ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ |
Τρίτη, 8 Ιουλίου 2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Υπουργός Εσωτερικών Καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος αμέσως μετά το τέλος της συνεδρίασης του Άτυπου Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, στις Κάννες, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Στο σημερινό Άτυπο Συμβούλιο των Υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων τέθηκαν οι βάσεις της πολιτικής της Γαλλικής Προεδρίας πάνω σε τρία ζητήματα. Το πρώτο αφορά την Αρχιτεκτονική Ασφάλειας, το δεύτερο θέματα Πολιτικής Προστασίας, και το τρίτο και σημαντικότερο τη διαμόρφωση ενός Συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο. Ως προς το πρώτο ζήτημα, το θέμα δηλαδή της Αρχιτεκτονικής Ασφάλειας, μετά την εμπέδωση της Europol ως οργάνου της ΕΕ, τίθεται το θέμα της στενότερης συνεργασίας και της Europol με τις αστυνομίες των κρατών-μελών, αλλά και των αστυνομιών των κρατών-μελών μεταξύ τους για την πάταξη της εγκληματικότητας, η οποία μαστίζει την Ευρώπη, και που δεν σχετίζεται πλέον μονάχα με θέματα τρομοκρατίας, αλλά και με άλλα ζητήματα όπως είναι θέματα τα οποία αφορούν την καταπολέμηση των ναρκωτικών, όπως είναι τα θέματα τα σχετικά με την εμπορία των ανθρώπων και την σύγχρονη μορφή εγκληματικότητας, που δεν πρέπει να υποτιμούμε καθόλου, γιατί δυστυχώς βοηθάει όλες τις άλλες, δηλαδή την εγκληματικότητα η οποία σχετίζεται με το ηλεκτρονικό έγκλημα.
Στο δεύτερο ζήτημα, το οποίο αφορά την Πολιτική Προστασία, είναι πλέον γνωστό ότι οι κλιματικές αλλαγές έχουν δείξει πως στην Ευρώπη πρέπει να υπάρξει συνεργασία σε βασικά θέματα πολιτικής προστασίας –οι καταστροφές είναι κοινό φαινόμενο, δεν είναι μόνο φαινόμενο κάποιων κρατών, και το απέδειξαν τα τελευταία γεγονότα. Μέχρι σήμερα, δυστυχώς, οι μηχανισμοί Πολιτικής Προστασίας έμεναν στο επίπεδο απλώς και μόνο ειδοποίησης των κρατών-μελών ότι κάποια άλλα κράτη έχουν ανάγκη. Η γαλλική προεδρία προχωράει ένα βήμα παραπάνω, δηλαδή στο να υπάρχει ένα συντονιστικό όργανο που έχει καταγράψει τις δυνάμεις που μπορεί να διαθέσει κάθε χώρα, ώστε αυτές να είναι διαθέσιμες ανά πάσα στιγμή και επιπλέον να υπάρχει και στοιχειώδης συντονισμός σε ό,τι αφορά την αποστολή τους προς τα κράτη-μέλη. Στόχος απώτερος, τον οποίο στηρίζει και η Ελλάδα είναι η διαμόρφωση μηχανισμών σταθερών της ΕΕ σε θέματα Πολιτικής Προστασίας –εμείς μάλιστα έχουμε προσφερθεί, εφόσον αποφασιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ένας από τους σταθμούς, οι οποίοι θα μπορούν να φιλοξενήσουν τέτοιες δυνάμεις που συντονίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο να είναι στο Άκτιο.
Το σπουδαιότερο, όμως, θέμα που συζητήθηκε –υπάρχει μια κατάληξη ευτυχής– είναι το θέμα της διαμόρφωσης ενός συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο. Η Ευρώπη είναι σήμερα η μοναδική δύναμη στον κόσμο η οποία με τη δημοκρατία και τον πολιτισμό της μπορεί να δώσει το στίγμα της μετανάστευσης, ως ενός δεδομένου, το οποίο πρέπει πλέον να αντιμετωπίσουμε ως φαινόμενο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και συνύπαρξης των λαών. Ούτε τα Ηνωμένα Έθνη ούτε άλλες χώρες, οι οποίες έχουν προβλήματα μετανάστευσης, μπορούν να δώσουν αυτή την κατεύθυνση. Η Ευρώπη μπορεί να τη δώσει. Εμείς στην Ελλάδα επιμέναμε εδώ και καιρό. Το θέμα το είχε θέσει επίσης στην ελληνική πλευρά, και σε μένα προσωπικά, ο κ. Σαρκοζί ως Υπουργός Εσωτερικών στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2006. Το Φεβρουάριο ιδίως του 2008, ο Μπρις Ορτφέ, o αρμόδιος Υπουργός Μετανάστευσης της Γαλλίας έφερε το πρώτο σχέδιο το οποίο θα υπέβαλε η γαλλική προεδρία. Αυτό το σχέδιο συζητήσαμε σήμερα και φαίνεται να υπάρχει συμφωνία όλων, ώστε στο Συμβούλιο Κορυφής τον Οκτώβριο να καταλήξουμε σε ένα «Σύμφωνο για τη μετανάστευση και για το άσυλο», το οποίο δεν καθιστά την Ευρώπη φρούριο έναντι των λαθρομεταναστών, απλά πρόκειται για ένα κείμενο σύμφωνο με τον πολιτισμό, την ιστορία και τη δημοκρατία της Ευρώπης.
Πέντε οι πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται. Πρώτος πυλώνας: πρέπει να στηρίξουμε τη νόμιμη μετανάστευση, αλλά χωρίς να τίθενται περιορισμοί, όπως π.χ. κάποιοι φαντάζονταν ότι θα υπήρχαν ποσοστώσεις. Κάθε χώρα καθορίζει κυριάρχως τους όρους της νόμιμης μετανάστευσης και εμείς σαν Χώρα είμαστε εναντίον των ποσοστώσεων και υπέρ της διαμόρφωσης σταθερών κανόνων εισόδου και ασφάλειας στην Ελλάδα. Ο δεύτερος πυλώνας αφορά την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, όχι όμως με την έννοια της καταπολέμησης σε βάρος ανθρώπων που έχουν ανάγκη για μια καλύτερη μοίρα, αλλά της καταπολέμησης σε βάρος των εμπόρων ελπίδων, των δουλεμπόρων και σε βάρος των χωρών εκείνων που ευνοούν το δουλεμπόριο. Ο τρίτος πυλώνας αφορά τα ευρωπαϊκά σύνορα και την προστασία τους. Είναι κάτι που η Ελλάδα εδώ και καιρό είχε στηρίξει. Τα σύνορα όλων των χωρών είναι και σύνορα όλης της Ευρώπης. Η Ευρώπη αποκτά τα δικά της σύνορα τα οποία προστατεύει και εκείνη. Καταλαβαίνει κανείς ότι αυτό είναι σημαντικό βήμα για την ευρωπαϊκή ενοποίηση το οποίο αφορά και τη χώρα μας, όταν ξέρουμε ότι αυτό το είχαμε προτείνει εδώ και χρόνια αλλά δεν είχε γίνει δεκτό. Ο τέταρτος πυλώνας αφορά την πολιτική ασύλου. Θα δημιουργηθούν κοινοί κανόνες ασύλου. Δεν μπορεί κάθε χώρα να έχει δικούς της κανόνες και να κρίνει με τα δικά της μέτρα.
Η Ελλάδα είχε γίνει στόχος κριτικής πολλές φορές για τα θέματα ασύλου, αλλά από χώρες που δεν είχαν εικόνα, τι σημαίνει να έχεις 112.000 παράνομους μετανάστες κάθε χρόνο. Οι κοινοί κανόνες θα διαμορφώσουν κοινές πολιτικές και η πολιτική ασύλου θα είναι μια πολιτική σύμφωνη με τις αξίες και τις αρχές της Ευρώπης και βέβαια σύμφωνη με τις αξίες και τις αρχές της Ελλάδας. Ο πέμπτος και τελευταίος πυλώνας είναι εκείνος ο οποίος οδηγεί στο να υπάρχει συνεργασία της Ευρώπης και των επιμέρους κρατών μελών με τις τρίτες χώρες από τις οποίες προέρχονται οι μετανάστες. Αυτός ο πυλώνας είναι εκείνος που καλύπτει όλους τους άλλους γιατί αν δεν δούμε τη μετανάστευση ως ένα φαινόμενο που θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ξεκινώντας από τις χώρες από τις οποίες οι μετανάστες προέρχονται, δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσουμε ποτέ καθολικά. Έτσι στο πρώτο βήμα αυτού του συμφώνου, θα υπάρχουν συμφωνίες της ΕΕ με τις Χώρες αυτές για τη στήριξη τους και για την ενημέρωση σχετικά με το τι συμβαίνει με τη νόμιμη μετανάστευση. Ένα βήμα παραπέρα θα είναι –βεβαίως με το σύμφωνο αυτό δεν το επιτυγχάνουμε– αλλά τίθενται οι βάσεις προς αυτή την κατεύθυνση προκειμένου να υπάρξει οικονομική πολιτική της Ευρώπης προς τις χώρες αυτές για να στηριχθούν, να αναπτυχθούν για να μπορέσουν να κρατήσουν τους ανθρώπους στο έδαφός τους ή για να μπορέσουν να γυρίσουν κάποτε εκεί, διότι το θέμα της μετανάστευσης δεν αντιμετωπίζεται αν δεν δούμε ποιες είναι οι πραγματικές του αιτίες. Νομίζω ότι με μερικές νέες διατυπώσεις, με μερικές αλλαγές, τον Οκτώβριο, στο Συμβούλιο Κορυφής θα υπάρξει υπογραφή αυτού του Συμφώνου και θα είναι ένα Σύμφωνο που ίσως οδηγήσει στη διαμόρφωση ενός κειμένου, του σημαντικότερου κειμένου για τη μετανάστευση που υφίσταται διεθνώς σήμερα».
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
