ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 11/8/2004
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Έχουμε στην τηλεφωνική μας γραμμή τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης. Κύριε Βουλγαράκη καλή σας ημέρα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Καλημέρα.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Είστε καλά;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δόξα τω Θεώ, μια χαρά.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Καλά πάνε τα πράγματα κ. Βουλγαράκη.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Να χτυπήσω ξύλο.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Είχατε και εσείς τις ανησυχίες σας. Ως τώρα δεν έχει παρουσιαστεί κανένα ουσιαστικό ευτράπελο.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αν εξαιρέσουμε τους Μεξικάνους, οι οποίοι είναι πραγματικά ανεκδιήγητοι και εκθέτουν και τη χώρα τους στα μάτια όλου του κόσμου, γιατί ξέρετε αυτή η είδηση δεν είναι μόνο μια είδηση που αναπαράχθηκε μόνο στα ελληνικά μέσα. Είναι είδηση η οποία γύρισε όλο τον κόσμο και όταν εμμένουν σε κάτι συνεχώς, συνεχώς, συνεχώς, και δημιουργούν αυτή την αίσθηση, νομίζω ότι εκθέτουν κατά κάποιο τρόπο και τη χώρα τους.
Εγώ προσωπικά δεν θα το ήθελα αυτό να το ζήσω από Έλληνες δημοσιογράφους σε μια χώρα. Θα αισθανόμουνα ντροπή.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Οι Έλληνες δημοσιογράφοι όταν πηγαίνουν έξω σε αποστολές, τους έχετε δει αρκετές φορές, νομίζω ότι είναι άψογοι.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν είπα αυτό. Εγώ είπα ότι εάν ήμουν…
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Κατάλαβα τι λέτε.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θα αισθανόμουν πάρα πολύ κακά. Αυτό ανάγκασε και τον πρέσβη τους να κάνει μια πολύ εκτενή ανακοίνωση, η οποία νομίζω θα τον έφερε και σε πολύ δύσκολη θέση από την πλευρά του. Αλλά εν πάση περιπτώσει, εγώ αυτό που θέλω να πω είναι ότι εμείς όλο αυτό το διάστημα έχουμε κάνει μια πολύ προσεκτική δουλειά και πάρα πολύ αθόρυβη, θα μου επιτρέψετε να πω, στο βαθμό που μας αφορά βέβαια. Και σε ένα περιβάλλον το οποίο ήταν πάρα πολύ εχθρικό διεθνώς. Περάσαμε δηλαδή από πολύ δύσκολες επικοινωνιακές συνθήκες, οι οποίες ουσιαστικά τι έκαναν; Αμφισβητούσαν τη δυνατότητα μιας μικρής γεωγραφικά χώρας να προσφέρει το περιβάλλον ασφάλειας που χρειάζεται.
Σου λέει είναι δυνατόν μια χώρα 10 εκατομμυρίων, όσο δηλαδή είναι η μισή Νέα Υόρκη να προσφέρει αυτό το οποίο προσφέρει; Αφού μάλιστα κάποια δημοσιεύματα αμφισβητούσαν και το εάν η Ελλάδα θα δώσει τα λεφτά αυτά τα οποία λέγαμε πως θα δοθούν για να γίνουν αυτοί οι αγώνες.
Πίσω από όλα αυτά κρυβόταν μια καχυποψία διεθνής και κάποια συμφέροντα τα οποία έπαιζαν κάποια παιχνίδια, κάποιες πιέσεις ενδεχομένως για να πάρει η Ελλάδα κάποια συγκεκριμένα μέτρα, κρύβονταν πάρα πολλά πράγματα. Εμείς καταφέραμε σιγά-σιγά μέσα από μια πολύ συστηματική και αθόρυβη προσέγγιση των πραγμάτων, κατ´ αρχήν να είμαστε βέβαιοι ότι εμείς μπορούμε να πούμε πως ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν να γίνει, έχει γίνει και αυτό το κατάλαβαν όλοι όταν είχαν τη δυνατότητα να ενημερωθούν από εμάς με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια σε μια μεγάλη συνδιάσκεψη που έγινε πριν από ένα μήνα. Και όταν λέω όλοι, εννοώ όλοι οι ειδικοί, όχι όλοι που περνάνε απ´ έξω.
Και φυσικά να έχουμε τη δυνατότητα να λέμε ότι εμείς παρά το γεγονός ότι βρεθήκαμε να κάνουμε αγώνες σε ένα περιβάλλον εντελώς διαφορετικό απ? αυτό που αναλάβαμε τους αγώνες, παρόλα αυτά έχουμε τη δυνατότητα να πούμε στην διεθνή κοινότητα ότι αυτή η χώρα που γέννησε τους Αγώνες, μπορεί να τους ξαναέχει πίσω με όσο το δυνατόν περισσότερη ασφάλεια, χωρίς όμως αυτή η ασφάλεια να προκαλεί προβλήματα στη συνείδηση του κόσμου, χωρίς να προσβάλει την αξιοπρέπεια της χώρας, χωρίς να δημιουργεί παράπλευρες αντιδράσεις στο συναίσθημα των Ελλήνων για τους αγώνες και μέσα σε ένα γεγονός πολύ μεγάλης προσφοράς από τον κόσμο.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Το ΚΚΕ μόνο εδώ διαφωνεί και φωνάζει. Ότι ο ρουφιάνος οι κάμερες που στρέφονται εναντίον των διαδηλωτών. Αυτά δηλαδή. Aλλη αντίδραση δεν έχουμε.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Η αλήθεια είναι ότι και το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός έχουν όχι μόνο έχουν συμπαρασταθεί, αλλά έχουν βοηθήσει ενεργά στην υπόθεση των Ολυμπιακών Αγώνων. Και μάλιστα πρέπει να πω ότι αυτή η υπόθεση των Ολυμπιακών Αγώνων, μπορεί να μας οδηγήσει σε ορισμένα συμπεράσματα που είναι πάρα πολύ σημαντικά, κατά τη γνώμη μου.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Σαν ποια;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Κατ´ αρχήν καταρρίφθηκαν ορισμένοι μύθοι. Ο πρώτος μύθος είναι ότι η Ελλάδα γενικώς δεν μπορεί, ότι είμαστε τύποι χαλαροί, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, ότι δεν μπορούμε να αναλάβουμε μια σοβαρή δουλειά.
Με λεφτά, με προσωπικό, μέσα από αντεκδικήσεις, μέσα τελικά από τι, τελικά η Ελλάδα μπορεί. Η Ελλάδα μπορεί να κάνει πράγματα. Μπορεί να κάνει δηλαδή μεγάλα πράγματα που ελέγχονται απ? όλη την ανθρωπότητα. Αυτό λέω. Η Ελλάδα μπορεί.
Δεύτερο. Αναδεικνύεται ένα πνεύμα εθελοντισμού, το οποίο είναι μοναδικό και το οποίο πάλι αμφισβητείτο στην Ελλάδα. Δηλαδή όταν εγώ βλέπω την έκκληση να μην παραβιάζουμε την ολυμπιακή λωρίδα, παρά το γεγονός ότι η Αθήνα δεν έχει τη δυνατότητα να έχει πάρα πολλούς δρόμους, συγκεκριμένοι δρόμοι είναι στην Αθήνα, όταν βλέπω ότι ο Αθηναίος μόνος τα αυτοπεριορίζεται, υφίσταται αυτή την ταλαιπωρία χάρη μιας μεγάλης ιδέας, εγώ δεν μπορώ παρά να αισθανθώ ευγνωμοσύνη και να ευχαριστήσω δημόσια, διότι πράγματι αποδεικνύεται ότι όταν έχουμε ένα μείζονα στόχο να υπηρετήσουμε, κυριαρχεί αυτό το πνεύμα που μπορεί να αναδείξει την προσπάθεια προς το στόχο. Και φυσικά τον εθελοντισμό.
Ηρθαν προχθές οι θηροφύλακες και έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις στην υπηρεσία της ελληνικής πολιτείας για φύλαξη των δασών, για φύλαξη περιοχών περιβάλλοντος.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Εκείνες τις λίμνες που είναι το νερό, το Μόρνο κλπ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν είχαν καμία υποχρέωση οι άνθρωποι, δεν πληρώνονται γι? αυτό. Δεν τους το ζήτησε κανείς. Μόνοι τους ήρθαν οι άνθρωποι και το είπαν.
Καταρρίπτεται λοιπόν ο μύθος της προσφοράς. Πιστεύω ότι αυτό που λέμε ότι στην Ελλάδα: «έλα μωρέ με τι ασχολείσαι», δεν είναι έτσι. Αποδεικνύεται επίσης ότι σε ένα μεγάλο στόχο μπορούμε να πειθαρχήσουμε όλοι.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, δώσαμε τρελά ποσά, ιλιγγιώδη. Δηλαδή μιλάμε για χρήματα τα οποία δεν θα μπορούσαμε να τα είχαμε διανοηθεί κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Έτσι δεν είναι;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Είναι αλήθεια.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Απ´ όλα αυτά τι θα μείνει; Εννοώ τα δώσαμε όλα αυτά, καλά κάναμε και τα δώσαμε, πιάσαμε τους στόχους, όλα αυτά που είπατε πολύ ωραία, από εδώ και πέρα, από τον Σεπτέμβρη και έπειτα τι θα γίνει; Όλα αυτά τα χρήματα που δόθηκαν, θα αξιοποιηθούν; Θα μείνουν; Θα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε; Και εάν ναι, πώς;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Είναι μια άλλη συζήτηση το πόσο θα μπορούσε να φτάσει το κόστος με μια διαφορετική προσέγγιση. Είναι μια άλλη συζήτηση την οποία δεν…
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Εκεί νομίζω ότι λειτουργήσαμε κάτω από ένα καθεστώς διεθνούς υστερίας και αναγκαστήκαμε να κάνουμε πράγματα που κάτω από διαφορετικές συνθήκες δεν θα τα κάναμε.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Μην αναφέρεστε μόνο για το κόστος ασφάλειας.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Όχι, μιλάω και για πράγματα άλλα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Συνολικά.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Ναι.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θέλω να πω δηλαδή ως τίτλος της συζήτησής μας, ότι το κόστος είναι δεδομένο επειδή τα πράγματα έχουν γίνει με αυτό τον τρόπο. Σημαίνει ότι δεν ήταν αναγκαστικό να γίνουν. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση που δεν αφορά τη στιγμή αυτή.
Να πω όμως τα εξής, τα οφέλη κατά τη γνώμη μου χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: στα έμμεσα οφέλη που θα έχει η χώρα απ? όλη αυτή την υποδομή και την κληρονομιά την οποία έχει κάνει και στα άμεσα οφέλη.
Τα έμμεσα οφέλη είναι όλη αυτή η υποδομή που δημιουργεί το κατάλληλο περιβάλλον για να τρέξει η οικονομία πιο γρήγορα. Δεν μπορεί δηλαδή να ζητάς επενδύσεις και να μην έχεις σωστά αεροδρόμια. Δεν μπορεί να ζητάς επενδύσεις και να μην έχεις σωστά λιμάνια. Δεν μπορεί να ζητάς επενδύσεις και να μην έχεις σωστά συστήματα κυκλοφορίας.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Και τηλεπικοινωνίες κλπ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Διεθνές εμπόριο, αντιλαμβάνεστε ότι μετακινείται εκεί όπου οι συνθήκες και οι συγκυρίες το ευνοούν να μετακινηθεί και είναι γεγονός ότι η Ελλάδα είχε ένα πάρα πολύ αυξημένο κόστος εξαιτίας των πολύ κακών υπηρεσιών που είχε σε υποδομή και σε επικοινωνίες και σε συγκοινωνίες. Αυτό το εξής δεν θα υπάρχει. Θα υπάρχουν δρόμοι οι οποίοι θα μπορούν να εξυπηρετούν τις μεταφορές, λιμάνια, αεροδρόμια που θα μπορούν να εξυπηρετούν το διεθνές εμπόριο, τηλεπικοινωνιακά συστήματα που με πολύ μεγάλη ταχύτητα θα μπορούν να μεταφέρουν τα ψηφιακά δεδομένα, ή τα οπτικά, ή οτιδήποτε άλλο από και προς τις επιχειρήσεις και τους χώρους.
Έχουμε δηλαδή ένα πάρα πολύ καλό και έμμεσο όφελος σε αυτή την ιστορία. Το άμεσο όφελος είναι ότι επειδή ακριβώς η Ελλάδα αναγκάστηκε να κάνει υπερβολές, ειδικά σε συστήματα ασφαλείας και σε συστήματα εγκαταστάσεων, γιατί είναι μοναδικά αυτά τα οποία έχουν γίνει, είναι μια οιωνή υποψήφια χώρα για οποιαδήποτε μεγάλη διοργάνωση.
Δηλαδή εάν η Ελλάδα ζητήσει το EURO 2005, δεν νομίζω ότι θα βρεθεί άνθρωπος που θα πει, ότι δεν μπορεί να το πάρει.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Που να χτυπήσει…
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν νομίζω ότι μπορεί να πει ότι δεν είστε έτοιμοι να το πάρετε. Εάν η Ελλάδα ζητήσει ένα διεθνές φεστιβάλ από αυτά τα πολιτιστικά που γίνονται στην Ευρώπη, δεν νομίζω ότι θα πει κανείς ότι δεν δικαιούστε να το πάρετε, ή δεν έχετε την υποδομή, ή δεν έχετε τη δυνατότητα να το πάρετε.
Κάποια από τα κομμάτια που έχουμε, προφανώς δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Εάν δεν καταφέρουμε εμείς να τα ενσωματώσουμε μέσα σε μια λογική τουριστικής αξιοποίησης, θα είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ας πούμε, τα γήπεδα χόκεϊ στην Ελλάδα πώς θα αξιοποιηθούν; Ή τα κανόε-καγιάκ, ή τα τεράστια γήπεδα τένις που έχουμε που έχουν 10.000 θεατές. Όταν γίνεται ένα διεθνές τουρνουά στον Όμιλο Αντισφαίρισης των Αθηνών, μαζεύονται 300-500 άνθρωποι και όλοι εμείς που είμαστε fun του αθλήματος.
Θέλω να πω ότι η Ελλάδα θα πρέπει μετά, είναι δική μας ευθύνη δηλαδή της κυβέρνησης, να εκπονήσει τέτοιου είδους σχέδια που να προσεγγίσει μεταολυμπιακό τουρισμό, προσαρμοσμένο στην ήδη υπάρχουσα υποδομή στο βαθμό που γίνεται, γιατί κάποια πράγματα θα γίνουν σίγουρα. Τα γήπεδα του ποδοσφαίρου σίγουρα θα γεμίζουν. Τα γήπεδα του μπάσκετ επίσης.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Για το χώρο της ευθύνης σας. Πρώτα απ´ όλα επανέρχεστε συνεχώς, το έχετε πει 1.000 φορές και υποθέτω το ίδιο θα μας πείτε και τώρα, για το θέμα της οπλοφορίας ή μη, το επαναφέρω και το επαναφέρω. Έχει λήξει υποθέτω, το ίδιο πράγμα θα μας πείτε, ότι στους Ολυμπιακούς χώρους δεν μπαίνουν οπλισμένοι και η Ελλάδα είναι η μοναδική ελληνική Αστυνομία που έχει την ευθύνη της φύλαξης. Έτσι δεν είναι;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θα σας πω και κάτι παραπάνω. Στο ολυμπιακό χωριό κυκλοφορούν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Όλοι αυτοί οι χιλιάδες δεν θα βλέπανε ένα οπλοφόρο ξένο εάν υπήρχε;
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Θα τον βλέπανε.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις είναι οι μαγνητικές πύλες, είναι οι ακτίνες Χ, είναι τα σημεία ελέγχου, είναι αστυνομικοί, είναι άνθρωποι του στρατού, είναι κάποιες χιλιάδες φύλακες. Αυτοί όλοι δεν θα βλέπανε εάν περάσει ένα όπλο; Δηλαδή πώς θα περνάνε;
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Μιλάμε για τους ανθρώπους οι οποίοι θα συνοδεύουν κάποια υψηλά πρόσωπα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Τα υψηλά πρόσωπα ξέρετε ότι είναι άλλη ιστορία.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Μιλάμε για το χώρο των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, όπου εκεί υποτίθεται δεν θα επιτρέπεται.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Να το ξαναπώ άλλη μια φορά. Στις αθλητικές εγκαταστάσεις υπάρχει η πλήρης και αποκλειστική ευθύνη των ελληνικών αρχών, διότι από την αρχή εμείς εγγυηθήκαμε ότι αυτό θα το κάνουμε, δαπανήσαμε τόσα πολλά λεφτά, εμπλέξαμε τόσο πολύ κόσμο, εκπαιδεύσαμε πάρα πολύ κόσμο προς την κατεύθυνση αυτή, πήραμε συστήματα ασφαλείας, είναι ο οιοσδήποτε σε θέση να διαπιστώσει, ακόμη και ο πιο κακόπιστος, ότι τα μέτρα ασφαλείας που έχουμε πάρει είναι και διακριτικά και ευγενικά, μέχρι κώδικα δεοντολογίας εκδώσαμε για τους αστυνομικούς, αλλά και αποτελεσματικά και το βλέπετε σε όλα τα διεθνή ρεπορτάζ.
Σας είπα ότι πίσω απ? αυτή τη συζήτηση κρύβεται ουσιαστικά η αίσθηση ότι δεν μπορείτε εσείς τόσο μικρή χώρα να το κάνετε αυτό. Ε, λοιπόν εμείς μπορούμε να το κάνουμε αυτό και αυτό το έχουν δει όλοι οι δημοσιογράφοι οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα με διαπιστεύσεις να κυκλοφορούν στα venus. Ξέρω εγώ πράγματα τα οποία δεν είναι ευρέως γνωστά, ότι πάρα πολλοί συνάδελφοί σας από το εξωτερικό, με φακούς, με τηλεοράσεις, έψαχναν απεγνωσμένα να βρουν ένα τέτοιο άνθρωπο που να ψιλο-οπλοφορεί, μέρες τώρα. Δεν υπάρχει.
Είμαι βέβαιος ότι εάν τελειώσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες οι ίδιες εφημερίδες πάλι θα γράφουν ότι είμαστε βέβαιοι πως υπήρχαν.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Ξέρετε ποιά είναι η απορία αυτού που σας έλεγα; Ότι όταν θα έρθει ο Πούτιν, ή ο πατέρας του Αμερικανού Προέδρου, ή ο Μπλερ, Σιράκ κλπ., οι άνθρωποι που θα τους συνοδεύουν και οι οποίοι νοιώθουν μια ασφάλεια με τους συγκεκριμένους ανθρώπους δίπλα τους, ξέρετε ότι αυτοί ζουν και σε ένα καθεστώς φόβου, να μην έχουν τους ανθρώπους που εμπιστεύονται δίπλα τους; Όχι ότι δεν θα κάνουμε εμείς καλά τη δουλειά μας. Είναι θέμα ψυχολογίας αυτών των ανθρώπων και επειδή είναι πρόσωπα ιδιαίτερα, θα τους ψάξουν και θα τους αφαιρέσουν τα όπλα εάν κάποιος απ´ αυτούς το έχει μαζί του;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Έχουμε πει, ότι οι επίσημοι και το ποιοι είναι επίσημοι, είναι γνωστό, οι επίσημοι λοιπόν ταξιδεύουν από χώρα σε χώρα με τους συνοδούς ασφαλείας τους δικούς τους, ανεξάρτητα από το γεγονός που επιβάλει τη μετακίνησή τους. Και αυτό προφανώς δεν σχετίζεται με την ολυμπιακή ασφάλεια. Δηλαδή είναι προφανές ότι ο Πρόεδρος Πούτιν, ή ο Πρόεδρος Μπους, ή ο Μπλερ, όπως ο κ. Καραμανλής όταν θα πάει στο εξωτερικό, θα συνοδεύεται από το δικό του προσωπικό ασφαλείας.
Και αυτό δεν έχει την έννοια ότι θα κάνουν μάχη με πιστόλια οι άνθρωποι αυτοί, έχει κυρίως την έννοια, να προστατεύσουν και να φυγαδεύσουν κάποιον επίσημο εάν χρειαστεί.
Συνεπώς αυτοί δεν είναι μέρος της συζήτησης. Ποτέ δεν αμφισβητήθηκε το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν την ασφάλειά τους, όπως προβλέπει το πρωτόκολλο, ή θα μπορούν να μετακινηθούν…
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Ναι, αλλά στην τελετή έναρξης μέσα δεν θα είναι ο οπλοφόρος δίπλα του;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θα είναι δίπλα του ο άνθρωπος ο οποίος δεν θα είναι οπλισμένος, αλλά θα είναι δίπλα του. Αυτό όμως ποτέ δεν μπήκε στη συζήτηση. Καταλάβατε;
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Λογικό.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ούτε εγώ είπα ποτέ ότι δεν θα είναι ο κύριος που είναι στην πόλη με την ασφάλειά του.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Αυτά νομίζω ότι έχουν ρυθμιστεί και με διακρατικές συμφωνίες.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όταν πήγε ο κ. Καραμανλής στην Πορτογαλία, δεν διανοήθηκε κανένας να του πει, δεν θα πάρεις τους συνοδούς σου.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Ποτέ δεν γίνονται αυτά.
Πόσους επισήμους περιμένετε να είναι την Παρασκευή στο γήπεδο μέσα; Εσείς που τα ξέρετε δηλαδή. Είναι πάρα πολλοί, έτσι;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Υπάρχει μια λίστα η οποία είναι ανοιχτή ακόμα. Αυτή οριστικοποιείται σήμερα. Αυτά τα πιο πολλά τα ξέρει η ΑΘΗΝΑ 2004, γιατί εμείς ουσιαστικά κινούμαστε με βάση τις πληροφορίες που μας δίνει η ΑΘΗΝΑ 2004.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Έχουν σήμερα οι εφημερίδες κάτι δημοσιεύματα που λένε ότι κλέψανε κάτι ασυρμάτους από την Αστυνομία και κάποιο υλικό που είχε σχέση με την ολυμπιακή ασφάλεια;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν είναι αλήθεια αυτό. Δεν αναφέρεται σε ασυρμάτους της αστυνομίας.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Είναι 4 ασύρματοι ΤΕΤΡΑ. Αυτοί συνδέονται με το σύστημα C4I και παρακολουθούν τις ενδοεπικοινωνίες.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Κατ΄ αρχήν δεν είναι τόσο απλό αυτό να επικοινωνούν τις ενδοεπικοινωνίες, γιατί υπάρχουν ειδικά δίκτυα, ειδικοί κωδικοί. Είναι ένα ειδικό πράγμα. Αλλά ακόμη και να κλαπούν αυτοί οι ασύρματοι, ή να χαθούν, που είναι μέσα στη λογική. Όταν έχεις 25.000, μπορεί και να χαθεί κάποιο. Λογικό είναι. Αλλά δεν το ξέρω το γεγονός αυτό που μου λέτε, δεν το έχω σαν πληροφορία αυτό που μου λέτε.
Ακόμα και έτσι να είναι, το σύστημα αυτό έχει τέτοιους κρυπτογραφικούς κώδικες που και εσείς να το πάρετε, δεν ξέρετε τι να το κάνετε. Ούτε μπορείτε να ακούσετε, ούτε να μιλήσετε. Θα έχετε μια συσκευή η οποία θα σας είναι άχρηστη. Δηλαδή θα σας χρησιμεύσει για ρόπαλο, για να είμαι περιγραφικός.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Μακάρι να πάνε όλα καλά κ. Βουλγαράκη μέχρι το τέλος. Ως τώρα είναι όλα πολύ ικανοποιητικά. Έχουμε κερδίσει το στοίχημα και το βλέπουμε στους ξένους δημοσιογράφους.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Πάντως το μόνο που αποδείξαμε ως λαός είναι ότι είμαστε λαός της τελευταίας στιγμής τελικά. Απ´ όλα αυτά που είπατε και για τα εισιτήρια, που γίνεται χαμός με τα εισιτήρια τελικά και στα έργα και στο θέμα της ολοκλήρωσης των έργων κλπ., είμαστε τελικά οι άνθρωποι της τελευταίας στιγμής, αλλά με καλά αποτελέσματα.
Κανείς δεν θέλει να συμμετέχει σε μια αποτυχία. Νομίζω ότι ο λαός έχει ένα φιλότιμο, που δεν του επιτρέπει να δεχτεί αυτά που του λέγανε τόσο καιρό, που του καταμαρτυρούσαν.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Όταν πρωτοξεκινήσατε και πηγαίνατε στο εξωτερικό σας τα λέγανε αυτά; Δηλαδή τι θα κάνετε και δεν μπορείτε κλπ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θα κάνουμε μια μεταολυμπιακή συζήτηση για να τα πούμε, γιατί τώρα προς το παρόν βάζουμε το κεφάλι κάτω και δουλειά.
Δ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Γειά σας.
