ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Αθήνα, 22 .Ι. 2007
Αγαπητέ «Ζήνωνα»,
Στο ερώτημα σου γιατί δεν γίνονται συλλήψεις (ταυτόσημο με την παραγγελία του κ. Εισαγγελέα) απαντώ, με κίνδυνο να παρεξηγηθώ ότι παρεμβαίνω στο έργο της δικαιοσύνης. Αλλά αψηφώ τον κίνδυνο γιατί θα μιλήσω επιγραμματικά για πασίδηλα και γνωστά τοις πάσι πράγματα, για πρώτες και εξόφθαλμες αλήθειες, όπως:
1. Πρόκειται για μάχη. Και όχι για «παραβατικότητα».
2. Οι «καταδρομείς» στο επιχειρησιακό μέρος δεν πιάνονται. Γιατί αυτοί διαλέγουν τόπο, χρόνο και μέσα που θα χτυπήσουν.
3. Οι αμυνόμενοι τελούν σε ανισότητα όπλων και όρων σε σχέση προς τους επιτιθέμενους.
α) Δεν έχουν δικαίωμα να ανταποδώσουν τα χτυπήματα.
β) Το μόνο αμυντικό δικαίωμα που έχουν είναι να κάνουν «λελογισμένη χρήση της φυσούνας».
γ) Όπως δεν διαθέτουν και Πολυτεχνειακό ή Πανεπιστημιακό ορμητήριο ή βάση εξορμήσεως.
4. Από το νομικό πλαίσιο που ισχύει, από την παραδοσιακή επιχειρησιακή πρακτική που εφαρμόζεται και προ παντός από την πολιτική «ηθική» της υποκρισίας και των προσχημάτων που επικρατεί, οι αστυνομικοί είναι περίπου «υποχρεωμένοι» να καούν σαν λαμπάδες εν ακινησία κα να καταδικασθούν στην συνέχεια για «επιχειρησιακή ανικανότητα» και οπωσδήποτε για «βλακεία», από τους «έξυπνους» που προκαλούν την κοινή λογική και την όραση του κοινού, λέγοντας «πιάστε τους». Λησμονώντας εντέχνως πως για 32 χρόνια οι ίδιοι δεν «τους έπιαναν»!
5. Παρά ταύτα γίνονται συλλήψεις. Το 2006 στην Αθήνα συνελήφθησαν 62 άτομα. Στη Θεσ/νίκη 77. Τα μετά την σύλληψή τους είναι δουλειά και ευθύνη του Ποινικού Νόμου και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που ισχύει και εφαρμόζεται στην Ελλάδα.
Βύρων Γ. Πολύδωρας
Υπουργός Δημοσίας Τάξεως
