Προτεραιότητες του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Συνέντευξη Υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη με θέμα: «Προτεραιότητες του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.» Αθήνα, 19-2-03
Σε μία κρίσιμη, ομολογουμένως, καμπή στο παγκόσμιο γίγνε-σθαι, με ευρύτερες, θετικές και αρνητικές προκλήσεις, το ευρύ πλέγμα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων αποκτά ιδιαίτερη σ η μ α σ ί α.
Για το λόγο αυτό, θα τολμούσα να πω ότι, πέραν της διαχεί-ρισης στο τρέχον εξάμηνο της προεδρίας μας, θα συνεισέφερε τα μέγιστα, και αυτό προτιθέμεθα να το επιδιώξουμε, εάν παράλληλα, εκκινήσει με πολιτικές κινήσεις και πρωτοβουλίες ένας ευρύτερος προβληματισμός ικανός να οδηγήσει σε μελλοντικές αποφάσεις και βήματα.
Με κεκτημένο τα συμπεράσματα της Σεβίλλης, επιθυμούμε να αποκτήσουν συγκεκριμένο περιεχόμενο οι έννοιες:
– της ενσωμάτωσης,
– της κοινωνικής συνοχής,
– του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
– της επιτήρησης των συνόρων,
– της από κοινού ανάληψης των οικονομικών, και όχι μόνο, βαρών &
– της αναπτυξιακής βοήθειας προς περιοχές, όπως αυτή των Βαλκανίων, της ανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου, με σκοπό να εξαλειφθούν οι εγγενείς αιτίες της αστάθειας και της έλλειψης συνθηκών κοινωνικο – οικονομικής ανάπτυξης των χωρών αυτών.
Επιμένω σε αυτό, γιατί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πέραν της τριετίας, η Ένωση θέτει σε δοκιμασία εν μέσω ατέρμονων, δικαιολογημένων ωστόσο σε κάποιο βαθμό, νομικών διαδικασιών & διαπραγματεύσεων, την ικανότητά της να χαράξει μία κοινή, συνεκτική και πολυδιάστατη μεταναστευτική πολιτική. Η πολιτική αυτή, όταν αποκτήσει «σάρκα & οστά» και συνεπώς εφαρμοσθεί, θα τολμούσα να πω, ότι θα μπορούσε έμμεσα να ιδωθεί ως η κατεξοχήν πολιτική και πολιτισμική μας απάντηση στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, ευρύτερα δε στις προκλήσεις ασφάλειας του αιώνα μας.
Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν και κατά πόσο είμεθα έτοιμοι να ξεφύγουμε από τον κατακερματισμό των προσπαθειών μας. Να προσεγγίσουμε, δηλαδή, το ζήτημα της μετανάστευσης συνολικά και συνάμα σε μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση, με κριτή-ριο την αποφασιστικότητά μας να αντιμετωπίσουμε μεν τις κατάστάσεις, συνάμα δε να αποφύγουμε την λήψη μέτρων που θα μπορούσαν να ορθώσουν τείχη και ενισχύσουν τις διαχωριστικές, κοινωνικές γραμμές.
==========
Θα ήθελα επιγραμματικά να παρουσιάσω την προσέγγισή μας, τονίζοντας ότι όλες οι προσπάθειες αυτές θα επιφέρουν τους επιθυμητούς καρπούς μόνο μέσα από την αγαστή συνεργασία με τους εταίρους μας και την Επιτροπή.
Από τη μία πλευρά στην εσωτερική διάσταση – πως;
– με την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης &
– με την κοινωνική ενσωμάτωση των νομίμων μεταναστών, στη βάση παραμέτρων που να δικαιώνουν και όχι να ακυρώ-νουν το όλο πλέγμα των κοινωνικών μας αξιών.
Η καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης πρέπει να στηριχθεί, κατά απόλυτη προτεραιότητα, λόγω του, αναντίρρητα, μεγαλύτερου βάρους που δέχονται οι χώρες – μέλη της πρώτης εισόδου στα θαλάσσια και χερσαία σύνορά τους, αλλά και ενόψει της διεύρυνσης, στους εξής άξονες: άσυλο, διαδικασία επαναπατρι-σμού και ενιαία διαχείριση των εξωτερικών συνόρων.
Εμμένω στην ενιαία διαχείριση των εξωτερικών συνόρων, της οποίας βασική συνιστώσα και εδώ, μέχρι σήμερα, δεν έχει διαφανεί η πολιτική βούληση και η κοινή μας αντίληψη, αποτελεί η σύσταση του Κοινού Φορέα {Common Unit} για την φύλαξη και τον έλεγχο των συνόρων αυτών, σε συνδυασμό πάντα με τη δίκαιη κατανομή των βαρών.
Από την άλλη πλευρά στην εξωτερική διάσταση – πως;
– με την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης στις ίδιες τις τρίτες χώρες προέλευσης ή διακίνησης. Ένα πρώτο ου-σιαστικό βήμα είναι αυτό του δικτύου των αξιωματικών συνδέσμων των χωρών – μελών, το οποίο, με το σκεπτικό των άμεσων προτεραιοτήτων μας, θα αναπτυχθεί πιλοτικά στα Δυτικά Βαλκάνια, θα επιθυμούσαμε συγχρόνως δε να επεκταθεί και στην Τουρκία.
– με τον από κοινού έλεγχο των νομίμων μεταναστευτικών ροών.
Στα δύο αυτά αλληλένδετα ζητήματα, η πρόνοιά μας θα δοκιμασθεί στην πράξη. Είναι η ίδια η πραγματικότητα στην οικοδόμηση των σχέσεων της Ένωσης με τρίτες χώρες ή καλύτερα περιοχές, ήτοι τα Βαλκάνια, την ανατολική Ευρώπη, την Τουρκία και ευρύτερα τη Μεσόγειο, που φέρνει την πτυχή της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων εγγύτερα στο όλο πλέγμα των εξω-τερικών σχέσεών της.
Συνεπώς, στη παρούσα συγκυρία, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην Τουρκία αφ ενός μεν στο πλαίσιο της ενταξιακής της προοπτικής, αφ ετέρου δε λόγω πιθανών εξελίξεων στο Ιράκ και των επιπτώσεών τους μέσα από ένα λαθρομεταναστευτικό και όχι μόνο κύμα. Με απλά λόγια, η συνεισφορά μας προς την γειτονική μας χώρα και η ανάληψη από την ίδια των ευθυνών της, καταδεικνύει πόσο άρρηκτα πρέπει να συμβαδίζει η εσωτερική και εξωτερική διάσταση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέγραψα παραπάνω.
Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να θίξω μία άλλη βασική μας προτεραιότητα, η οποία συνίσταται στην ανάδειξη του ζητήματος του οργανωμένου εγκλήματος στα Δυτικά Βαλκάνια και στην κατάπολέμησή του, πολιτικά, αναπτυξιακά και σε μικρότερο βαθμό αστυνομικά. Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι αυτό εντάσσεται στη συνολική στρατηγική πρόταση για την περιοχή των Βαλκανίων, η οποία παρουσιάσθηκε επισήμως από την ελληνική κυβέρνηση.
Σας γνωρίζω ότι στο Συμβούλιο της 27ης και 28ης τρέχοντος, θα παρουσιάσω, με τη σειρά μου, στους εταίρους και στην Επιτροπή έναν διαδικαστικό «οδικό χάρτη» για τη συνέχεια που θα θέλαμε να δοθεί από τη Διάσκεψη του Λονδίνου και επέκεινα με πρώτο σταθμό τη συνάντηση κορυφής στη Θεσσαλονίκη με τους ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων.
Η ενασχόλησή μας με το οργανωμένο έγκλημα στα Δυτικά Βαλκάνια δεν θα μπορούσε να γίνει κατανοητή και συνάμα επιτυχής, εάν περιοριζόταν σε αστυνομικά και μόνο μέτρα.
Είναι πάνω από όλα μία καθαρά πολιτική στάση και απάντηση της Ένωσης. Γιατί, με το να προσπαθήσει κανείς να υποσκάψει, με ποικίλους τρόπους, τα θεμέλια του οργανωμένου εγ-κλήματος στην περιοχή αυτή, ενισχύει τους θεσμούς, τη δημοκρατία, την κοινωνικο – οικονομική ανάπτυξη, εν τέλει δε την ευρωπαϊκή προοπτική των επιμέρους χωρών και του συνόλου της περιοχής.
Αποτελεί μάλλον τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι το οργανωμένο έγκλημα έχει – εν αντιθέσει με τις δικές μας προσπάθειες και της ευρύτερης διεθνούς κοινότητας – καταφέρει να είναι αυτό που «απονευρώνει» τα σύνορα, διευκολύνει τις επα-φές και προσφέρει διέξοδο στο μεγάλο αριθμό νέων ανέργων. Εξάλλου, η ανεργία αποτελεί τη στιγμή αυτή στις αρχές του αιώνα μας την κυριώτερη απειλή για τη σταθερότητα της περιοχής. Συνεπώς μόνο μία προληπτική, πολύπτυχα αναπτυξιακή, απάντησή μας θα είναι για τις βαλκανικές κοινωνίες η πραγματική εναλλακτική λύση.
================================================
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΕΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ Κ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ
ΔΗΜ.: Θα ήθελα να ρωτήσω σε περίπτωση πολέμου στο Ιράκ θα υπάρξει μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα μέσω Τουρκίας, όπως λέτε στην εισήγησή σας. Πως θα εμποδιστεί αυτό; Πως θα μπορέσουμε να το ανακόψουμε πριν περάσουν σε μας και εν συνεχεία σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Είχα μία συνάντηση πριν από λίγες ημέρες με τον ύπατο αρμοστή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες, τον κ. Λούμπερς, τον πρώην πρωθυπουργό της Ολλανδίας, ο οποίος με επισκέφτηκε στο Υπουργείο. Γίνεται μία μεγάλη προετοιμασία από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες που πιθανό και είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης στο Ιράκ.
Γίνονται προετοιμασίες και η κύρια χώρα αναφοράς σε ότι αφορά αυτήν την προετοιμασία είναι η Τουρκία. Ακριβώς γι αυτό το λόγο ανέφερα ότι θα δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στο ζήτημα της Τουρκίας ενόψει και αυτών των εξελίξεων.
Επίσης, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προετοιμάζεται να χρηματοδοτήσει κάποιες μη κυβερνητικές οργανώσεις προκειμένου να δημιουργήσουν υποδομές στην Τουρκία και σε άλλες γειτονικές χώρες όπως είναι το Ιράν, για να υποδεχτούν πρόσφυγες που θα προέλθουν από τη σύρραξη.
ΜΑΡΝΕΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου).
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Είναι πολύ σωστή η ερώτησή σας κύριε Μαρνέλο. Το σχήμα είναι υπηρεσιακό με την έννοια ότι αυτή την στιγμή υπάρχουν περίπου 17 προγράμματα πιλοτικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στα μισά από αυτά συμμετέχουμε και εμείς ως χώρα. Πιλοτικά προγράμματα τα οποία αποτελούν το πρόπλασμα για τον ενιαίο φορέα.
Τα προγράμματα αυτά πρόκειται να αξιολογηθούν στην τελική τους φάση τους επόμενους μήνες για να υπάρχει μία πολύ καθαρή εικόνα για τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει αυτός ο ενιαίος φορέας.
Ο ενιαίος φορέας θα είναι επιχειρησιακός, θα αποτελείται από αξιωματικούς και ειδικούς στα ζητήματα της φύλαξης και διαχείρισης των συνόρων. Και η κάθε χώρα θα αναλάβει, ιδιαίτερα οι χώρες που έχουν σύνορα αντιλαμβάνεστε ότι θα αναλάβουν πρόσθετες ευθύνες. Γι αυτό άλλωστε και θέτουμε και εμείς το ζήτημα της δίκαιης κατανομής των βαρών.
Εμείς ως χώρα έχουμε ζητήσει και νομίζω ότι είναι στην τελική φάση να το πάρουμε, το Κέντρο Διαχείρισης Θαλασσίων Συνόρων, μιας και έχουμε περάσει το πρόβλημα όπως ξέρετε από πλευράς Αιγαίου Πελάγους. Έτσι ώστε να υπάρξει μια άμεση αντιμετώπιση σε επίπεδο διαχειριστικό, επιχειρησιακό του προβλήματος αυτού.
ΜΑΡΝΕΛΟΣ: Δηλαδή πρακτικά το σώμα συνοριοφυλάκων που λειτουργεί αυτή τη στιγμή θα ενισχυθεί από ενιαία ευρωπαϊκή δύναμη, ή απλά θα είναι οικονομική συνεισφορά;
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Όχι. Η απάντηση κύριε Μαρνέλο είναι ότι το σώμα των συνοριοφυλάκων της χώρας μας και των άλλων χωρών θα αποκτήσουν ενιαίες υποδομές, ενιαία εκπαίδευση, ενιαίο τρόπο αντίδρασης και μια σειρά ζητήματα που θα αφορούν τον τρόπο τον οποίον επιχειρούν αυτά τα σώματα.
ΜΑΡΝΕΛΟΣ: Και μία τελευταία ερώτηση. Είπατε για το θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής της ενιαίας και της ενσωμάτωσης. Θα ήθελα να ρωτήσω γενικά, η Ελλάδα τι δυνατότητες έχει περαιτέρω ενσωμάτωσης μεταναστών με βάση την κατάσταση που επικρατεί σήμερα;
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Έχω τοποθετηθεί στο ζήτημα αυτό και παλαιότερα. Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε οριακό σημείο. Δεν υπάρχει δυνατότητα ένταξης και άλλων μεταναστών διότι είναι προφανές ότι θα δημιουργηθούν ακραία κοινωνικά προβλήματα και βεβαίως μέσα από αυτά τα ακραία κοινωνικά προβλήματα αναπτύσσονται και οι ακραίες φωνές, οι ακροδεξιές, οι ρατσιστικές. Και μέσα από αυτά τα ακραία κοινωνικά προβλήματα επωάζεται το αυγό του φιδιού.
ΔΗΜ.: Κύριε Υπουργέ, είναι δυο οι ερωτήσεις που θέλω να σας κάνω.
Η πρώτη είναι το κόστος το οποίο απαιτείται για τη σύσταση αυτού του ενιαίου φορέα και το δεύτερο είναι για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η λαθρομετανάστευση στις ρίζες της. Δηλαδή στις χώρες από τις οποίες προέρχεται από τη στιγμή που αυτό, αν δεν κάνω λάθος στην κρίση μου, απαιτεί ταυτόχρονα και εκδημοκρατισμό των κοινωνιών των χωρών αυτών, αλλά και οικονομικά κίνητρα. Ανάπτυξη δηλαδή, ώστε να παραμείνουν.
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Αυτό ακριβώς επισήμανα ότι χρειάζεται πολύπλευρη αναπτυξιακή βοήθεια στις χώρες αυτές. Αλλά ταυτόχρονα χρειάζεται υπογραφή συμφωνιών μαζί τους για επαναπατρισμό και χρειάζεται επίσης δέσμευση αυτών των χωρών να τηρήσουν τις ευθύνες τους.
Και ότι αφορά το κόστος του ενιαίου φορέα, αυτή τη στιγμή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι στο στάδιο της μελέτης αυτού του θέματος και πιστεύω ότι μέχρι το Μάιο θα έχουμε συγκεκριμένες απαντήσεις.
ΔΗΜ.: Η προοπτική διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημιουργεί κάποια νέα δεδομένα στον τομέα αυτό, πάταξης της λαθρομετανάστευσης; Και πόσο εναρμονισμένες είναι οι υπό ένταξη χώρες στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Ασφαλέστατα δημιουργεί νέα προβλήματα, από την άλλη πλευρά όμως οι χώρες αυτές όπως ξέρετε με την ένταξή τους έχουν αποδεχτεί το κοινοτικό κεκτημένο. Συνεπώς, ήδη έχουν λάβει και είναι υποχρεωμένες να λάβουν μέτρα για την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και αν αναλογιστούμε ότι η Πολωνία, η Ουγγαρία και άλλες χώρες όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία που θα ενταχθούν τα επόμενα χρόνια είναι χώρες που έχουν σύνορα υψηλού κινδύνου, μεταναστευτικές χώρες, αντιλαμβάνεστε ότι τα μέτρα στις χώρες αυτές πρέπει να είναι πολύ σοβαρά και πολύ υψηλού επιπέδου.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, θέλω να ρωτήσω το εξής. Όπως καλά γνωρίζετε στις χώρες αυτών των Βαλκανίων ανθεί ότι το λαθραίο και το παράνομο, υπό την σκέπη των κυβερνήσεών τους.
Πιστεύετε ότι τη στιγμή που έχει τέτοια εισροή χρήματος, αυτές οι χώρες θα αντιδράσουν ευνοϊκά σε αυτές τις προτάσεις, θα το αποδεχτούν, ή θα λέμε και θα ξελέμε;
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Κύριε Νικολαϊδη, έχουμε ζήσει πολλές ανακολουθίες τα τελευταία χρόνια και ανακόλουθες γενικά συμπεριφορές στις χώρες αυτές. Από την άλλη πλευρά υπάρχει μία πραγματικότητα ότι η κατάσταση σταδιακά βελτιώνεται. Υπάρχει μία σχέση ανατροφοδότησης του οργανωμένου εγκλήματος προς διάφορες κυβερνήσεις και το τανάπαλιν. Αυτό είναι βέβαιο και το έχουμε ζήσει.
Το σίγουρο είναι ότι η ελληνική θέση αυτή τη στιγμή δικαιώνεται. Πολλές χώρες της Ευρώπης, της Ένωσης θεωρούσαν ότι το οργανωμένο έγκλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί με κάποια αστυνομικά κατασταλτικά μέτρα. Η θέση της Ελλάδας ήταν ότι πρέπει να αναπτύξουμε πολιτικές κοινωνικές, οικονομικές, αναπτυξιακές που θα οδηγήσουν στην άμβλυνση των κοινωνικών προβλημάτων στην μείωση της ανεργίας, στην αύξηση του εισοδήματος για να μην μπορεί το οργανωμένο έγκλημα να ευημερεί σε αυτόν το βαθμό στα Βαλκάνια.
Συνεπώς, θα σας έλεγα ότι απαιτείται μία διαρκής προσπάθεια και βοήθεια ουσιαστική προς αυτές, αλλά και ταυτόχρονα συνεχή έλεγχο. Συνεχή έλεγχο κατά πόσο αξιοποιούν σωστά την βοήθεια, την αναπτυξιακή η οποία τους δίνετε.
ΔΗΜ.: Θα ήθελα να ρωτήσω για την οικονομική ανάπτυξη των Βαλκανίων, είναι εφικτός αυτός ο στόχος όταν οι προβλέψεις των ειδικών για τις αναπτυγμένες για τις ευρωπαϊκές χώρες είναι δυσοίωνες λόγω του πολέμου που θα γίνει στο Ιράκ;
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Οι χώρες των Βαλκανίων έχουν κάποιους συγκεκριμένους ρυθμούς ανάπτυξης, η οποία τα επόμενα χρόνια είναι βέβαιο ότι θα είναι υψηλοί ρυθμοί διότι αυτή τη στιγμή ουσιαστικά αναδύονται μέσα από τις στάχτες και ανασυγκροτούνται.
Το πρόβλημα είναι όλη αυτή η διαδικασία ανασυγκρότησης κατά πόσο γίνεται συντεταγμένα με θεσμούς, με δημοκρατία, με δικαιοσύνη, με αστυνομία, με καταπολέμηση μιας σειράς φαινομένων που εμφανίζονται εκεί.
Και ο ρόλος της Ένωσης και ο δικός μας είναι αφενός μεν μια αναπτυξιακή οργανωμένη βοήθεια και από την άλλη, επιμένω για πολλοστή φορά σε αυτό, ένας έλεγχος κατά πόσο τηρούνται τα κριτήρια. Κατά πόσο ο καθένας τηρεί τις ευθύνες του απέναντι στην Ένωση.
ΔΗΜ.: Για το οδικό χάρτη που πρόκειται να παρουσιάσετε στις 27 Φεβρουαρίου μπορείτε να μας δώσετε ορισμένες διευκρινίσεις. Πρόκειται απλώς για ένα ημερολόγιο συναντήσεως, ή συνοδεύεται και με στόχους που πρέπει να εκπληρωθούν σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα;
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Ο οδικός χάρτης αναφέρεται στην απόφασή μας να δρομολογήσουμε συγκεκριμένες εξελίξεις στην περιοχή μετά τη συνδιάσκεψη του Λονδίνου. Δηλαδή, οι σύνδεσμοι αξιωματικοί που ανέφερα, μία επίσκεψη δική μου σε όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων για μία ουσιαστική επαφή με τους ηγέτες και τους υπουργούς, τους ομολόγους. Επίσης περιλαμβάνει την σύνδεση των αξιωματικών αυτών με τους υπόλοιπους αξιωματικούς που υπάρχουν της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις αποστολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υπάρχουν στις χώρες αυτές.
Περιλαμβάνει ακόμα μία έκθεση αξιολόγησης για κάθε χώρα κατά πόσο δηλαδή, η κάθε χώρα έχει πραγματοποιήσει τα βήματα τα οποία δεσμεύτηκε ουσιαστικά να πραγματοποιήσει το προηγούμενο διάστημα.
Υπάρχει άλλη ερώτηση;
Ευχαριστώ πολύ.
Press conference in English
At a delicate, by all accounts, turning point on the international scene, fraught with both auspicious and ominous challenges, the broader European Union Home and Justice Affairs chapter is being vested with particular importance.
For, I dare to say that, beyond the necessary management of pending questions during this semester, it would be of overriding importance, and we intend to do so, to launch, through initiatives of pure political nature, a fertile -soul searching dialogue, which might enable the European Union to take future decisions and enter into steps.
Bearing in mind the Seville European Council΄s acquis, we will seek, by means of concerted endeavours, to give concrete context to the notions of:
* Integration,
* Social cohesion,
* Respect of human rights,
* Border surveillance,
* Burden – sharing &
* Development policy to regions, such as the Balkans, the Eastern Europe and the Mediterranean, with a view to assisting these coun-tries in their strategies to eradicate the inherent causes of instability and socio – economic underdevelopment.
Allow me to stick more on this, for, during these three long years, the European Union, before lengthy, however justified to a certain extent, legal procedures and negotiations, has put its capacity to chart a common, consistent and multifaceted immigration policy to the test. Such a policy, once adopted and implemented, could implicitly be seen as the Union΄s, par excellence, political and cultural response to the fight against terrorism and in a broader framework to the security challenges of this century.
A question is therefore being raised to know whether or not E.U. member – states, we stand ready to surpass the fragmentation of our endeavours. In other words, it΄s about our readiness to approach the immigration question, taking into account all its aspects both in the short and long run. In parallel, we have to avoid, in dealing with the problems we are confronted with, sending an erroneous message to third countries and regions that the European Union is exclusively interested in bolstering its external borders thus drawing "dividing social" lines.
==========
I would like, briefly, to present the Presidency΄s approach, stressing that any headway with could it be possible only through the close co – operation with our partners and the Commission.
On the one hand, in the internal dimension – how?
* By combating illegal immigration &
* By laying the foundations of having legal immigrants integra-ted in our societies on the grounds of solid criteria which will justify – and not run contrary – our principles.
The fight against illegal immigration should rest upon – due to the burden which falls, undoubtedly, to the member ? states of the ?first entran-ce? and taking into account the Union?s enlargement ? three axes: asylum, expulsion procedures {see, Return Action Plan} and common management of external borders.
As for the common management of the E.U.?s external borders, setting up the ?Common Unit for those being responsible to control the external borders?, as well as defining the criteria on a fair burden ? sharing, are the Presidency?s main priorities.
On the other hand, in the external dimension ? how?
* By assisting third countries of origin and / or transit to deal a blow to illegal migration.
In that context, the Liaison Officers on Migration Network ? which, on a pilot basis, is going to be deployed in the Western Balkans and we would prefer in seeing it extend to Turkey ? constitutes a first tangible step in this field.
* By controlling the legal migration flow, through a close co ? ordination with third countries.
These two, intertwined, questions put, once again, our ability to antici-pate to proof. It is the very reality, as for the partnership the European Union is resolute to build with third countries, that renders the Home and Justice Affairs a component of the broader E.U.?s external relations framework.
Consequently, at this juncture and preemptively, precedence should be set with Turkey both in the framework of its accession strategy and due to possible developments in Iraq and subsequent consequences {a huge wave of illegal migration through Turkey}. The European Union?s contri-bution and assistance to Turkey, as well as Turkey?s engagement to undertake its responsibilities could evidence this inextricable linkage between the inter-nal and external dimension of the Union?s policy, which I described above.
In terms of a conclusion, allow me to touch another main priority of ours, which is our intention of streamlining the question of organised crime in the Western Balkans and assisting, politically, through development pro-jects and to a lesser extend by police initiatives, the countries of the region in combating it. This venture constitutes an integral part of a whole strategy proposal for the Balkans, which was recently presented by the Greek govern-ment.
In the margins of the forthcoming Justice and Home Affairs Council in Brussels on February 27 ? 28, 2003, during an open debate on organised crime in the Western Balkans, I will present to the partners and the Commission a procedural ?road map?, depicting our thoughts on the necessary follow ? up from the London Conference to the Thessaloniki Summit in June with the five Western Balkan countries.
European Union?s bed to deal with the phenomenon of organised cri-me in the Western Balkans and the wider South ? Eastern Europe could be justified and bear fruits, provided that the efforts to be made do not confine themselves to pure police measures.
The Union has to adopt a clear political stance conducive to undermi-ne the very foundations, which permit the organised crime structures to thrive. A stance in favour of strengthening institutions, democracy and civil society, enhancing socio ? economic development and promoting each country?s European perspective and that of the region?s as a whole.
It is ironical that it is organised crime to have so far succeeded in facilitating cross ? border contacts and offering a way out to the un-employed youth. Besides, unemployment constitutes the major threat to the region?s stability. So, only a preventive continuous development answer of ours could be the real alternative for the Balkan societies.
