ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Υπουργός Δημοσίας Τάξεως κ. Βύρων Πολύδωρας απήντησε σήμερα (22-06-2007) στη Βουλή, σε επίκαιρες ερωτήσεις: α) του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με περιστατικά αστυνομικής βίας και β) του Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. `Αγγελου Μανωλάκη, σχετικά με το περιστατικό βασανισμού αλλοδαπών στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας και την τιμωρία των υπευθύνων.
Ο κ. Υπουργός στις απαντήσεις του είπε τα εξής:
« Νομίζω ότι ως προς το θέμα των προθέσεων του Πρωθυπουργού για την παραίτησή μου ή όχι έχει διευκρινιστεί από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο ότι μάλλον χαίρω της εμπιστοσύνης του Πρωθυπουργού. `Αλλωστε δεν με διορίζει Υπουργό ο κύριος Αλαβάνος, ο ερωτών ή ο κύριος Παπανδρέου, δεδομένου ότι η Κοινοβουλευτική και η Συνταγματική τάξη ορίζουν, λέει, ότι από την λαϊκή εντολή γεννάται ένα δικαίωμα, μία προνομία στον Πρωθυπουργό να διορίζει και να παύει τους Υπουργούς με Προεδρικό Διάταγμα κλπ.
Εγώ έχω πει πολλές φορές ότι δεν είμαι κολλημένος με την καρέκλα. Θέλω να γίνει σαφές διότι οι καρεκλοκένταυροι πάντοτε βλάπτουν τον δημόσιο βίο. Εγώ πιστεύω ότι η ερώτηση του κυρίου Αλαβάνου έχει αποκαλυπτικά στοιχεία τα οποία σέβομαι και δέχομαι τώρα να δώσω πρόσθετες εξηγήσεις, έστω και κατά πλεονασμό.
Για παράδειγμα, η παράγραφος για τις ερωτήσεις του κυρίου Κουβέλη, ¨για δραματικά ατυχήματα ή στο Αστυνομικό Τμήμα ή έξω από το Αστυνομικό Τμήμα¨ ή ¨μετά από σύλληψη ή κράτηση¨ είναι αξιοπρόσεκτες και αξιοσέβαστες παρατηρήσεις. Κανένας δεν πρόκειται να ανεχθεί εγκληματογόνο εστία το Αστυνομικό Τμήμα. Να γίνει σαφές αυτό, δεν πρόκειται να το δεχτούμε.
Συμπλέουμε, συντασσόμαστε και με τις ερωτήσεις του κυρίου Κουβέλη. Μένει μόνο ένα διπλό ζήτημα: Το πρώτο, η αποδεικτική διαδικασία και το δεύτερο, να μην αποδομείται η Αστυνομία. Να μην βγαίνει αυτό το απαίσιο τεκμήριο ότι η Αστυνομία είναι ο καταπατητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όσο είμαι εγώ Υπουργός Δημοσίας Τάξεως θα αγωνίζομαι για μια καλύτερη Αστυνομία, αλλά ποτέ δεν πρόκειται να συναινέσω παθητικά ότι η Αστυνομία και το Αστυνομικό Τμήμα είναι εστία παραβίασης, καταπίεσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πολύτιμη η παρατήρηση του κυρίου Κουβέλη, συνέβη αυτό, συνέβη το άλλο, στις ερωτήσεις του, μένει να αποδειχθεί η διαδικασία. Ζητώ από Ιατροδικαστές, από Ανακριτές, αλλά ποτέ δεν θα κάνουμε την δίκη των προθέσεων ή την δίκη των απαράβατων τεκμηρίων. Πέρασε (λ.χ κάποιος) από το Αστυνομικό Τμήμα και ύστερα κατέληξε στο σπίτι του ή στο νοσοκομείο από τα ναρκωτικά, από άλλες αιτίες, αυτό πρέπει να αποσαφηνίζεται με αυστηρή, σκληρή απόδειξη και το θέλω και ευχαριστώ και τον ερωτώντα συνάδελφο, τον κύριο Κουβέλη, για όσες φορές ρώτησε.
Μια τελευταία παρατήρηση για τον κύριο Αλαβάνο. Να μην γίνεται αναμεταδότης των γραφών και φθεγμάτων των συνδικαλιστών. Δεν προσλαμβάνει κύρος ο Αρχηγός του Συνασπισμού με το να υιοθετεί τις λέξεις, τις φράσεις (των Συνδικαλιστών). Δεν με θέλουν και οι συνδικαλιστές. Τι να κάνουμε; Γιατί εγώ έχω μια διαφορετική άποψη και γνώμη για το πώς είναι ο συνδικαλισμός στην Αστυνομία.
Ο συνδικαλισμός στην Αστυνομία δεν είναι πολιτικαντισμός. Και φυσικά οι λέξεις που πρέπει να πω στην πρωτολογία μου και θα την ενισχύσω και στην δευτερολογία μου κυρία Πρόεδρε, ότι εμένα δεν με ενδιαφέρει ούτε να επιτίθεμαι κατά του Συνασπισμού, ούτε φυσικά να χαρακτηρίζω τον Συνασπισμό. Δύο παρατηρήσεις: Πρώτον, και ο Συνασπισμός είναι στη δημοκρατία, στην κοινωνία, στο δημόσιο βίο δεκτικός κριτικής. Αλίμονο εάν κατοχυρώνουμε κόμματα, ομάδες, απόψεις εκτός κριτικής. Όλοι κρινόμεθα. Και για τις όποιες λέξεις έχω χρησιμοποιήσει, άλλες παραφράζονται, άλλες αλλοιώνονται, άλλες στρεβλώνονται, ένα είναι το κίνητρό μου. Η αγωνία μου να απομονωθούν οι λάτρεις της βίας ηθικά και πολιτικά. Επαναλαμβάνω, οι λάτρεις της βίας να απομονωθούν ηθικά και πολιτικά από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
Και κάνω έκκληση επανειλημμένως και λέω, ¨βρείτε τον τρόπο, μην κάνετε περιφράσεις, απόλυτη καταδίκη και τότε το αστυνομικό έργο θα είναι και ευκολότερο και θα είναι και δεύτερο¨. Ευχαριστώ».
(Παρέμβαση Βουλευτού ΣΥΝ κου. Κουβέλη)
Δευτερολογία του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως:
« Ως προς τους αποδιδόμενους σε εμένα χαρακτηρισμούς για τον Συνασπισμό, και εδώ και παντού, αποσπασματικές και μη αποδίδουσες το ακριβές νόημα είναι όλες οι αναφορές.
Δεν είναι της παρούσης. Είναι αυτό της Βίβλου, του Ευαγγελίου, που λέει:¨Ουκ έστι Θεός¨. Το απομονώνει (κάποιος) και εμφανίζεται ο Ευαγγελιστής ως
άθεος! ενώ η παραπέρα φράση οργανώνει ένα συλλογισμό, αναπτύσσει μία σκέψη.
Προχθές μιλούσα στην Γ.Α.Δ.Α., στους Αστυνομικούς Διευθυντές από όλη την Ελλάδα. Προφητικά, πριν δηλαδή από το αποτρόπαιο βίντεο της Ομόνοιας, προφητικά τους έλεγα προσέξτε:¨ πρόσοψη, χώρους υποδοχής, κρατητήρια και τουαλέτες στα αστυνομικά τμήματα¨. Είναι στην ευθύνη των διοικητών να επιμελούνται και να είναι χαμόγελο και ευγένεια, να ¨εξάγεται¨ από τα αστυνομικά τμήματα.
Στην ίδια ομιλία μου, νουθεσίας, οδηγιών προς τους Διευθυντές, τους έλεγα προσέξτε, και χρησιμοποίησα και μερικές λέξεις οι οποίες ήταν ακριβώς για να τους μείνουν και να είναι πρόκληση στην σκέψη τους, προσέξτε, ο προσεγγίζων τον παραβάτη οδηγό αυτοκινήτου, όταν μάλιστα είναι κυρία, να προσέχει την συμπεριφορά τους και να προσεγγίζει και να κάνει τον έλεγχο του οχήματος και του οδηγού με ευγένεια.
Τα έλεγα προχθές, για να έρθει το βίντεο που είναι 4 μήνες αφότου ανέλαβα Υπουργός. Και θέτω στην κρίση σας. Εγώ ευθύνομαι έστω με την κακή ρητορική μου γιατί εκείνος ο άθλιος στην Ομόνοια έκανε αυτό στους δύο νεαρούς αλλοδαπούς και το βιντεοσκοπούσε; Εγώ ευθύνομαι; Μπορεί κάποιος νομικός, ηθικός, πολιτικός άνθρωπος να οργανώσει τέτοια αιτίαση προς εμένα;
Αίρω παλαιές αμαρτίες. Δεν τις αποποιούμαι. Τις αίρω για να τις τιμωρήσω όποτε τις βρω. Όσα βίντεο και αν υπάρχουν, είτε του ιδίου είτε άλλων, επιβαρυντικές περιπτώσεις για τον πολιτισμό μας συνιστούν και θα τιμωρούνται παραδειγματικά.
Η Αστυνομία θα γίνει χώρος υποδοχής του πολίτη για να τον προστατεύει στην τιμή, στην περιουσία του, στα δικαιώματά του και όχι να τα καταπιέζει. Είναι δήλωση δέσμευση όλης της Αστυνομίας και σημειώνω και μία παρένθεση.
Η Ομόνοια είναι η προκεχωρημένη γραμμή στην σύγκρουση της παραβατικότητας ή της εγκληματικότητας με την έννομη τάξη. Οι αγωνιζόμενοι εκεί δεν είναι με το βίντεο να κάνουν βασανιστήρια. Οι μαχόμενοι αστυνομικοί, είναι μαχόμενοι αστυνομικοί. Και μάλιστα έχω στις σημειώσεις μου μία πρόταση, κανένας δεν θα ανεβαίνει στους ανώτερους βαθμούς αν δεν περάσει από το (πρωήν) 4ο, Ομόνοια, ή τα κρίσιμα αστυνομικά τμήματα μάχης.
Δεύτερον, 55.000 (ανθρώπων) Σώμα είναι. Ποιο σύνολο 55.000 ανθρώπων δε θα έχει και τα παραπτώματά του μέσα; Ευχαριστώ».
Απάντηση του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως στον Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Μανωλάκη
« Κυρία Πρόεδρε, θέλω να απαντήσω στον συνάδελφο, τον κύριο `Αγγελο Μανωλάκη, ότι ο συναγερμός χτύπησε για όλους μας. Και για τον Πρωθυπουργό, όχι απλά σε επίδειξη ευαισθησίας αλλά κυρίως για την διαπίστωση, την έρευνα και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Εγώ στις συνεργασίες μου με τον Πρωθυπουργό είδα μία εγρήγορση, ένα πνεύμα εγρηγορότος για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Αντέδρασα αμέσως, επιβάλλοντας τις ανώτατες διοικητικές κυρώσεις, καταρχήν, δηλαδή τις διαθεσιμότητες. Και στην συνέχεια γρήγορη πειθαρχική έρευνα και παραπομπή στην δικαιοσύνη όπου και σήμερα βρίσκεται η υπόθεση της Ομόνοιας.
Ως προς το ερώτημα για την γνώση του Πρωθυπουργού και αν έλαβε γνώση, απήντησα.
Θέλω να σημειώσω για το πειθαρχικό δίκαιο ότι το πρόβλημα είναι όχι το κείμενο του πειθαρχικού δικαίου, το οποίο το προχωρούμε, αλλά η έλλειψη, το έλλειμμα στο διοικείν.
Το είχα αναφέρει και με είχατε κατηγορήσει εσείς, και εσείς προσωπικά και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ¨γιατί μιλάς για έλλειμμα στο διοικείν;¨ Γιατί μιλάς για έλλειμμα στην πληροφόρηση; Στην πληροφορία; Γιατί μιλάς για έλλειμμα συνεργασίας;¨
Ναι (μιλώ), διότι αυτά διαπίστωσα και αυτά έρχονται με τα επεισόδια. Το πειθαρχικό δίκαιο θα μας σώσει ή ο αστυνόμος διοικητής πρέπει να ξέρει τι γίνεται στο Τμήμα; Τι γίνεται στο κρατητήριο. Και να το ξέρει όχι ικανοποιώντας την περιέργειά του, για να κατευθύνει πώς πρέπει να είναι η επίσκεψη στο Αστυνομικό Τμήμα. Πώς πρέπει να γίνεται η σύλληψη χωρίς βαρβαρισμούς, πώς πρέπει να γίνεται η κράτηση. Και αυτό λέγεται, με ένα λόγο, διοικείν.
Ως προς το πειθαρχικό δίκαιο ειδικότερα έχω σκέψεις σοβαρές. Θα δούμε τι γίνεται με το Σύνταγμα όσον αφορά τα καθήκοντα του δικαστού. Αλλά στα δευτεροβάθμια πειθαρχικά συμβούλια επιθυμία μας είναι να προεδρεύει δικαστικός (λειτουργός). Θα το δούμε από την σκοπιά της συνταγματικής νομιμότητας, ας πούμε.
Τέλος, η εκπαίδευση είναι καλή. Θα την κάνουμε καλύτερη. Μην διαμαρτύρεστε για την στρατιωτικοποίηση, ούτε είναι η στρατιωτικοποίηση αιτία για τις όποιες παραβατικότητες.
Η στρατιωτικοποίηση μας δίνει ένα πλεονέκτημα. Την καλύτερη πειθαρχία και την καλύτερη κατάσταση για την λειτουργία στην ¨μάχη¨ σώμα με σώμα. Διότι θέλω να σας πω δεν υπάρχει ούτε σύλληψη, ούτε προσαγωγή δι αλληλογραφίας. Ακόμα και όταν το δικαστήριο διατάσσει ένα απολειπόμενο μάρτυρα, διατάσσει την βιαίαν προσαγωγή του.
Και στο νόμο, και στην λειτουργία την αστυνομική υπάρχουν όροι που πολλά σημαίνουν. Όπως είναι ο όρος: δέσμευσις. Να τον δεσμεύσεις, δηλαδή να τον δέσεις. Έτσι είναι η μάχη της έννομης τάξης και των οργάνων της, των πρώτων εφαρμοστών του δικαίου με το κακό, με την παραβατικότητα ή την εγκληματικότητα.
Αυτός είναι ο ρόλος της Αστυνομίας. Και έχουμε από τις καλύτερες Αστυνομίες του κόσμου.
Και θέλω να σας παρακαλέσω όσον αφορά τις ευαισθησίες και τις δημοκρατικές αντιλήψεις και τις αντιλήψεις και εφαρμογές για τα δικαιώματα του ανθρώπου, θέλω να σας παρακαλέσω και εσάς που είστε συνετός και υπεύθυνος συνάδελφος και το κόμμα σας και όλα τα κόμματα, μην αποδομούμε την Αστυνομία. Μην την απαξιώνουμε.
Το είπα και στον κύριο Κουβέλη για την ερώτηση του κυρίου Αλαβάνου. Δεν είπα να φτιάξουμε ούτε την ελάχιστη ανοχή προς την παραβατικότητα. Ούτε την ελάχιστη ανοχή. Αλλά να δώσουμε τον σεβασμό μας προς τις 54.990 ή 54.980 μαχόμενους αστυνομικούς οι οποίοι κοιτάνε σε εμάς να δουν ένα μάτι φροντίδας, ένα μάτι επιμελητείας, ενδιαφέροντος και αναγνώρισης του έργου που επιτελούν.
Σήμερα η ¨Ελευθεροτυπία¨ γράφει για τις παλαιές υποθέσεις που έχουν εκδικαστεί και στο Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Το 2003 είχαμε την έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, που αναφέρετο, για παλαιές ¨αμαρτίες¨ τις οποίες αίρω εγώ. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να έχουμε μία συναίσθηση ότι τώρα, επιτρέψτε μου να πω, με την δική μου εμμονή θέλουμε να δώσουμε στην ελληνική κοινωνία αποτελεσματικότητα της Αστυνομίας, μίας Αστυνομίας με ανθρώπινο πρόσωπο και δημοκρατική ευαισθησία».
(Παρέμβαση Βουλευτού ΠΑ.ΣΟ.Κ. κου. Μανωλάκη.)
Δευτερολογία του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως:
« Και για το επίπεδο του Κοινοβουλευτισμού και για την δημοκρατικότητά μας ασφαλώς και μόνον ισοτιμία μαζί σας και με τους άλλους συναδέλφους θα δεχθώ στην επίδειξη της δημοκρατικής ευαισθησίας προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, προς τους επισκέπτες ή κρατουμένους στα Αστυνομικά Τμήματα και Τμήματα Ασφαλείας. Ισοτιμία στην ευαισθησία.
Κατά τα λοιπά οφείλετε και δεν ήθελα εγώ, οφείλετε να έχετε και ένα πνεύμα αυτοκριτικής και μια ματιά συνέχειας στη θέαση των αστυνομικών φαινομένων. Συνέχειας στη θέαση. Δεν θέλετε να την έχετε εσείς αυτή τη συνέχεια ή στη θέαση ή στη μνήμη σας, θα σας υπενθυμίσω εγώ 16 επεισόδια: 17 Νοεμβρίου 1985, θανάσιμος τραυματισμός από αστυνόμικό. 9 Μαρτίου 1995, βάναυση επίθεση από αστυνομικούς, 14 Νοεμβρίου 1995, σωματικές βλάβες σε βάρος συλληφθέντων στη Θεσσαλονίκη, 20 Φεβρουαρίου 1996, καταγγελλόμενα για υπερβάσεις και παρατυπίες στον Ασπρόπυργο από Αστυνομικούς σε τσιγγάνικους καταυλισμούς. 27 Οκτωβρίου 1996, σκηνές «φάρ ουέστ» στα ?νω Λιόσια, 20 Νοεμβρίου 1996, θανάσιμος τραυματισμός τσιγγάνου, 7 Φεβρουαρίου 1997, δολιοφθορά στα γεωργικά μηχανήματα στις αγροτικές κινητοποιήσεις, 10 Οκτωβρίου 1997, θανάσιμος τραυματισμός Αλβανού, 23 Σεπτεμβρίου 1998, η γνωστή υπόθεση της Νιόβης, 20 Φεβρουαρίου 2000, στο Αστυνομικό Τμήμα Αερολιμένα Σπάτων αποχώρησε Αστυνομικός πρόωρα και ακολούθως στη Λεωφ. Αρτέμιδος, πυροβόλησε σε βάρος νεαρών ατόμων με αποτέλεσμα να έχουμε τραυματισμούς σοβαρούς ενός μαθητού, 8 Μαΐου 2001, καταγγελία της Ένωσης Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών ότι Αστυνομικοί στο κέντρο της Αθήνας γύμνωσαν δημόσια, συνέλαβαν, ξυλοκόπησαν για να ενοχοποιήσουν δύο δημοσιογράφους, 24 Οκτωβρίου 2001, θανάσιμος τραυματισμός τσιγγάνου, 21 Νοεμβρίου 2001, θανάσιμος τραυματισμός Αλβανού, 28 Ιανουαρίου 2003, καταγγελλόμενα ότι Αστυνομικός γρονθοκόπησε δημοσιογράφο, 8-9 Οκτωβρίου 2003, Αστυνομικοί, Πυροσβέστες και Λιμενικοί εγκαλούνται για πράξεις βίας, 5 Δεκεμβρίου 2003, θανάσιμος τραυματισμός νέου στην επαρχιακή οδό Ανωγείων κλπ, γνωστές υποθέσεις.
Αυτό είναι το μικρό ιστορικό στη συνέχεια της θέασης ή της μνήμης που σας ζητώ να το έχετε, όχι σαν ελαφρυντικό δικό μου, αλλά σαν μέτρο κατανοήσεως. Εγώ αγωνίζομαι και δεν βρίσκω κατανόηση από εσάς. Γιατί; Μήπως είμαι σε κάποια αιτιώδη σχέση ή η πολιτική μας σε κάποια αιτιώδη σχέση προς τα συμβάντα στο ΑΤ Ομόνοιας; Αγωνίζομαι και σας είπα και τι είπα στην Γ.Α.Δ.Α. με τον λόγο, με το παράδειγμα, με την τιμωρία, με την νουθεσία. Και οι Στρατηγοί, το Αρχηγείο και εγώ για μια καλύτερη Αστυνομία.
Σας παρακαλώ εννοήστε αυτό το πνεύμα της προσπάθειας και μην είστε μονόπλευροι κομματικοί αντίδικοι. Δεν μας πάει. Η Αστυνομία και το θέμα της Αστυνομίας δεν συγχωρεί κομματικές αντιδικίες ή ακόμα περισσότερο μικροκομματικές σκοπιμότητες».-
| Για περισσότερες πληροφορίες | Τηλ. | : | 210 6977505 |
| Fax | : | 210 6929764 | |
| : | elasgrty@mopo.gr |
Αθήνα, 22/06/2007
