοιπόν να επιστήσω την προσοχή σε όλους και αυτό είναι το τέταρτο μήνυμα το οποίο θέλω να στείλω, ότι η ευθύνη μας αφορά και την αποτροπή τέτοιων γεγονότων. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη, προκειμένου να λειτουργήσουμε από κοινού, πολιτική ηγεσία και ΜΜΕ προκειμένου να αποτρέψουμε τέτοιου είδους γεγονότα και τη δημιουργία κλίματος το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις, που δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη ο τόπος.
- ΜΑΖΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Υπάρχουν ορισμένοι βέβαια, οι οποίοι προσπαθούν να επιβεβαιώσουν παραδοσιακές λογικές και προσεγγίσεις γύρω από την ανάπτυξη του μαζικού κινήματος και το ρόλο του κράτους οι οποίοι επιμένουν ότι ξέρετε, το κράτος, το αστικό σύστημα, δε θέλει σε καμία περίπτωση την κίνηση των πολιτών, την κίνηση του λαού. Δε θέλει σε καμία περίπτωση να εκφράζεται το λαϊκό κίνημα και ως εκ τούτου οργανώνει τις προβοκάτσιες.
Είναι το κράτος εκείνο το οποίο οργανώνει δράσεις των μηχανισμών του, νόμιμων και παρακρατικών μηχανισμών όπως ακούω τελευταία, οι οποίες έχουν σα βασικό στόχο την απομαζικοποίηση του κινήματος.
Έχω πει πολλές φορές στη Βουλή, το επαναλαμβάνω και σήμερα για να το υπενθυμίσω σε όλους, αυτή η Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου, δε φοβάται το λαό. Το αντίθετο μάλιστα. Στηρίζεται στο λαό. Και μόνο στο λαό. Και αυτό το απέδειξε και η χθεσινή επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, για μια κορυφαία εθνική επιλογή για τη χώρα μας, που αφορά την πορεία μας στο μέλλον και την εγγύηση για το παρόν των Ελλήνων και της ελληνικής οικογένειας.
Αυτή την επιλογή τη στηρίξαμε και θα τη στηρίζουμε. Και τη στηρίζουμε πού: Τη στηρίζουμε πάνω στον ίδιο τον πολίτη. Τη στηρίζουμε στο διάλογο και στην πειθώ προς τον πολίτη. Ούτε στη βία ούτε στην απομαζικοποίηση του κινήματος όπως ορισμένοι σπεύδουν να ερμηνεύσουν.
Η πραγματικότητα είναι , όπως έχω πει και στη Βουλή, ότι η μαζική παρουσία των πολιτών, η μαζική τους συμμετοχή σε οργανωμένες διαδικασίες έκφρασης της γνώμης τους, όποια κι αν είναι αυτή, ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, δεν την αποδυναμώνει. Τη θέση της χώρας την αποδυναμώνουν τα έκτροπα, τα γεγονότα βίας, οι μικρές και οι μεγάλες συγκρούσεις, όποτε κι αν γίνουν, γιατί είναι αυτές οι οποίες απομειώνουν και την ισχύ της χώρας μας και το κύρος της και κυρίως τη διαπραγματευτική δύναμη της Ελλάδας.
Ιδιαίτερα μάλιστα, σε αυτή την περίοδο όπου θα είναι περίοδος όχι μόνο επιτάχυνσης των εσωτερικών λειτουργιών και υλοποίησης του κυβερνητικού προγράμματος και των επιλογών μας, αλλά ταυτόχρονα θα είναι και περίοδος διαπραγμάτευσης. Γιατί το δημοψήφισμα το οποίο προαναγγέλθηκε, αφορά τη δανειακή σύμβαση που τώρα διαπραγματευόμαστε και ελπίζουμε να είναι έτοιμη περί τα μέσα Δεκεμβρίου.
Άρα λοιπόν, αυτή η περίοδος της διαπραγμάτευσης, χρειάζεται όσο το δυνατό μεγαλύτερη ενότητα και στήριξη των υγιών δυνάμεων της κοινωνίας. Άρα λοιπόν, η εθνική μας ευθύνη ακριβώς σ’ αυτή την περίοδο της μεγάλης ανάγκης για ενότητα, δε μπορεί να είναι ο διχασμός, δε μπορεί να είναι η σύγκρουση, δε μπορεί να είναι η βία. Αυτή την έννοια έχει η προσέγγιση της Κυβέρνησης με βάση το δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο και κυρίως με βάση το αξιακό πλαίσιο του Πρωθυπουργού και του Κινήματός μας.
- ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Τέλος, θέλω να αναφερθώ στα θέματα της εγκληματικότητας. Ακούω συχνά να γίνονται ορισμένα ειρωνικά σχόλια κυρίως στις αναφορές μου περί μεγάλης και μικρής εγκληματικότητας, βαριάς και χαμηλής εγκληματικότητας. Λυπάμαι για τα σχόλια αυτά και λυπάμαι κυρίως για εκείνους οι οποίοι παίρνουν και την ευθύνη των σχολίων. Δεδομένου ότι, τι να κάνουμε, αυτός είναι ο επιστημονικός όρος που προσεγγίζουν οι πάντες, όλοι οι εγκληματολόγοι, την εγκληματικότητα.
Εκείνο το οποίο έχει σημασία όμως είναι αν μπορεί η ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος να αντιμετωπίσει το φαινόμενο με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και με τις λιγότερες επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο. Η εγκληματικότητα δημιουργεί ανασφάλεια στην κοινωνία, η ανασφάλεια είναι αρνητικός παράγοντας για να βγει η χώρα μας από την κρίση.
Γιατί σε περιόδους ύφεσης και ιδιαίτερα σε περιόδους σαν αυτή εδώ που ζούμε εμείς με αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο, που εκ των πραγμάτων διευρύνεται ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, που εκ των πραγμάτων δημιουργείται αύξηση της ανεργίας και απώλεια των θέσεων απασχόλησης, τότε η εγκληματικότητα βρίσκει πεδίο ανάπτυξης μεγάλο.
Και επειδή ταυτόχρονα δεχόμαστε και ισχυρά μεταναστευτικά ρεύματα τα οποία κι αυτά δεν μπορούν να βρουν δουλειά, αυτό δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της εγκληματικότητας, ιδιαίτερα όμως της χαμηλής εγκληματικότητας.
Είναι άδικο, πέρα από επιστημονικό λάθος , για τη λειτουργία και για τις επιτυχίες της Ελληνικής Αστυνομίας να εξισώνουμε τη χαμηλή με την υψηλή εγκληματικότητα. Γιατί δεν βλέπουμε τις μεγάλες επιτυχίες της στον τομέα της υψηλής εγκληματικότητας, τα μεγάλα χτυπήματα στο οργανωμένο έγκλημα, τα μεγάλα χτυπήματα στον τομέα της τρομοκρατίας τα οποία πετύχαμε και τα οποία συνεχίζονται σταθερά; Και επιπλέον, όσον αφορά την αντιμετώπιση της χαμηλής εγκληματικότητας που πράγματι δημιουργεί φόβο στον κόσμο και εδώ έχουμε αποτελέσματα.
Υπάρχει πολύ αυξημένο ποσοστό σύλληψης εγκληματιών που έχουν διαπράξει διάφορα εγκλήματα στη χαμηλή εγκληματικότητα, ενώ ταυτόχρονα οι αδυναμίες του Σώματος λόγω της οικονομικής κρίσης είναι μεγάλες. Παρ’ όλα αυτά, οι προσπάθειες της Αστυνομίας είναι τεράστιες, οι προσπάθειες είναι υπεράνθρωπες. Οι προσπάθειες της Κυβέρνησης για την ενίσχυση της Αστυνομίας πιάνουν τόπο και αποδίδουν καρπούς. Ιδιαίτερα στο Λεκανοπέδιο, ενισχύθηκε με 2.033 αστυνομικούς, ενώ θα υπάρξει και νεότερη ενίσχυση μετά από την αποφοίτηση και των 1.200 ειδικών φρουρών, όταν ολοκληρωθεί η εκπαίδευσή τους μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και την εισαγωγή τους στη Σχολή.
Αυτή θα είναι μια πολύ μεγάλη ενίσχυση του Λεκανοπεδίου της Αττικής όπου εμφανίζεται πράγματι μεγάλη εγκληματικότητα, σε μια περίοδο που οι αστυνομικές δυνάμεις ως δυνάμεις της τάξης και της ασφάλειας των πολιτών, έχουν δεχτεί το μεγαλύτερο βάρος και τη μεγαλύτερη πίεση όλη αυτή την περίοδο.
Ποια είναι αυτή; Ένα νούμερο, το οποίο το λέω συχνά αλλά το αφήνουμε να περνάει γιατί ίσως να μην αρέσει ή γιατί δεν θέλουμε να το λάβουμε υπόψη μας. Το νούμερο 1.200 που τώρα είναι περισσότερο από 1.200 γιατί 1.200 ήταν πριν από ένα μήνα. Τι είναι το 1.200; Είναι διαδηλώσεις, πορείες και συγκεντρώσεις σε ένα χρόνο! Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιβάρυνση των δυνάμεων που είναι επιφορτισμένες με την ασφάλεια των πολιτών.
Βεβαίως, ορισμένοι έχουν αναπτύξει μια νέα θεωρία. Ασκούν κριτική στη δραστηριότητα της Αστυνομίας, λέγοντας «Μα ωραία, πολύ ωραία όλα αυτά΄, ήπια αστυνόμευση, εντάξει να μην υπάρχει βία, να μην υπάρχουν συγκρούσεις, μα τέλος πάντων η πρόληψη; Μα γιατί δεν υπάρχει πρόληψη; Γιατί δεν υπήρξε πρόληψη στα γεγονότα της Θεσσαλονίκης; Γιατί δεν υπάρχει πρόληψη στις ομάδες οι οποίες ληστεύουν τα σπίτια;».
Η πρόληψη είναι συστατικό στοιχείο της λειτουργίας της Αστυνομίας, αλλά μέσα στο δημοκρατικό πλαίσιο, μέσα στους δημοκρατικούς κανόνες. Τι ακριβώς εννοούν οι συγκεκριμένοι οι οποίοι μάλιστα ξεσπάθωσαν τον τελευταίο καιρό για την ανυπαρξία πρόληψης όσον αφορά τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης; Εννοούν να παρακολουθεί η Ασφάλεια τον κόσμο; Εννοούν να υπάρχει ένας αστυνομικός πίσω από κάθε υποψήφιο διαδηλωτή; Ή να γίνονται προληπτικές συλλήψεις με την υπόνοια ότι μπορεί κάποιος να κάνει κάτι ή να πει κάτι;
- ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Το ρωτώ, γιατί κάποτε πρέπει να συνεννοηθούμε. Μέσα σε αυτό το γενικευμένο κλίμα της σύγχυσης νομίζω ότι είναι ευθύνη όλων μας, των πολιτικών κομμάτων, των πολιτών και όσων αρθρώνουν υπεύθυνα δημόσιο λόγο, να πουν καθαρά: ποια Αστυνομία θέλουν, τι ρόλο θέλουν για την Ελληνική Αστυνομία. Υπάρχει κράτος χωρίς Αστυνομία; Όχι. Άρα λοιπόν; Ποιος είναι ο ρόλος της Αστυνομίας σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα;
Εμείς θέλουμε ένα πολύ καθαρό ρόλο για την Ελληνική Αστυνομία στα πλαίσια της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας της χώρας μας. Προφανώς, όμως, κάποιοι άλλοι δεν συμφωνούν με αυτό, προφανώς, κάποιοι άλλοι έχουν στο μυαλό τους μια διαφορετική Αστυνομία, προφανώς, επιδιώκουν αυτό το οποίο λέω εγώ αστυνομικό κράτος. Ε, δεν συμφωνούμε. Έχουμε πολιτική αντίθεση με κάποιους οι οποίοι επιμένουν να έχουν διαφορετική προσέγγιση για το ρόλο της Αστυνομίας.
Ακούω και ορισμένα άλλα σχόλια, μάλιστα είδα και χτες γραμμένο κάπου σε μια εφημερίδα, ότι «όλα αυτά γίνονται, όλες αυτές οι εντάσεις γίνονται διότι όλα ξεκίνησαν από την αντιμετώπιση της Κερατέας». Διάβαζα προσφάτως για το γεγονός δηλαδή ότι δεν ισοπεδώσαμε τους πολίτες της Κερατέας, ότι επιτρέψαμε επί τόσους μήνες να δέχεται η Αστυνομία συνεχείς προκλήσεις χωρίς να αιματοκυλήσει την περιοχή και βεβαίως η συνεχιζόμενη κριτική η οποία έρχεται , είναι «γιατί η Αστυνομία δεν μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Νομικής για να βγάλει έξω τους μετανάστες τους οποίους είχε φέρει ο Πρύτανης μαζί με τον Σύλλογο και τους είχαν βάλει μέσα;».
Μιλάμε για απίστευτα πράγματα, μιλάμε για λογικές οι οποίες αναπτύσσονται, επανέρχονται, ξαναεπανέρχονται, είναι όμως λογικές, οι οποίες άμεσα επωάζουν το αυγό του φιδιού. Άμεσα. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Μιλούν συνεχώς για ανομία. Έχει ανομία η χώρα μας; Έχει ανομία το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας; Έχει ανομία η Ελληνική Δημοκρατία; Τους νόμους εφαρμόζουμε. Και οι νόμοι είναι νόμοι υπέρ των πολιτών, δεν είναι υπέρ του κάθε συστήματος. Γιατί τότε θα ήταν καθεστώς και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι καθεστώς. Είναι ένα βαθύτατα δημοκρατικό Κίνημα, είναι μια Κυβέρνηση η οποία λειτουργεί με βάση τις δημοκρατικές αρχές και λειτουργεί μέσα στα πλαίσια μιας συντεταγμένης πολιτείας.
Αυτά τα πλαίσια εμείς θα τα υπερασπίσουμε. Και γι’ αυτό τον λόγο θα είμαστε πάρα πολύ αυστηροί στις περιπτώσεις όπου εκδηλώνεται αυθαιρεσία από τα Σώματα Ασφαλείας, όπου κι αν εκδηλώνεται, με όποιο τρόπο κι αν εκδηλώνεται. Το είπα και το έκανα. Όπου υπάρχουν τέτοιου είδους εκδηλώσεις αυθαιρεσίας, μια προειδοποίηση, δύο προειδοποιήσεις… Τελειώσαμε με την τρίτη!
Και αυτό θα γίνεται αποφασιστικά, θα γίνεται σε όλους τους τομείς. Αυτή είναι η δέσμευση της ηγεσίας της Αστυνομίας, αυτή είναι η δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου μας, τόσο του Υφυπουργού όσο και του νέου Γενικού Γραμματέα, του κ. Οικονόμου ο οποίος βρίσκεται σήμερα και σε πρώτη επίσημη παρουσίαση ενώπιόν σας ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε και επαναλαμβάνω επειδή ακούω διαρκώς ότι «Ενοχλείστε από την κριτική», πρώτα απ’ όλα το ΠΑΣΟΚ γενικώς δεν ενοχλείται από την κριτική. Αντίθετα, αντλεί διδάγματα και ιδέες πολλές φορές από την κριτική που του ασκείται.
Όσον αφορά όμως εμένα προσωπικά θέλω να σας πω, ότι στα 37 μου χρόνια διαδρομής από την πρώτη μέρα που συμμετείχα στις πολιτικές διαδικασίες με ένα οδόφραγμα και έκτοτε διαρκώς, με μια συνεχή παρουσία, δεν έχω ποτέ φοβηθεί την κριτική. Αλλά δεν έχω δεχτεί και ποτέ την ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία κανενός και δεν θα την δεχτώ ούτε τώρα.
Ξέρω ότι μίλησα πάρα πολύ και είπα πολλά, επειδή χθες ρωτούσατε για ποιο λόγο κάνω τη συνέντευξη, είπα ότι επειδή ξέρω ότι υπάρχουν πολλές απορίες, πολλές συζητήσεις ήθελα να τις λύσω τις απορίες αυτές.
Τώρα αν υπάρχουν και κάποιες άλλες που δεν τις έλυσα ή ακόμα και απ‘ αυτές αν δημιούργησα νέες, είμαι εδώ στη διάθεσή σας για να απαντήσω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Φαντάζομαι ότι ένα μεγάλος μέρος της απάντησής σας σχετικά με τη στάση της Αστυνομίας και το δόγμα της δίνει και μία απάντηση σε κάποια κριτική που άκουσα χθες το βράδυ και ήταν οξύτατη. Δηλαδή άκουσα τον κ. Μητσοτάκη να λέει, ότι ο Παπουτσής είναι μεταξύ ενστόλων και κουκουλοφόρων κοιτώντας τους κουκουλοφόρους. Τα άκουσα με τα αυτιά μου, αυτό είπε.
Περιέχει κάποια …
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τον Κωνσταντίνο ή τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τον παλιό. Ένα είναι αυτό, θέλω μια τοποθέτηση απέναντι σ’ αυτή την κριτική που σας ασκήθηκε, αν και πολλά από την απάντησή σας απαντούν σ’ αυτό.
Και ένα δεύτερο ήθελα με τον κ. Γλέζο σχετικά, που είπατε, ότι είπε ότι το νόημα αποκαταστάθηκε του ΟΧΙ στη Θεσσαλονίκη. Δεν κατάλαβα αν συμφωνείτε μ’ αυτό ή όχι. Μάλλον κατάλαβα, αλλά δεν το άκουσα.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Λοιπόν, όσον αφορά το πρώτο σκέλος της ερώτησής σας. Είμαι πάντοτε υπέρ της νομιμότητας, της ομαλότητας, του προσκηνίου και της διαφάνειας. Δεν υπήρξα ποτέ άνθρωπος ούτε της ανωμαλίας, ούτε του παρασκηνίου, ούτε της διαπλοκής και ως εκ τούτου μακριά από μένα τα περί κουκουλοφόρων και λοιπών συγγενών.
Δεύτερον, όσον αφορά τον Μανώλη Γλέζο. Επαναλαμβάνω ότι ο Μανώλης Γλέζος είναι για μένα εξαιρετικά αγαπητό και σεβαστό πρόσωπο. Επαναλαμβάνω επίσης ότι έχει το απόλυτο δικαίωμα να ερμηνεύει ο ίδιος τα πολιτικά γεγονότα.
Δεν συμφωνώ καθόλου μαζί του όμως όπως εκφράστηκε, για το πραγματικό νόημα των διαδηλώσεων του ΟΧΙ σε μία «κατοχική Κυβέρνηση» και όλα αυτά τα οποία ακούγονται τον τελευταίο καιρό. Στο κάτω – κάτω της γραφής κοντός ψαλμός αλληλούια, ο λαός θα κρίνει και θα αποφασίσει, ο καθένας πολίτης μόνος του με το δημοψήφισμα για το ποια θέλει να είναι η πορεία της χώρας.
Και η ευθύνη όλων μας, του Μανώλη Γλέζου, η δικιά σας, η δικιά μου, του καθένα προσωπικά είναι να επιτρέψουμε την ουσιαστική και πλήρη ενημέρωση του κάθε πολίτη, ούτως ώστε να πάρει και τις αποφάσεις του ο καθένας μόνος του. Δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε να τον επηρεάσουμε με συναισθηματισμούς ή με συνθηματολογίες.
κα ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ: Κύριε Υπουργέ διευκρινίστε μου σας παρακαλώ κάτι. Είπατε θα επιταχυνθούν ορισμένες πολιτικές δραστηριότητες, εκεί που αναφερόσασταν αν δεν κάνω λάθος στις πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού. Τι εννοείτε, ποιες θα είναι δηλαδή αυτές οι πολιτικές δραστηριότητες οι οποίες θα επιταχυνθούν με τις πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού; Το ένα μου ερώτημα.
Το δεύτερο, επειδή είπατε προηγουμένως ότι έχετε 37χρόνια, αν δεν κάνω λάθος είπατε, που ασχολείστε με τα πολιτικά, που έχετε πολιτική δράση. Επειδή γίνεται πάρα πολύς λόγος, εσείς θεωρείτε ότι η Κυβέρνησή σας ή μάλλον μπορείτε να μου πείτε δυο – τρία στοιχεία από τα οποία βγάζετε εσείς το συμπέρασμα, ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει και έχει αυτό που λέμε λαϊκή νομιμοποίηση; Αλλά να μου πείτε όμως δυο – τρία στοιχεία που το βγάζει αυτό το συμπέρασμα.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πρώτα απ’ όλα η λαϊκή νομιμοποίηση δίδεται από τον ίδιο τον λαό και δίδεται μέσα από τις διαδικασίες που προβλέπει η δημοκρατία μας, άρα από τις εκλογές. Και δίδεται όχι για δύο χρόνια, ούτε αυτή η εντολή δίδεται μέχρι την επόμενη δημοσκόπηση, ούτε δίδεται μέχρι την επόμενη απόφαση η οποία μπορεί να ληφθεί στο οποιοδήποτε παρασκήνιο, δίδεται μέχρι τις επόμενες εκλογές ή μέχρι τη στιγμή που αμφισβητηθεί η δεδηλωμένη της κυβέρνησης.
Λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ έχει τη δεδηλωμένη. Εάν αμφισβητηθεί η δεδηλωμένη αυτή, τότε προφανώς θα πάμε σε εκλογές. Ιδού η Ρόδος. Ιδού και η ευκαιρία την Παρασκευή το βράδυ. Εάν υπάρχει κάποιος ο οποίος αμφισβητεί τη δεδηλωμένη να το εκφράσει καθαρά, έντιμα, σε πλήρη διαφάνεια στο προσκήνιο, όχι στο παρασκήνιο.
Ορισμένοι μπορεί να θεωρούν για παράδειγμα ότι κάποιοι σχεδιασμοί πολιτικού ακτιβισμού οι οποίοι προβλέποντο για τις επόμενες μέρες μπορεί μετά από τις χθεσινές ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού να επιταχυνθούν, να γίνουν πιο γρήγορα. Εννοώ κινητοποιήσεις πολιτικού ακτιβισμού. Για παράδειγμα , μπορεί να είναι κάποιες μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, που ήταν για πολύ αργότερα να επιταχυνθούν για νωρίτερα, αυτό εννοώ.
Η έννοια της επιτάχυνσης αφορά και την Κυβέρνηση, αφορά όλους και απ’ αυτό ξεκίνησα, αφορά και το δικό μας Υπουργείο και εμείς είμαστε με φουλ τις μηχανές και όλα τα υπουργεία πρέπει να δουλέψουν με φουλ τις μηχανές, γιατί η επιτάχυνση των διαδικασιών στις όποιες μεταρρυθμίσεις κάνει ο καθένας πρέπει να είναι πάρα πολύ υψηλή και μεγάλη.
Όχι γιατί ο πολιτικός χρόνος μειώνεται, αυτό έτσι και αλλιώς στην πολιτική είναι αξίωμα, το ακολουθείς έτσι κι αλλιώς, είναι οδηγός. Είναι διότι πρέπει να υλοποιήσουμε συγκεκριμένα μέτρα σε συγκεκριμένες χρονικές διαδικασίες.
Όταν εμείς, για παράδειγμα, έχουμε να εκταμιεύσουμε 230 εκατομμύρια για να στηρίξουμε την πολιτική ασύλου και την πολιτική των κέντρων κράτησης και πρώτης υποδοχής πρέπει να τα εκταμιεύσουμε. Η κριτική την οποία θα δεχτεί η χώρα μας από όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που συνεισέφεραν για τη δημιουργία αυτού του ποσού, του μικρού προϋπολογισμού, θα είναι πολύ μεγάλη και βεβαίως δεν μπορεί να δώσουμε εξηγήσεις ότι διαφωνούσε ο τάδε Δήμαρχος στο τάδε χωριό και στην τάδε περιοχή για ένα θέμα που είναι εθνική υπόθεση.
Γι’ αυτό σας είπα ότι θα απευθυνθώ σε όλους, βουλευτές, Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους πάντες και στα πολιτικά κόμματα προκειμένου να επιταχύνουμε αυτές τις διαδικασίες. Το ίδιο ισχύει για όλα τα Υπουργεία βέβαια.
κ. ΤΣΙΡΟΣ (« STAR »): Κύριε Υπουργέ ένα ερώτημα που έχει σχέση με το προηγούμενο. Μιλήσατε για δεδηλωμένη και κυβέρνηση τετραετίας. Όταν ήσασταν αντιπολίτευση εκβιάζατε με καταψήφιση του Προέδρου της Δημοκρατίας του κ. Παπούλια για να πάτε σε εκλογές. Υπάρχει κάποια αναντιστοιχία ή είναι ακριβώς το ίδιο που είπατε τώρα κατά την γνώμη σας;
Και δεύτερον, αν θεωρείτε ότι κάνοντας βόλτα μόνος σας από την Ομόνοια στο Σύνταγμα οι αντιδράσεις που θα έχετε θα πρόκειται από ανθρώπους κατά την γνώμη σας που είναι ακτιβιστές, ανήκουν σε παρεκκλησιαστικές οργανώσεις ή είναι οπαδοί του Ηρακλή;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πάντως, να είστε απολύτως βέβαιος ότι οι οπαδοί του Ηρακλή θα αναγνωρίσουν σ’ εμένα πρώτα απ’ όλα την φίλαθλη ιδιότητά μου και δεύτερον θα εκφραστούν το ίδιο διαμαρτυρόμενοι για την ομάδα τους και για τον υποβιβασμό της ομάδας τους. Σ’ αυτό να είσαστε απολύτως βέβαιος.
Το ίδιο θα ακούσω και από τις παρεκκλησιαστικές οργανώσεις οι οποίες θα μου πουν κι εκείνες ότι ευνοούμε και προωθούμε τον Αντίχριστο με την κάρτα του πολίτη.
Τώρα όσον αφορά όμως τις διαμαρτυρίες του κόσμου για την πραγματική κατάσταση την οποία περνάει η κοινωνία μας, τις αγωνίες των καταστηματαρχών στην Αθήνα οι οποίοι βλέπουν να χάνουν τις δουλειές τους όταν είναι καθημερινά υπό κατάληψη τα οδοστρώματα και τα πεζοδρόμια από τις διάφορες διαδηλώσεις ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και της οικονομικής κατάστασης, αυτό είναι κάτι το οποίο ούτως ή άλλως το ζω καθημερινά.
Γιατί όχι μόνο περπατάω, αλλά και συζητώ με τον κόσμο. Είμαι βουλευτής Αθήνας. Να πάμε μαζί ευχαρίστως, δεν έχω καμιά αντίρρηση, οπωσδήποτε θα έχει ενδιαφέρον, αλλά σας διαβεβαιώ είναι πάντοτε ενδιαφέρουσα η συζήτηση με τον κόσμο.
Και επιπλέον, επειδή τον τελευταίο καιρό, ορισμένοι ασκούνται στην πολιτική αντιπαράθεση δια της βίας και δια των βίαιων πράξεων σας διαβεβαιώ ούτε αυτές με τρομάζουν. Στην πολιτική μου διαδρομή αντιμετώπισα και αυτές τις δραστηριότητες.
κ. ΤΣΙΡΟΣ (« STAR »): Για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν μου απαντήσατε.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θεώρησα ότι μάλλον κάνατε λάθος και δεν θέλατε να το επαναλάβετε λέγοντας, ότι το ΠΑΣΟΚ εκβίασε με την μη ψήφιση του Κάρολου Παπούλια.
Ο Κάρολος Παπούλιας ξέρετε είναι σπλάχνο από τα σπλάχνα της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης και ένας άνθρωπος που το σύνολο του ΠΑΣΟΚ τίμησε και τιμά και θα τιμά πάντοτε γιατί είναι από τους ανθρώπους που πρωτοστάτησαν στην ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού κινήματος, στάθηκαν στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου και με τη στάση της ζωής τους και το αξιακό τους πλαίσιο έγιναν οδηγός για πολλά από τα στελέχη των νεώτερων γενεών.
Επομένως κάποιο λάθος κάνετε.
κ. ΤΣΙΡΟΣ (« STAR »): Δεν το είχατε δηλώσει τότε, είστε σίγουρος γι’ αυτό;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι, απολύτως.
κ. ΤΣΙΡΟΣ (« STAR »): Νομίζω, ότι μάλλον πρέπει να ανατρέξουμε λίγο στα παλιά.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εντάξει, το ΠΑΣΟΚ πάντως ποτέ δεν είπε ότι δεν θα ψηφίσει τον Κάρολο Παπούλια. Α, ξέρω τι λέτε, συγνώμη. Αυτή η συζήτηση γινόταν από ορισμένους κύκλους στο ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι δεν συμφωνούσαν με το πρόσωπο του Κάρολου Παπούλια, γιατί επεδίωκαν κάποιο άλλο πρόσωπο. Τι να κάνουμε.
Μα και τώρα που μιλάμε δεν ακούτε διάφορα… να μην διαλυθεί η Βουλή, να μην υπάρχουν εκλογές, ο ένας, να είναι Υπουργός ο Σαμαράς, ο άλλος, Υπουργός αλλού και να καλέσουμε κάποια άλλη προσωπικότητα από τον ευρύτερο πολιτικό χώρο ενδεχομένως και κανέναν πρώην πρωθυπουργό για να αναλάβει τα ηνία της χώρας; Πάντα υπάρχουν αυτά, τι να κάνουμε.
Σ. ΒΡΑΔΕΛΗΣ («ΤΑ ΝΕΑ»): Κατ’ αρχήν πριν από λίγο η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ έχασε ακόμα ένα μέλος της. Έχετε μείνει πια 152.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μάλιστα.
Σ. ΒΡΑΔΕΛΗΣ: Στενός συνεργάτης του κ. Σαρκοζί αποκάλεσε την ιδέα του Πρωθυπουργού για το δημοψήφισμα ως παράλογη και επικίνδυνη. Είναι στη « MONDE » αυτή. Οι εταίροι στη Γερμανία, δηλαδή οι εταίροι της Μέρκελ, η επίσημη τοποθέτηση είναι ότι αυτή είναι μια επιλογή ενός ανθρώπου που θέλει να ξεγλιστρήσει. Έχουμε ψηφίσει κάτι υπεύθυνο και έρχεται τώρα λέει ο κ. Παπανδρέου και τ’ ανατρέπει. Και αποκαλούν ευθέως ανεύθυνη τη στάση του Πρωθυπουργού. Το Χρηματιστήριο έφαγε μια βουτιά, ξεκίνησε με ένα 6 και οι ευρωπαϊκές αγορές το ίδιο.
Εσείς θεωρείτε λοιπόν μετά από όλα αυτά εδώ πέρα όταν οι βασικοί μας εταίροι, όταν ο γαλλογερμανικός άξονας, όταν οι αγορές αντιδρούν αρνητικά, όταν ήδη ένας βουλευτής του δικού σας κόμματος σας φέρνει πολύ πιο κοντά στους 150, είναι επιτυχημένη η επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου για δημοψήφισμα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πρώτα από όλα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι κυβέρνηση της Ελλάδος. Ως εκ τούτου ελπίζω να αντιληφθήκατε μόνο και μόνο από την ερώτηση σας ότι δεν τίθεται θέμα εθνικής κυριαρχίας, δεδομένου ότι αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων ότι ο γαλλογερμανικός άξονας προφανώς, δεν ήταν αυτός ο οποίος ορίζει και τις αποφάσεις της χώρας μας.
Η απόφαση για ψήφο εμπιστοσύνης είναι απόφαση η οποία θεωρώ ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ. Τη στιγμή που εμφανίζονται διάφοροι να θεωρούν ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ δεν στηρίζει την κυβέρνηση και ότι υπάρχει αμφισβήτηση της δεδηλωμένης, αυτή η ιστορία δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ως εκ τούτου μέχρι την Παρασκευή θα πρέπει να ξεκαθαριστεί.
Αυτή η ιστορία με τις αγορές… Εκείνο που ενδιαφέρει την ελληνική κυβέρνηση είναι το μέλλον του ελληνικού λαού. Και είναι η δυνατότητα της Ελλάδος – της ελληνικής κυβέρνησης που την εκφράζει- να σταθεί στα πόδια της και να διαπραγματευτεί στις επόμενες εβδομάδες την δανειακή σύμβαση με όρους εθνικής αξιοπρέπειας, όχι γονατισμένη.
Οι αγορές μπορεί να τη θέλουν γονατισμένη. Λοιπόν εμείς δεν συμφωνούμε με αυτό και ούτε το δεχόμαστε. Θέλουμε με υπερηφάνεια, με ισχύ, με δύναμη, να διαπραγματευτεί η χώρα μας τη δανειακή σύμβαση η οποία μας προσφέρεται ως μια μεγάλη πολιτική απόφαση της Ε.Ε. που δεν σώζει μόνο την Ελλάδα, αλλά σώζει και την ίδια την Ε.Ε. και το Ευρώ.
Τρίτον. Οι ευρωπαϊκές εξελίξεις είναι επίσης δεδομένες. Η Ε.Ε. είναι κι αυτή μέσα σε μια μεγάλη αναζήτηση.
Είναι και εκείνη η οποία αναζητεί τη δική της σωτηρία μέσα από την κάλυψη του θεσμικού και νομικού κενού που υπάρχει από τη διαπίστωση του γεγονότος ότι δεν διαθέτει τους μηχανισμούς και τη νομική βάση να αντιμετωπίσει υφεσιακή κρίση με υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Αυτό είναι που διορθώνεται αυτή την περίοδο, αυτή την προσπάθεια κάνουν οι κυβερνήσεις των κρατών μελών. Είναι πολύ σκληρή και δύσκολη η προσπάθεια, γι’ αυτό έχουμε συνεχείς καθυστερήσεις. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στα πόδια της, με δύναμη, με αποφασιστικότητα. Αυτό επιβάλλει το συμφέρον της χώρας. Αυτό επιβάλλει η ανάγκη για να εγγυηθούμε την προοπτική της ελληνικής οικογένειας και του μέλλοντος της, των νέων γενεών.
Αυτό στο οποίο αναφέρεστε εσείς ότι αυτό δείχνει -ή δεν ξέρω ποιος το έγραφε- ότι δείχνει κάποιον ο οποίος θέλει να φύγει από τη μάχη, νομίζω ότι είναι ακριβώς το αντίθετο. Δείχνει και αποδεικνύει ότι εδώ υπάρχει ένας Πρωθυπουργός ο οποίος στέκεται στα πόδια του, δίνει τη μάχη για να διορθώσει τα αποτελέσματα εκείνων που έφυγαν, για να διορθώσει την κατάντια της χώρας, εκείνων που την οδήγησαν στην κατάντια, εκείνων οι οποίοι έφυγαν ως λαθρεπιβάτες της εξουσίας πριν από 2 χρόνια.
Σας το λέγαμε και το λέγαμε τότε, το λέγαμε στις ομιλίες μας, το λέγαμε στη Βουλή, το σημειώναμε. Η Νέα Δημοκρατία οδηγούσε την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Δυστυχώς δεν ήταν μόνο η οικονομική χρεοκοπία όπως απεδείχθη που την οδήγησε. Την οδήγησε και στην ηθική απαξίωση του πολιτικού συστήματος και δρομολόγησε τις διαδικασίες για να έχουμε αυτή τη γενικευμένη κριτική των πάντων.
Η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στα πόδια της. Η δημοκρατία μας πρέπει να σταθεί στα πόδια της. Κι αυτό απαιτεί σύνεση, απαιτεί υπευθυνότητα από όλους, απαιτεί θάρρος, τόλμη και να αψηφήσουμε το πολιτικό κόστος. Νομίζετε ότι εδώ υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι γενικώς είναι κολλημένοι στην εξουσία; Έχετε αυτή την αίσθηση για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και για το Γιώργο Παπανδρέου; Μάλλον λάθος κάνετε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου) Άλλο λέμε. Ότι είναι ποδηγετούμενος Πρωθυπουργός λέμε, όχι είναι ρίψασπις. Είναι άλλο πράγμα.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τώρα τι από τα δύο είναι; Λοιπόν, ούτε το ένα ούτε το άλλο. Είναι ένας Έλληνας πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του, την ιστορία του, την ιστορία της χώρας μας και της οικογένειας του.
Η. ΚΑΡΙΟΦΥΛΛΗ (“ ALPHA TV ”): Είπατε προηγουμένως κ. Υπουργέ ότι υπάρχουν πολιτικοί χώροι που ζουν από τη σύγκρουση. Και θα ήθελα λίγο να μείνουμε στα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, καθώς όλοι μίλησαν ανοιχτά για γεγονότα τα οποία προκλήθηκαν ή τουλάχιστον μια από τις ομάδες που τα προκάλεσαν ανήκει στον «ΣΥΡΙΖΑ» καθώς είδαμε έναν από τους Αντιπροέδρους της Βουλής τον κ. Κουράκη. Επειδή είναι πολλές φορές που γίνεται αυτή η κουβέντα τα τελευταία 2 χρόνια ότι ο «ΣΥΡΙΖΑ» πρωτοστατεί στα γεγονότα.
Ήθελα να ρωτήσω αν εσείς έχετε θέσει ευθέως, καθώς είχατε και μια συνάντηση με τον κ. Τσίπρα στο γραφείο σας πριν από λίγους μήνες, αν έχετε θέσει ευθέως στον «ΣΥΡΙΖΑ» το ζήτημα αυτό. αν δηλαδή αυτοί τα υποκινούν τα γεγονότα, και τι σας απάντησαν.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εγώ έχω θέσει σε όλους το θέμα των γεγονότων των συγκρούσεων που διεξάγονται κάθε φορά που υπάρχει μια λαϊκή κινητοποίηση, επισημαίνοντας πρώτα από όλα, τη δέσμευση της κυβέρνησης μας να προασπίσουμε το δικαίωμα του κάθε πολίτη να διαδηλώσει, να συμμετάσχει σε κινητοποιήσεις, και να εκφραστεί ελεύθερα και δεύτερον να διασφαλίσουμε την υποχρέωση που έχουμε προς το κοινωνικό σύνολο για την εύρυθμη λειτουργία είτε των πόλεων είτε της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Και σε αυτό οφείλω να πω ότι βρήκα την απόλυτη συμφωνία του κ. Τσίπρα, ο οποίος μάλιστα δέχτηκε ακριβώς ότι υπάρχει ένας τέτοιος κίνδυνος κάθε φορά που υπάρχουν τέτοιες κινητοποιήσεις από ορισμένους, οι οποίοι δημιουργούν επεισόδια. Και μάλιστα ζήτησε ότι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να υπάρχει μια προστασία και του δικού τους πολιτικού χώρου, δηλαδή του χώρου του μπλοκ του «ΣΥΡΙΖΑ» που συμμετέχει στις διαδηλώσεις.
Εγώ επιβεβαίωσα ότι η δικιά μας η πρόθεση είναι να διασφαλίσουμε τις ειρηνικές διαδηλώσεις σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά επεσήμανα ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, δηλαδή η αποτροπή των βίαιων γεγονότων, αν ο κάθε χώρος που καλεί πολίτες σε διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις δεν αναλαμβάνει και την περιφρούρηση τους. Και από την άποψη αυτή επεσήμανα την υποχρέωση όλων, όλων των πολιτικών χώρων, όλων των συνδικάτων, όλων των κοινωνικών χώρων που καλούν πολίτες να συμμετάσχουν σε μαζικές διαδηλώσεις να τις περιφρουρούν. Είναι στοιχειώδης υποχρέωση.
Νομίζω ότι εδώ αυτό είναι απολύτως σαφές. Τώρα, από κει και πέρα, το γεγονός ότι υπάρχει μια συνεχής προσπάθεια από την πλευρά του Συνασπισμού να ερμηνεύσει πολιτικά τις διαδηλώσεις, τις συγκρούσεις, τις οποιεσδήποτε κινητοποιήσεις μικρές ή μεγάλες, τις οποιεσδήποτε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των πολιτών, ακόμα και αυτών του «Ηρακλή» στη Θεσσαλονίκη, αν τις αθροίσει στη δική του πολιτική πρόταση και στη δική του πολιτική πλατφόρμα, είναι μια πολιτική επιλογή την οποία κάνει ο συγκεκριμένος χώρος.
Πάντως, εγώ θέλω να πω ότι άκουσα ο ίδιος τον κ. Κουράκη τον Αντιπρόεδρο της Βουλής στην τηλεόραση, ο οποίος κρατούσε αποστάσεις από εκείνους οι οποίοι καθύβριζαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τις ντουντούκες, αλλά ταυτόχρονα παραδέχθηκε ότι «εμείς οι δυνάμεις του «ΣΥΡΙΖΑ» ενωθήκαμε με όλους αυτούς στο οδόστρωμα. Δηλαδή κάναμε το βήμα να ρίξουμε τα κιγκλιδώματα και να μπούμε στο οδόστρωμα». Αυτό ήταν παραδοχή του ιδίου του κ. Κουράκη.
Τώρα εσείς κρίνετε αν αυτό, αυτή η πράξη, αυτή η κίνηση, είναι πράξη η οποία ήταν μέσα στα πλαίσια της έννομης τάξης, η οποία απαιτείται για μια εθνική επέτειο και μια μεγάλη συμβολική παρέλαση στην πρωτεύουσα του Βορρά τη Θεσσαλονίκη, ή όχι.
Ν. ΑΛΕΞΙΟΥ («ALTER»): Είπατε πριν ότι κάποιοι συνάδελφοι, ενδεχομένως και εγώ μέσα σ’ αυτούς, χαρακτήρισαν την εγκληματικότητα. Θεωρείτε εσείς ότι η εγκληματικότητα έχει κάποιους ορισμούς και γενικότερα οι εγκληματολόγοι, «χαμηλή», «βαριά», «οργανωμένη».
