ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 3/4/2006
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Υπουργός Δημοσίας Τάξεως κ. Βύρων Πολύδωρας εκπροσώπησε χθες (02-04-2006) την κυβέρνηση, στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 180η επέτειο της «Ιστορικής Εξόδου των Ελεύθερων Πολιορκημένων», στον ανοικτό χώρο της Πλατείας Περιστερίου Αττικής.
Στις εκδηλώσεις μεταξύ άλλων παρέστησαν ο Μητροπολίτης Περιστερίου Σεβασμιότατος κκ. Χρυσόστομος, ο Δήμαρχος Μεσολογγίου κ. Γεώργιος Πρεβεζάνος, ο Δήμαρχος Περιστερίου κ. Ανδρέας Παχατουρίδης, ο Δήμαρχος Αγ. Αναργύρων κ. Κωνσταντίνος Τρίγκας, ο Δήμαρχος Καματερού κ. Νικήτας Καμαρινόπουλος, ο Διευθυντής της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής Υποστράτηγος Ασημάκης Γκόλφης, ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Αστυνομίας Δυτικής Αττικής Ταξίαρχος Λάμπρος Πατήλας, καθώς και ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αιτωλοακαρνάνων Περιστερίου κ. Κώστας Μπαλωμένος.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων ο Υπουργός Δημοσίας Τάξεως κατέθεσε στεφάνι ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, ενώ η φιλαρμονική της Ελληνικής Αστυνομίας και στρατιωτικό άγημα συνόδευσαν την περιφορά της ιστορικής εικόνας και της Σημαίας της Εξόδου.
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας : «Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να έρθω να μιλήσω στο Περιστέρι με τον υπέροχο λαό που αγαπά την ελευθερία και τη δημοκρατία, το φιλοπρόοδο αυτό σύνολο της κοινωνίας μας. Ευχαριστώ το Θεό διότι με αξίωσε να έλθω ως Υπουργός εδώ της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή να μιλήσω για το Μεσολόγγι, για το βαθύ νόημα της θυσίας του Μεσολογγίου, της εξόδου του Μεσολογγίου. Χαίρω ιδιαίτερα γιατί εκμεταλλεύομαι τη στιγμή ύστερα από τη θαυμάσια προσφώνηση του Προέδρου των Αιτωλοακαρνάνων Μεσολογγίου του κ. Μπαλωμένου καθώς επίσης και τη θαυμαστή ομιλία του Δημάρχου της Ιεράς Πόλεως του κ. Πρεβεζάνου, Δημάρχου Μεσολογγίου. Έχω να προσθέσω και να σας καλέσω να σκεφθούμε προσκυνηματικά τρία μόνον πράγματα.
Το πρώτο: Eίναι η θυσία πλήρης και κατά το ημερολογιακό σχήμα. Eίναι Κυριακή των Βαΐων του 1826. Είναι γραμμή οδοδείκτης για τις προϋποθέσεις του σταυραναστάσιμου μηνύματος του Χριστού μας, εφαρμοσμένου στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, στις 10 προς 11 Απριλίου το 1826. Είναι θεογενής αυτός ο συμβολισμός, Κυρίες και Κύριοι. Είναι μια σύζευξη των γήινων με τα ουράνια. Δεν έχουμε το δικαίωμα να το δούμε αλλιώς. Η προσαρμογή αυτής της συμβολικής σύμπτωσης μας υποχρεώνει να δούμε ότι εδώ συντάσσεται θεογενής θυσία από τους ελεύθερους πολιορκημένους, από τους Μεσολογγίτες εκείνων των χρόνων που κατηνάλωσαν τα αρμυρίκια της θάλασσας, τα ποντίκια, τα ζωύφια και έμειναν ζωντανοί, όχι για να επιζήσουν αλλά για να θυσιαστούν! Αυτή είναι η πρώτη παρατήρηση που συλλέγω εγώ από την ιστοριοδίφηση.
Τη δεύτερη παρατήρηση σας την αφιερώνω συμπολίτες μας του Περιστερίου. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι όπως και ο πίνακας του Βρυζάκη «Η Έξοδος του Μεσολογγίου» απεικασμένος σαν εικόνισμα μαρτυρεί. Ήρωες δεν ήσαν αξιωματούχοι, ήρωες αυτοδύναμοι, αυτοτελείς ήσαν όλος ο λαός του Μεσολογγίου. Είναι υπέροχο αυτό το νόημα, έχει ένα εσωτερικό δίδαγμα που το λέω στα παιδιά μου, το ζητώ να το εννοήσουμε όλοι μας. Είναι αφιέρωση στον απλό πολίτη. Είναι ο απλός πολίτης ανά πάσαν ώραν όταν εμπνέεται από το νόημα της θυσίας του Μεσολογγίου, έτοιμος, ώριμος ήρωας. Αυτός είναι ο Έλληνας, αυτό είναι το δίδαγμα που συνάγω εγώ.
Το τρίτο είναι περισσότερο ένας ερανισμός στίχων από αυτούς που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός. Μπλέκει τον Απρίλη, μπλέκει το νόημα της ζωής, την ομορφιά της ζωής, τη γλύκα της ζωής σε εκείνο το υπέροχο κοντράστ, στην αντίφαση, στη γοητεία του θανάτου για να μας πει, σε επίγραμμα, ο Διονύσιος Σολωμός, ο μέγιστος ποιητής δεν μπορεί να γράψει ποίημα στους ελεύθερους πολιορκημένους θα μας πουν οι φιλόλογοι αναλυτές. Γράφει επιγράμματα, γράφει αναστεναγμό, γράφει ένα σκίρτημα καρδίας δεν είναι άρτιο ποίημα και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν έγινε άρτιο το ποίημα των ελεύθερων πολιορκημένων. Επιλέγω: «έστησε ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη κι η φύσις ήβρε τη γλυκιά και την καλή της ώρα» κατ αντιδιαστολή προς το θάνατο και παρακάτω σαν να είναι ο Σιμωνίδης που γράφει το επίγραμμα των Θερμοπυλών «Ω ξείν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» σαν με μια φωνή, τη φωνή της φιλελεύθερης προαιώνιας Ελλάδας, αυτή που καρτερούσε στα μηδικά τον Πέρση, τον οποιονδήποτε επιβουλεά κατακτητή. Τη φωνή που καρτερούσε στη Σαλαμίνα, τη φωνή που ερχότανε στα 5 χρόνια του πολέμου. Δίνει αιμάτινη φωνή από ήρωες που ήσαν αποφασισμένοι να ζήσουν ελεύθεροι να σταματήσουν, να διακόψουν τη μακρόχρονη δουλεία τους και λέει ο Σολωμός: «στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει» και κάνει διάλογο με το ντουφέκι του και λέει του ντουφεκιού του «και συ ντουφέκι μου έγινες βαρύ και ο Αγαρηνός το ξέρει» λαμβάνουμε το σήμα από τον Διονύσιο Σολωμό και συνεχίζω εγώ αυτές τις πρoσκυνηματικές σκέψεις με δύο ακόμη παρατηρήσεις.
Η πρώτη παρατήρηση λέει: ελήφθησαν πολύ γενναίες αποφάσεις εκεί μία από τις τολμηρές, που ευτυχώς δεν έγινε γιατί την αναχαίτισε ο Ρογών, ήταν στην επιχείρηση της εξόδου να σφάξουν όλα τα μωρά για να μην σκούξουν και προκαλέσουν μαρτυρία για την κίνηση. Ο Επίσκοπος Ρογών για τον οποίο μίλησε και ο κ. Πρεβεζάνος, δήμαρχος του Μεσολογγίου, απέτρεψε αυτήν την απόφαση: τα μωρά θα ζήσουν και θα ζήσουν για να είναι μέρος της θυσίας είτε ως επιζήσαντες είτε και τα ίδια ως μαρτυρήσαντα. Η δεύτερη παρατήρηση αφορά το γεγονός ότι εγένετο σκέψις τότε, εκείνες τις κρίσιμες ώρες να κινηθούν προς την έξοδο οι ανήμποροι και οι τραυματίες, πράγμα που ισοδυναμούσε με το να μην μετέχουν καν στην επιχείρηση με μία απόλυτη εθελοθυσία, έγινε δεύτερη απόφαση να μείνουν και λέει ο αντιπρόσωπος των τραυματιών και των ανήμπορων «αφήστε μας στα σπίτια που μοιάζουν με πολεμίστρες και ήταν όλα χαμηλόσπιτα μόνο αφήστε μας τα παράθυρα ανοιχτά για να ρίχνουμε». Και θέλω συμπερασματικά κυρίες και κύριοι να σας πω ότι είχε πολεμικό χαρακτήρα η έξοδος. Σας ζητώ να διευκρινιστεί επειδή κάνουμε λόγο για θυσία ότι δεν ήταν σφάξε με Αγά μου να αγιάσω. Ήταν πολεμική πράξη, στα όρια θα συναντηθούμε αν ήταν δόξα ή ακόμη νίκη, για την ελευθερία τον υπέρτατο σκοπό ή αν είναι η ευπρόσδεκτη θυσία στα όρια και στα όρια κάνουμε ανακαλύψεις όπως του Καψάλη τη θυσία, κάνουμε ανακαλύψεις όπως μαρτυρίες ότι 500 γυναίκες ήσαν ντυμένες άντρες και κατεσφάγησαν, γιατί δε μπορούσαν να διακρίνουν οι εχθροί, άσε που και να διέκριναν δε θα επεδείκνυαν και τίποτα φιλάνθρωπα αισθήματα αλλά πάντως ήσαν και αυτές αγωνίστριες της εξόδου, πολεμίστριες. Και η τελευταία παρατήρηση, σας ζητώ αυτά να μην τα βλέπουμε σαν άχρωμες σελίδες της ιστορίας, να τα βλέπουμε σαν το ιερό μας εγκόλπιο. Είναι το οξυγόνο της ψυχής μας, όσο μεγαλύτερη συνειδητότητα έχουμε και σας ζητώ να έχουμε και με την ευκαιρία αυτής της συναντήσεως μας εδώ στην Πλατεία του Περιστερίου. Όση μεγαλύτερη συνειδητότητα έχoυμε για το από πού κατάγομεθα, από ποιους ερασιθάνατους, από ποιούς φιλελεύθερους, από ποιους γεμάτους αυτοπεποίθηση για τις αξίες τους. Δηλαδή τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Μεσολογγίου τόσο πιο ψηλότεροι, πιο γιγάντιοι, πιο υπέροχοι γινόμαστε και για την Ελλάδα μας τη σημερινή και για τη δόξα της τη σημερινή και για την Ευρωπαϊκή Ελλάδα και για την Οικουμένη όλη σαν σύμβολο και σήμα και πρότυπο το πώς πρέπει ο άνθρωπος να καταξιώνει την υπόστασή του.
Ζήτω η Ιερά Πόλις του Μεσολογγίου στον αιώνα τον άπαντα. Να εννοούμε, ναι εννοούμε το νόημα της εξόδου του Μεσολογγίου. Ζήτω ο κόσμος, ο λαός του Περιστερίου που δύναται και το βλέπω να εμπνέεται από τέτοια σύμβολα. Σας ευχαριστώ θερμά.»
 |  |
 |
|
Για περισσότερες πληροφορίες τηλ. : 210 6977505
Fax : 210 6929764
e-mail : elasgrty@mopo.gr
