04-12-2006: Συνέντευξη του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως κ. Βύρωνα Πολύδωρα στην εκπομπή «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» του τηλεοπτικού σταθμού «MEGA»

Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας, καλεσμένος απόψε ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, κύριος Βύρων Πολύδωρας. Καλησπέρα, κύριε Υπουργέ.

Καλησπέρα, κύριε Πρετεντέρη. 

Η πρώτη ερώτηση είναι σχεδόν αυτονόητη. Νομίζω ότι θα την έκανε ο κάθε Έλληνας που θα βρισκόταν απόψε απέναντί σας.

Τι συμβαίνει στην Αστυνομία; Τον τελευταίο καιρό δηλαδή είστε συνεχώς στα πρωτοσέλιδα. Όχι πάντα με κολακευτικούς λόγους. Και για κολακευτικούς λόγους. Θα το πούμε και αυτό στην διάρκεια της εκπομπής. Αλλά συνήθως για όχι κολακευτικούς λόγους.

Τι συμβαίνει, λοιπόν; 

Δεν μπορώ να σας απαντήσω. Δεν είναι μονοδιάστατη η ερμηνεία του φαινομένου και συνεπώς στα πολύ σύνθετα καλό είναι να δηλώνεις ότι «δεν μπορώ να απαντήσω».

Μπορεί να φταίω εγώ γιατί προκαλώ. Μπορεί να είναι ένα σχέδιο απαξίωσης της Αστυνομίας. 

Από ποιους δηλαδή; Πού πάει το μυαλό σας; 

Από πολιτικούς αντιπάλους. 

Μάλιστα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δηλαδή, η Αντιπολίτευση. 

Μπορεί να είναι κάποιοι οι οποίοι έκριναν ότι είναι στόχος, πολιτικός στόχος να πάμε στις εκλογές με το σύνθημα «παρακράτος της δεξιάς». Και η καλύτερη έκφραση του παρακράτους να είναι η Αστυνομία.

Μπορεί να είναι όλα αυτά. Μπορεί να είναι ένας φθόνος που βγαίνει από μερικότερα κέντρα, από τις επιτυχίες της Αστυνομίας, γιατί με την βοήθεια του Θεού έχουμε πολλές επιτυχίες.

Μπορεί να είναι μεγιστοποίηση του στιγμιαίου, του τυχαίου, της κακιάς ώρας για να αναπτύξουν επιχειρηματολογία.

Εξαιτίας όλης αυτής της σύνθεσης των στοιχείων εγώ σας λέω δεν μπορώ να απαντήσω. 

Μάλιστα. Θα δεχόμουν αυτό που μου λέτε, όλα αυτά τα πράγματα, στέκομαι όμως σε μία δική σας δήλωση. Μετά το τελευταίο επεισόδιο της Θεσσαλονίκης, αυτό τον ξυλοδαρμό του δεύτερου φοιτητή, κάνατε μία ανακοίνωση με υπονοούμενα. Και είπατε ότι κάθε φορά που πάει να γίνει κάτι καλό στην Αστυνομία, όπως τώρα για την εξιχνίαση του εγκλήματος του Αγρινίου, έρχεται μία κλωτσιά από την Θεσσαλονίκη.

Ανέφερα δύο μεγάλες επιτυχίες οι οποίες δέχθηκαν κλωτσιά από την Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα να φύγει η “κρέμα” και να μειωθεί η αξία του επιτεύγματος του Πολυτεχνείου στην αρχή, που καλύφθηκε από το περιστατικό. 

Την Αστυνομία της Θεσσαλονίκης, δεν εννοούσατε την Θεσσαλονίκη γενικώς. 

Βεβαίως. Εγώ σκέφτομαι φωναχτά γιατί πιστεύω στην δύναμη του λόγου. Ο λόγος είναι, όπως λέει «αρχή ην ο λόγος και ο λόγος είναι προς τον Θεόν και Θεός είναι ο λόγος». Κάνει μία εξίσωση του λόγου, της λογικής, της ομιλίας, αυτού του ηλεκτρομαγνητικού κύματος που παράγεται με τον λόγο. Για αυτό το είπα δημόσια.

Και βέβαια δεν εννοώ ότι είναι παρακράτος. 

Το εννοείτε όμως. Ότι κάτι γίνεται εδώ πέρα. 

Εννοώ ότι είναι κακή, σε κάθε περίπτωση, σχέση Διοικητού προς διοικουμένους. Ο Διοικητής της μικρής μονάδος, δεν είναι ανάγκη να βάλουμε όλη την διοίκηση της Αστυνομίας δεν μπορεί να κάνει καλά την δουλειά του.

Γιατί οι οδηγίες, το σχέδιο, η λογική, η φιλοσοφία την οποία εγώ εισάγω ή θέλω να δεχθούμε είναι όχι βία. Σε καμμία περίπτωση βία. 

Και τί κάνετε με τον Διοικητή αυτό ο οποίος δεν μπορεί να κάνει καλά την δουλειά του; Γιατί πολύ ωραία αυτά, αλλά εσείς είστε ο Υπουργός.

Αυτό κάνω. Δεν μιλάω μόνο με λόγια. 

Δεν μπορούμε να σχολιάζουμε μόνο μεταξύ μας και να συμφωνήσουμε στα πιο πολλά πράγματα ενδεχομένως. 

Όχι βεβαίως. Ο Διοικητής έχει δύο προορισμούς. Ο ένας προορισμός είναι να εμπνεύσει τους διοικουμένους, γιατί λέει ο ορισμός του ηγέτη «να έχει χίλιες αρετές αλλά να έχει και μία η οποία αν λείπει δεν υπάρχει ηγεσία». 

Να μην πλακώνεις στο ξύλο τους ανθρώπους, το πιο σημαντικό. 

Όχι, όχι. Είναι η ικανότητα να εμπνέεις τους διοικουμένους. 

Και να μην πλακώνεις στο ξύλο τους ανθρώπους, προσθέτω εγώ. 

Αυτό το είπαμε. Σε κάθε περίπτωση. Είναι ένας πλεονασμός, ο οποίος να τον πείτε δέκα φορές αλλά θέλω να εννοείτε χίλιες φορές την συζήτησή μας. 

Δεν υπονοώ ότι κάποιος πιστεύει το αντίθετο. 

Λοιπόν, στην πρώτη περίπτωση του ξυλοδαρμού που ήταν και η θεαματικότητα, γιατί στην δεύτερη άμα κοιτάξουμε την μέτρηση της βίας είναι ήσσονος μεγέθους, στην δεύτερη ήταν μία κλωτσιά ενός ΜΑΤατζή.

Και στις δύο περιπτώσεις αντέδρασα ως εξής: Στην μία περίπτωση, μόλις ήρθε η αναφορά επί των πεπραγμένων, επί του επεισοδίου….

Μην πάτε ακόμα στις αντιδράσεις γιατί θα φτάσουμε μετά. Καταρχήν, ρώτησα τι πρόβλημα υπάρχει με τον Διοικητή. Θα μου πείτε για τις αντιδράσεις σας μετά. 

Με το Διοικητή εμένα ή τον Διοικητή τον άλλο; 

Όχι τον Διοικητή εσάς. Με τον Διοικητή της Θεσσαλονίκης. 

Θα δούμε. 

Το ψάχνετε. 

Ναι. 

Ξέρετε ότι κάτι υπάρχει δηλαδή; Ή υπονοείτε ότι κάτι υπάρχει; 

Όχι. Δεν έχω το δικαίωμα να μην εκτιμήσω τις συμπτώσεις. Αυτό είπα. 

Ωραία. Ακούσαμε το εξής. Την επόμενη, ήταν το δεύτερο επεισόδιο, και με εντυπωσίασε εμένα, κυριολεκτικά με τις δηλώσεις που κάνατε, και νομίζω ότι το 99% θα συμφωνήσει μαζί σας ότι, αν είναι να δέρνουν ή όχι αστυνόμευση, καλύτερα όχι αστυνόμευση, βγαίνουν λοιπόν σε δήλωση συνδικαλιστικών.

Έξι συνδικαλιστές της Θεσσαλονίκης, δεν λέω τα ονόματα, στην διάθεσή σας αν δεν το ξέρετε, οι οποίοι λένε αναφορικά με τις δηλώσεις του κυρίου Πολύδωρα Βύρωνα, με τις οποίες και διαφωνούμε, οι αστυνομικοί τώρα, καταθέτουμε τις απόψεις μας.

Και λέμε ότι η λεγόμενη λελογισμένη βία, η νόμιμη βία να είναι στην …..ένταση κλπ. Και τελειώνει αυτή η ανακοίνωση των συνδικαλιστών της Θεσσαλονίκης οι οποίοι αισθάνονται διωκόμενοι από όσα έχουν συμβεί, λέγοντας «όλοι είδαν, πιστεύω, τα οπλισμένα άτομα με τον αιμόφυρτο αξιωματικό, οικογενειάρχη και Διοικητή Υπηρεσίας καθώς και τις φθορές που έπαθαν οι υπηρεσίες του ελληνικού δημοσίου δεν τις είδαμε; Δεν έπρεπε να τις δούμε; Δεν έπρεπε ισοτίμως, ισοχρόνως και ισοδυνάμως να τους καυτηριάζουμε και να τους καταδικάζουμε»;

Αυτοί οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται σαν να υπάρχει ένα ματς, κουκουλοφόροι-Αστυνομία και εμείς όλοι είμαστε διαιτητές και πρέπει να σφυράμε σωστά το φάουλ στον ένα ή στον άλλο.

Είναι αυτό το πράγμα αντίληψη αστυνόμευσης; 

Να σας πω κάτι; 

Ναι, για αυτό το ρώτησα. 

Δεν δέχομαι ποτέ την θεωρία του συμψηφισμού. Σε καμμία περίπτωση. Ένα. Δεύτερον. Δεν θέλω να αποδεχθώ τις παρεμβάσεις των συνδικαλιστών.

Κατά την γνώμη μου οι παρεμβάσεις αυτού του είδους των συνδικαλιστών είναι έξω από τα κατά νόμο συνδικαλιστικά τους καθήκοντα.

Εγώ φτιάχνω τώρα με το Αρχηγείο μία εγκύκλιο για το ποιός είναι ο ρόλος τους. Διότι να υποκαθιστούν την Αστυνομία εν ονόματι μίας συνδικαλιστικής εκπροσώπησης, ως εκπροσωπούντες την Αστυνομία, νομίζω είναι λάθος.

Αυτή την παρατήρησή μου την εφαρμόζω σε αυτή την ανακοίνωση. Την εφαρμόζω σε άλλες δηλώσεις άλλων από τηλεοράσεως εδώ στην Αθήνα και ούτω καθεξής. 

Τον Μπαλάσκα. 

Δεν με εκφράζει. 

Εγώ δεν κοιμάμαι ήσυχος όμως. Δεν ξέρω ποιος μπορεί να κοιμάται ήσυχος με τον κύριο Μπαλάσκα στην Αστυνομία. 

Καλά, δεν θα το διατραγωδήσω τόσο πολύ. Έκανε την σύγχυση. 

Δεν είναι μεμονωμένο. Τον ψηφίζει κόσμος τον Μπαλάσκα. 

Νομίζω ότι και ο ίδιος δεν πρέπει να υποστηρίζει τα όσα είπε. 

Τρελός είναι; Να βγαίνει να υποστηρίζει αυτό που δεν είπε. Λέει άλλα αντ’ άλλων δηλαδή; 

Κυκλοθυμικός. Νευρικός. Μπερδεύοντας τις δικές του προσωπικές αντιλήψεις για την κοσμοθεωρία, την σχέση Αστυνομίας και πολίτη, και νομίζει ότι έχει το δίκιο.

Εκείνο που με ενοχλεί και θέλω να εξισορροπήσω, παρεμβαίνοντας στην Αστυνομία, είναι ότι πρέπει να οριοθετηθεί στην σκέψη τους και στον τρόπο ενεργείν η έννοια της αποστολής. Δηλαδή, δεν πάνε ούτε ως κάποιοι που θέλουν να βγάλουν το μεροκάματό τους και εμφανίζονται και λένε, αυτά τα αποδεχόμαστε.

Η αποστολή έχει συγκεκριμένες μορφές ενεργείας. Και μία πίστη η οποία, σε όλους τους τόνους το λέμε εμείς οι διοικούντες την Αστυνομία, πολιτικά εγώ, ο Αρχηγός Δημοσχάκης, οι στρατηγοί μου, έχουμε αρχές. Οι αρχές λένε: Αστυνομία με ανθρώπινο πρόσωπο. Σε καμμία περίπτωση βία. Είμαστε η νομιμοποιημένη ισχύς αλλά όχι για βία.

Και όταν λέει με την ελάχιστα λελογισμένη βία, μπορεί να το κατανοήσω και εγώ. Αλλά πώς να κατανοήσω ως ελάχιστη νομιμοποιημένη βία την κλωτσιά και την μπουνιά;

Και δεύτερον, να μην κάνεις και εσύ ο ίδιος υπερβάλλουσα ριψοκινδύνευση να βλαβείς εσύ ο συλλαμβάνων. 

Εντάξει. Θέλω να πάμε όλο αυτό, τα πολλά ατυχή περιστατικά. Ή ανησυχητικά περιστατικά κατά άλλους. Να τα δούμε όλα γιατί σε όλο αυτό το διάστημα υπάρχει μία επικέντρωση των πυρών σε εσάς. Τρεις φορές η Αντιπολίτευση έχει ζητήσει την παραίτησή σας, σε αυτή την διάρκεια μέσα, και όπως είπατε προηγουμένως ο κύριος Παπανδρέου, δεν είπατε ο κύριος Παπανδρέου, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπονόησε την συγκρότηση παρακράτους.

 

ΠΡΟΒΟΛΗ ΒΙΝΤΕΟ

 

Τρία πράγματα αυτό το ….που λέμε. Πρώτον, βλέπετε περίεργα πράγματα πίσω από όλα αυτά. Μιλήσατε για αγκιτάτσια, ότι γίνεται μία αγκιτάτσια με όλα αυτά. Και δύο τρεις φορές τα βάλατε και με τις τηλεοράσεις. Ότι φταίνε οι τηλεοράσεις. Η αγκιτάτσια δεν πάει στις τηλεοράσεις υποθέτω. Δεν υπονοείτε ότι εμείς κάνουμε και αγκιτάτσια. ?ντε να υπερβάλουμε. Αλλά αγκιτάτσια, έλεος, δεν κάνουμε.

Λοιπόν, η αγκιτάτσια είναι ένα. Αυτό πάει στους πολιτικούς αντιπάλους υποθέτω. Η τηλεόραση είναι το δεύτερο. Το τρίτο σαν να σας βλέπω στο τέλος πιο μαζεμένο από την αρχή. Στην αρχή λέγατε τα παιδιά δεν έχουν τίποτα. Και μετά μόλις γίνονται όλα αυτά, λέτε μα εγώ θα τους έδινα ποτέ ενθάρρυνση για να κάνουν και να δείξουν και όλα αυτά;

Λοιπόν, θέλω να μου απαντήσετε και στα τρία. Πρώτον, αγκιτάτσια. Υπάρχει στόχος εναντίον της Αστυνομίας; 

Όταν ο κρίκος που είναι της ορειβασίας και εξάρτημα του ΜΑΤατζή….

Ναι, αλλά αν σε βαρέσει αυτό και ανοίγει τα μούτρα….

Όχι. Δεν λες κρίκος, εγώ ξέρω και από τα παιχνίδια των λέξεων. 

Εντάξει, σιδερογροθιά λες. 

Όχι. Δεν λες κρίκος, λες σιδερογροθιά. 

«Κρίκος» χρησιμοποιούμε. Σιδερογροθιά είναι ο όρος. Αυτός είναι ο ακριβής όρος. 

Να το πεις. Αυτό ορίζω ως αγκιτάτσια και είναι αγκιτάτσια. Γιατί θέλεις να προκαλέσεις άλλους συνειρμούς και συναισθηματικές, κατ’ επέκταση, εκφράσεις.

Το δεύτερο. Οι τηλεοράσεις. Εγώ ήμουν στην Θεσσαλονίκη και παρακολουθούσα από το θάλαμο των επιχειρήσεων. Έμεινα λίγο μέσα στην αίθουσα, βγήκα και πήγα στον θάλαμο των επιχειρήσεων. Η πόλις είχε δοθεί στην κυκλοφορία.

Ήταν ένα επεισόδιο συχνάκις επαναλαμβανόμενο και τα υπόλοιπα ήσαν μέσα στο Πανεπιστήμιο, το επεισόδιο στο Πανεπιστήμιο με τους εμπρησμούς των 20 αυτοκινήτων, με την δική του φυσιογνωμία που έχει να κάνει με το άσυλο, που έχει να κάνει με το εγώ δεν μπορώ, που είμαι σαν ηλίθιος παρατηρητής να το κοιτάω ως φαινόμενο. 

Κύριε Υπουργέ, όταν το λέτε όμως αυτό το πράγμα, όταν λέμε ότι η τηλεόραση δείχνει κάτι, λέμε ότι αυτά συμβαίνουν στο Πανεπιστήμιο. Δεν λέμε ότι είναι στην Καλαμαριά, ότι σκοτώνονται, δεν είπε αυτό το πράγμα. Ότι στο Πανεπιστήμιο συμβαίνει αυτό, ή στον χώρο της Διεθνούς Έκθεσης. 

Όχι. Η “πόλις” έλεγε η τηλεόραση. “Η πόλις”. Και μιλούσα εγώ και μου έδειχναν το ίδιο επεισόδιο. Και υπεχρεώθη παρουσιαστής των ειδήσεων να πει «έκανα λάθος, δεν ήταν πράγματι στην πόλη, ήταν στο Πανεπιστήμιο».

Zήτω ευθέως, μία δίκαιη και ίση μεταχείριση από την τηλεόραση της παρουσίασης των επεισοδίων.
 

Γιατί πιστεύετε ότι δεν την έχετε; Σαν να υπάρχει καχυποψία. Σαν να θεωρείτε και εσείς και ο Μπαλάσκας και οι συνδικαλιστές εδώ ότι όλοι εδώ πέρα έχουμε μία διάθεση να οδηγήσουμε την Αστυνομία…

Δεν θέλω να ερμηνεύω προθέσεις. Εγώ θέλω το άρθρο 15 του Συντάγματος. Δείξε το επεισόδιο, μην επαναλαμβάνεις 100 φορές την σκηνή, γιατί έχει την αξία του αυτό. Γιατί νομίζει ο τηλεθεατής ότι είναι 100 διαφορετικές. Μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι είναι ένα το επεισόδιο 100 φορές επαναλαμβανόμενο, και αυτό δεν είναι τίμιο. Το λέω ευθέως.

Και επειδή η Αστυνομία είναι θεσμός, δεν είναι ούτε στο περιθώριο, ούτε στην παρανομία, ζητώ από την τηλεόραση αντικειμενική και ίση πληροφόρηση, επαναλαμβάνω τις λέξεις του Συντάγματος, γιατί αλλιώς θα επιτεθώ εγώ αμυνόμενος. Δηλαδή θα πω τί λέγεται εδώ και δεν πρόκειται να μην το πω, δεν φοβάμαι. 

Δεν είπα ότι φοβάστε. Δεν μου εξηγήσατε την σκοπιμότητα. Την αγκιτάτσια την καταλάβαμε. Το είπατε πριν. Θέλουν να πάνε στις εκλογές με το μύθο του παρακράτους της δεξιάς. Είναι ένα πολιτικό σχέδιο. Δεν ξέρω αν υπάρχει. Να το δεχθώ. 

Τώρα γιατί να κάνω εγώ ερμηνεία; 

Κάνατε μία ωραία ερμηνεία τώρα, κάνατε προηγουμένως την πολιτική ερμηνεία. 

Για την τηλεόραση. 

Α, για την τηλεόραση. 

Γιατί να κάνω; Αλλά θα κάνω και για την τηλεόραση. Μπορεί η τηλεόραση να είναι θύμα της εμπορικότητας και της τηλεθέασης. Και επειδή ο πανάρχαιος της επικοινωνίας λέει ότι το «κακό θέλγει περισσότερο από το καλό», η αναστάτωση κλπ, να κάνουν χωρίς να το καταλαβαίνουν αυτή την ζημιά. Θεσμικού επιπέδου ζημιά. Και φυσικά μπορεί να είναι μέσα στα συγχωρητέα όρια.

Δεν είμαι και επιτιθέμενος ταύρος εναντίον της τηλεόρασης. Ζητώ να εκτιμήσουν την κατάσταση κατά δίκαιο και τίμιο τρόπο. Μην γίνονται θύματα της τηλεθέασης, παραδείγματος χάριν, ή και άλλων σκοπιμοτήτων. 

Αλλά όχι και να μην στηλιτεύουν βία …της Θεσσαλονίκης. 

Η τηλεόραση το ανέδειξε, αλλά ευχαριστώ την τηλεόραση. 

Εντάξει, δεν μένω στην πρώτη δήλωση περί ζαρντινιέρας που έπεσε και χτύπησε ο νεαρός. Γιατί αν δεν είχαμε την εικόνα θα είχαμε μείνει στην ανακοίνωση της Θεσσαλονίκης, ότι χτύπησε στην ζαρντινιέρα. 

Να σας πω την σειρά των γεγονότων σε αυτό το σημείο. Λοιπόν τί έγινε; Την Παρασκευή είχαμε την γιορτή του Πολυτεχνείου, τα επεισόδια. Η γιορτή του Πολυτεχνείου, η πορεία….

Μία παρένθεση. Τί σας είπαν εσάς, η Θεσσαλονίκη; Τί μάθατε; Θέλω να μάθω την ενημέρωσή σας. 

Πέτυχε. Εξέδωσα συγχαρητήρια στις 9.00 η ώρα το βράδυ. Και το έγραψα με το χέρι μου. Και ήταν η καλύτερη πορεία και η καλύτερη γιορτή του Πολυτεχνείου από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

Και έρχεται, όχι την Παρασκευή, το Σάββατο το βράδυ αυτό το επεισόδιο. Την Παρασκευή δεν το είχαν οι τηλεοράσεις. 

Δεν το είχαν οι τηλεοράσεις. Την Παρασκευή έγινε. Τί ενημέρωση είχατε; 

Με συγχωρείτε. Έγινε το Σάββατο.

Ναι. 

Το βλέπω και εγώ το βράδυ και αιφνιδιάζομαι. Ζητώ ενημέρωση την οποία λαμβάνω την επομένη με αυτή την ανακοίνωση. 

Αυτοβούλως την Παρασκευή δεν σας είχαν πει τίποτα. 

Τίποτα. Ούτε το είδα, ούτε ανεφέρθη. 

Σάββατο βράδυ τώρα. 

Σάββατο βράδυ το βλέπω εγώ. Ρωτώ τι γίνεται, καθυστερούν, ήρθε η νύκτα. Εγώ ήμουν στις Βρυξέλες, νομίζω, ή στο Λουξεμβούργο. Και λαμβάνω εικόνα την επομένη το βράδυ. 

Κυριακή πια. 

Κυριακή, ναι. 

Δηλαδή τρεις μέρες. 

Μισό λεπτό. Το Σάββατο προεβλήθη, την Κυριακή το μεσημέρι εξέδωσαν αυτή την ηλίθια ανακοίνωση περί ζαρντινιέρας. Εγώ το βλέπω, δεν μιλούσα, δεν μίλησα, δεν ήξερα. Το βλέπω ξανά την Κυριακή το βράδυ. Και τότε παρεμβαίνω με την ανακοίνωσή μου.

Αυτή ήταν η εξέλιξη των γεγονότων. Εμείς λάβαμε την αναφορά, διέταξα αμέσως ένορκη διοικητική εξέταση και άμεση αναφορά ζήτησα επί του επεισοδίου, λαμβάνω την αναφορά επί του επεισοδίου και έβαλα τις διοικητικές κυρώσεις. Τρεις διαθεσιμότητες και έξι μετακινήσεις. 

Τώρα, έχω δύο θεωρίες που διατυπώνονται. Για την ιστορία. 

Να σας πω μία άλλη αιτίαση για την τηλεόραση; Γίνεται πολλές φορές “στήσιμο”. Και εκεί ενδίδει η τηλεόραση. 

Στήσιμο; Δηλαδή; 

Λένε οι γνωστοί άγνωστοι ή κάποιοι, ελάτε στο τάδε μέρος, θα γίνει φάση. Και πηγαίνει η τηλεόραση. 

Δεν το ξέρω αυτό. Δεν το έχω ακούσει. 

Βεβαίως. Σας το αναφέρω. 

Παίρνουν τηλέφωνο και λένε ότι θα πέσει ξύλο. 

Μάλιστα. Ελάτε στο τάδε μέρος θα γίνει “φάση”. Και βεβαίως σπεύδει η τηλεόραση, γεγονότα μαζεύει. 

Δεν το γνωρίζω, σας υπόσχομαι να το ερευνήσω. 

Ναι, σας παρακαλώ και εγώ. 

Θα το διερευνήσω και θα σας πω. Και θα το πω δημοσίως. 

Τώρα, γιατί είμαι εγώ μαζεμένος. 

Όχι, πριν μου απαντήσετε σε αυτό, θα σας πω δύο πράγματα. Ακούω δύο θεωρίες. Η πρώτη θεωρία είναι ότι όλες αυτές, να το πω οι Μπαλάσκες και οι δέροντες και όλοι αυτοί υπήρχαν στην Αστυνομία. Προϋπήρχαν του Πολύδωρα. Δεν τα δημιούργησε ο Πολύδωρας αυτά τα πράγματα.
 

Προϋπήρχαν και της Νέας Δημοκρατίας. 

Και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πάλι στην Νέα Δημοκρατία και όλα αυτά τα πράγματα. Απλώς τώρα βγήκαν στην επιφάνεια.

Και δεύτερον λένε, ότι η ευθύνη του Πολύδωρα είναι ότι νομιμοποίησε προκαταβολικά όλες αυτές τις ακρότητες δίνοντας αέρα στην Αστυνομία. Αυτό ακούω. 

Το αρνούμαι. Εγώ προσήλθα στην θέση που με έβαλε ο Καραμανλής με μία αγαθή προαίρεση, όπως πάντα κάνω, σε όλα τα πόστα που αναλαμβάνω. Η αγαθή προαίρεση στην προκειμένη περίπτωση εκδηλώθηκε με μία γραμμή ενθάρρυνσης. Ενθάρρυνσης γιατί; Διότι ήταν πεσμένο το ηθικό της Αστυνομίας στο σύνολό της. Δυστυχώς εγώ αυτό διαπίστωσα.

Ήρθαν ΜΑΤατζήδες και μου είπαν «εμείς δεν είμαστε σάκος του μποξ, σου παραδίδουμε τις ασπίδες». Ευθέως. Τι να κάνω βρε παιδιά; Θα πρέπει να προσέξετε, είσαστε πράγματι σε ένα δύσκολο ρόλο. Έτσι είναι. Για αυτό έβαλα μία από τις συνδικαλιστικές μου, το σαρκάζω αυτό, επιδιώξεις, να πάρουν ένα επιμίσθιο περισσότερο, όχι ότι εξισορροπείται το πράγμα ή ότι θα τους αγοράσω ή θα τους πληρώσω για να δέρονται. Δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία στο διοικητικό δίκαιο, στο θεσμικό σύστημα, πουθενά. Αλλά είδα εγώ αυτό. Ένα.

Δεύτερον. Είδα πολλούς αστυνομικούς οι οποίοι εδέροντο ψυχολογικά ως δεύτερης κατηγορίας πολίτες. Ήσαν οι μπάτσοι, ήσαν οι μπασκίνες και αυτό δεν μου άρεσε.

Να σκεφτείτε ότι έχουμε 5.000 αξιωματικούς εκ των οποίων η πλειοψηφία έχει και το δεύτερο πτυχίο. Να σκεφτείτε ότι μπαίνουν στην Αστυνομία με τις πανελλήνιες μαθητές του 19. 

Δεν είναι η Αστυνομία αυτή που ξέραμε παλιά. Συμφωνώ μαζί σας. 

Έχουμε βγάλει τους Ολυμπιακούς Αγώνες κατά τρόπο θεαματικά επιτυχημένο, τόσο θεαματικά που παίρνουν τεχνογνωσία ή ζητούν από εμάς, όπως στο Μουντιάλ του Μονάχου της Γερμανίας, οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί, οι Κινέζοι.

Έκανα φιλόφρονες, διατύπωσα δημόσια φιλόφρονους λόγους. Είπα το ιστορικό, όχι ιστορικό ως λεχθέν από εμένα, αλλά ιστορικής του ρωμαϊκού δικαίου…..

Το ιδεολογικοποιήσατε. Είπατε ότι είναι παιδιά του λαού. 

Ένα λεπτό. Είναι η πρώτη εμφάνιση Αστυνομίας. Διότι σε εμάς τους αρχαίους Έλληνες…..

Ιστορικά δίκιο είχατε. Πολιτικά όμως δώσατε αέρα στα πανιά. Όχι όλων ενδεχομένως αλλά κυρίως αυτών που δράττονται της ευκαιρίας για να ρίξουν την κλωτσιά. 

Να σας πω κάτι; Με όλο το σεβασμό προς την προσωπικότητά σας και των ομοίων σας, γιατί είναι ένα σύνολο ανθρώπων σκεπτομένων που είναι στα εκράν της τηλεοράσεως που είναι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, οι επιτυχίες της Αστυνομίας χαιρετίζονται από τον Πρετεντέρη και τους ομοίους του.

Οι επιτυχίες της Αστυνομίας αποτελούν σήμα συναγερμού για εκείνους που δεν θέλουν την έννομη τάξη. 

Μάλιστα, να το δεχθώ. 

Οι αριστεριστές γράφουν, και οι αναρχικοί, γράφουν στην ιστοσελίδα τους, βρίζουν για τις ήττες που παθαίνουν και για τις νίκες της Αστυνομίας. Επειδή είναι ένας πόλεμος αφανής, συνεχής πόλεμος, τον οποίο εγώ διεξάγω κατ’ εντολήν του Συντάγματος. Όχι κατ΄ εντολήν κομματικής, κατ’ εντολήν του λαού, της πλειοψηφίας του λαού που εμπιστεύεται την Αστυνομία και θεωρεί ότι το μέγα έργο της Κυβέρνησης είναι η εγκληματικότητα, τώρα που μιλάμε. 

Η εγκληματικότητα από τους αναρχικούς έχει μία διαφορά. 

Όχι. 

Είναι άλλο Παλαιοκώστας και άλλο φοιτητής που πάει στην διαδήλωση και πετάει μολότοφ. 

Εντάξει. Αλλά είπαμε ότι οι αναρχικοί θα πρέπει να περιοριστούν στις ιδέες τους. Όταν οι αναρχικοί, οι διαφώτες της βίας έτσι “στην ψύχρα” θα επιβάλλουν τις θελήσεις τους με την βία, εγώ είμαι απέναντι μαζί με το Σύνταγμα, την Αστυνομία, την εντολή του λαού, την γνώμη όλων των συνετών ανθρώπων, των συμπολιτών μας. Έτσι είναι. 

Λοιπόν, εγώ θα πάω παρακάτω. 

Με συγχωρείτε. Είπα, σας εμπιστεύομαι. Έχετε δει κανένα Διοικητή να λέει στους διοικουμένους του “δεν σας εμπιστεύομαι”; 

Δεν είπα αυτό.

Τώρα, αν κάποιοι ενεφάνισαν ανάξιοι της εμπιστοσύνης μου, αυτό είναι της ζωής ζήτημα ή επαληθεύεται ή διαψεύδεται. 

Μάλιστα. Σας αποδίδεται ένα σχέδιο, το περίφημο ταγμάτων συλλήψεως. Το οποίο βγήκε μεν σε μία εφημερίδα στα «Νέα» αλλά ξεκίνησε από εσάς στην Βουλή. Και θέλω να το δούμε αυτό το πράγμα γιατί οδήγησε τον κύριο Παπανδρέου να σας κάνει μία οξύτατη επίθεση και θέλω να το απαντήσετε.

Θέλω να μου πείτε πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία και ποια είναι η αλήθεια;

Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σας κατηγορεί ότι προσωπικά έχετε ευθύνη για την συγκρότηση παρακράτους. Δεν θα μου απαντήσετε τώρα. Περνάμε σε διαφημίσεις και ευθύς αμέσως μετά.

Έχουμε τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, τον κύριο Βύρωνα Πολύδωρα.

Μείναμε στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τον κύριο Γεώργιο Παπανδρέου να τον κατηγορεί από το βήμα της Βουλής προσωπικά ότι περίπου οργανώνει παρακράτος.

Απάντηση. 

Εκτιμώ απεριόριστα τον κύριο Παπανδρέου ως προς τον θεσμικό του ρόλο και ως προσωπικότητα. Έκανε λάθος. Και ευθύνονται εκείνοι που τον συνεβούλευσαν.

Οι ομάδες συλλήψεων υπήρχαν. Εγώ θέλω να τις συστηματοποιήσω περισσότερο. Υπήρχαν και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. 

Συγνώμη, άνθρωποι δηλαδή με πολιτικά; 

Οι ομάδες συλλήψεων, πρώτα από όλα είχαμε την “ασφάλεια”. 

΄Αλλο αυτό. Εδώ μιλάμε για άτομα με πολιτικά που θα περιφέρονται. 

Όχι. Με στολή. Με φόρμες. 

Με φόρμες αθλητικές; 

Όχι, με φόρμες της Αστυνομίας. 

Λένε ΕΛΑΣ επάνω, ας πούμε;

Ναι. Με φόρμες της Αστυνομίας.
 

Χωρίς διακριτικά. 

Με διακριτικά. Και με κράνος. 

Μιλάμε για άλλο πράγμα. Ο κύριος Παπανδρέου λέει άλλο πράγμα. 

Βεβαίως. Tí να κάνουμε; Έκανε λάθος ο κύριος Παπανδρέου, όπως έκαναν λάθος και «τα Νέα». Τους ασφαλίτες θέλετε μονοπωλιακά; Λέω όχι. Δεν θέλω την Ασφάλεια μόνο να κάνει συλλήψεις. Το εξήγησα και στην Βουλή. Θέλω και ομάδες όπως υπήρχαν, πιο συστηματοποιημένες, πίσω από τα ΜΑΤ γιατί τα ΜΑΤ δεν μπορούν να κάνουν συλλήψεις, οι οποίες θα είναι με την φόρμα της Αστυνομίας, με το κράνος και με ικανότητα γυμναστικής ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν στην αποστολή της σύλληψης.

Δεν το είπατε ετσι στην Βουλή. Και θέλω να ξαναδούμε την δήλωσή σας. 

Να το δούμε.

 

ΠΡΟΒΟΛΗ ΒΙΝΤΕΟ

 

Λοιπόν, λέτε μεν το μελετώ. Αλλά λέτε σαφώς ανθρώπους με πολιτικά. 

Όχι με πολιτικά. 

Έτσι λέτε. 

Όχι, να το βάλετε από πιο μπροστά. 

Αφού αυτό λέτε. Δεν λέτε τίποτα άλλο. «Το μελετώ» λέτε. 

Λέω, οι άνθρωποι με τα πολιτικά που κάνουν συλλήψεις, που είναι της Ασφάλειας, με απασχολεί το θέμα. Υπάρχουν. Και αυτό ρωτούσε ο Φώτης ο Κουβέλης. Τι γίνεται με τους ανθρώπους που συναντάμε με πολιτικά. Υπάρχουν. Και εγώ θέλω με στολή. Φόρμα Αστυνομίας και κράνος. 

΄Αλλο αυτό δηλαδή. 

΄Αλλο. 

Απαντάτε τώρα ότι όχι δεν κάνω αυτό που μου αποδίδεις ότι θέλω να κάνω, θέλω άλλο να κάνω. 

Βεβαίως, έχει λάθος. 

Εγώ μελετούσα να κάνω κάτι άλλο, όμως. 

Όχι για τα πολιτικά. Τα πολιτικά είναι εκεί, της Ασφάλειας. Θέλω αυτά να τα μειώσω. 

Εντάξει. Το δέχομαι. 

Και το δημοσίευμα είχε λάθος. Απήντησα. Και η μεγέθυνση και ο τονισμός από τον κύριο Παπανδρέου, βέβαια να τον ειδοποιήσουν οι σύμβουλοί του της Αστυνομίας, ήταν λάθος.

Αλλά χρησιμοποιήθηκε το λάθος, εδώ είναι η κατηγορία που κάνω εγώ, για να δουλέψει την λέξη “παρακράτος”. Δεν πείθει κανένα. Θα πάει σε εκλογές, εκτός αν μεταβάλλει γνώμη και γίνει πιο ορθολογιστής, όπως του προτείνω, αλλά δεν του προτείνω εγώ πώς θα κάνει αντιπολίτευση, θέλει να πάει στις εκλογές με το παρακράτος. Είναι βέβαιον αυτό.

Συνεπώς θα πάθει άλλη βλάβη γιατί κανένα δεν πείθει. Μία δημοκρατία ή μία Νέα Δημοκρατία από το 1974 μέχρι σήμερα με κάποια πεπραγμένα υπέρ της δημοκρατίας δεν μπορεί ποτέ να ταξινομηθεί με αυτή την νύξη των στερεοτύπων στο παρακράτος.

Ό,τι έχει σχέση με το παρακράτος. Έχασε. Α priori. Να αλλάξει ρότα. 

Είναι μία πρόβλεψη. 

Δεν μπορώ να του υποδείξω, αλλά εγώ σας λέω ότι αυτά είναι τα δεδομένα. 

Δεύτερο κεφάλαιο. Σχέσεις συνδικαλιστών με Πολύδωρα. Και η περίφημη υπόθεση της παρέμβασης Πολύδωρα στα αιτήματα των συνδικαλιστών της Αστυνομίας. Το οποίο αποτέλεσε επίσης αφορμή για να κατηγορηθείτε ότι η Αστυνομία είναι …στρατός της Ρηγίλλης.

Για να δούμε τα γεγονότα.

 

ΠΡΟΒΟΛΗ ΒΙΝΤΕΟ

 

Πρώτον κρατώ δήλωση, ερωτική εξομολόγηση, που σας κάνουν οι συνδικαλιστές on camera, που λέμε και εμείς στην τηλεόραση, το οποίο είναι ασύνηθες δήλωση ερωτική προς Υπουργό, αλλά και τις δύο κατηγορίες των πολιτικών σας αντιπάλων, ο κύριος Παπαντωνίου παραδείγματος χάριν λέει «Υπουργό συνδικαλιστή πρώτη φορά ακούω στην ζωή μου». Το ίδιο και ο κύριος Φλωρίδης με άλλο τρόπο. Αλλά και του κυρίου Γιακουμάτου, δεν την έβαλα την δήλωση μέσα, ο οποίος σας είπε «ζήτουλα» και «κουφιοκεφαλάκη».

Απαντήσατε «εγώ είμαι αρχαίος στην Β’ Αθηνών» γιατί ο κύριος Γιακουμάτος βγαίνει και αυτός στην Β΄ Αθηνών. Αλλά τα δώσατε όλα αυτά σε ενδοψηφοδελτιακές συγκρούσεις. Αλλά τώρα «ζήτουλας»;

Είναι σύνηθες φαινόμενο ένας υπουργός να συμπεριφέρεται ως συνδικαλιστής; Πείτε με το χέρι στην καρδιά. 

Πείτε με ηλίθιο, αλλά έχω την βεβαιότητα ότι δεν έκανα τίποτα το πρωτότυπο! 

Ελάτε τώρα. Μετά εμφανίζεται να τα εκφράζει ο Υπουργός. 

Θα σας πω εσάς άπειρο. Δεν υπάρχει Υπουργείο, γιατί θα είναι και κακός Υπουργός εκείνος ο οποίος δεν θα εξετάσει τα αιτήματα του προσωπικού του.

?λλο αυτό. Καθίσατε μαζί με τους συνδικαλιστές, διαμορφώσατε το πλαίσιο. Το ίδιο πράγμα είναι;

Εσείς είσαστε τώρα γόνος θεατρικής συγγραφής.

Γράφω έργο τώρα;

Ναι. Εγώ το είπα. Γιατί θέλετε να με πάτε στο σκηνικό, στην θεατρολογική εικόνα ότι συντάσσομαι; Εγώ το είπα; 

Έτσι έγινε όμως.

Έτσι έγινε αλλά χωρίς την θεατρολογική υπογράμμιση τη δική συνάδελφοι. 

Ωραία, αποσύρω τη θεατρολογική υπογράμμιση. Έτσι έγινε όμως.

Όλοι συντάσσουν τους καταλόγους και πρέπει να τους συντάσσουν. 

Και ο Μπασιάκος με τους αγρότες. 

Δεν το κάνουν; Δεν θα ρωτήσει η Γιαννάκου; 

΄Αλλο να ρωτήσει.

Αυτό λέμε. 

Δεν είπε η Γιαννάκου ότι θα παραιτηθεί. Πήγε και τσακώθηκε η Γιαννάκου με τους δασκάλους. 

Θα μιλήσουμε με πρόθεση συνεννοήσεως και όχι αντιδικίας; Συνέταξα τον κατάλογο σημαίνει η συμπερασματική κατάληξη των διαβουλεύσεων, τί θέλετε παιδιά; Υπάρχει Υπουργείο που δεν το κάνει; Σας ρωτώ εσάς επικαλούμενος την πείρα σας. 

Έως εκεί, τί0 θέλετε παιδιά για να τα πω. 

“Συνέταξα τον κατάλογο” είναι δική μου ρητορική έκφραση. Αλλά δεν είμαι ηλίθιος, συμπεραίνω, διότι όλοι κάνουν αυτό. Το ίδιο. Εκτός από την θεατρολογική εικόνα που μου κάνατε τη χάρη να την αποσύρετε και σας ευχαριστώ, κατά τα λοιπά δεν έκανα τίποτα το πρωτότυπο. Πάμε στο δεύτερο μέρος τώρα.

Βεβαίως, απειλώντας με παραίτηση.

Μάλιστα.

Όπως το ακούσαμε. Και εγώ σας ρωτώ. Πείτε μου τί Κυβέρνηση θα είναι αυτή αν η κυρία Γιαννάκου απειλεί με παραίτηση αν δεν πάρουν οι δάσκαλοι, αν ο κύριος Μπασιάκος απειλεί με παραίτηση…

Και εσάς τί σας κόφτει η δική μου τύχη; Η δική μου τύχη.

Εμένα προσωπικά; Δεν είναι εκεί το ζητούμενο. Αλλά λέω, ένας Πρωθυπουργός καλείται να αντιμετωπίσει μια Κυβέρνηση όπου έχει 30 Υπουργούς, όπου ο καθένας…

Να μην μου το ικανοποιήσει. Τί έγινε;

Δεν θα είχατε παραιτηθεί;

Πως δεν θα είχα παραιτηθεί; Βεβαίως θα είχα παραιτηθεί. 

Μισό λεπτό τώρα, αυτό είναι σύνηθες;

Βεβαίως. Για τους ιστορικούς είναι πολύ σύνηθες. Ξέρετε γιατί το λέω; Διότι εγώ δεν εκβιάζω, αλλά θέλω, κήδομαι της κυβερνητικής αξιοπιστίας. Και επίσης δεν είναι φαινόμενο που μπορεί να επαναληφθεί για οποιοδήποτε Υπουργείο διότι το ανέλυσα και δημόσια. Δεν υπάρχει σχέση κόστους ωφελείας τέτοια ευνοϊκή υπέρ του Υπουργείου μου σε κανένα άλλο Υπουργείο. Δεν μιλάμε για τα αιτήματα που ήρθαν άλλοι συνάδελφοι και λένε και εγώ έχω αιτήματα. Δεν είναι έτσι. Εδώ με 50εκατ. κάνεις ευτυχισμένους, διοικητική και κοινωνική ωφέλεια, 250.000. 

Συγχωρέστε με αλλά ο κάθε Υπουργός θα μπορούσε να σας φέρει παραδείγματα τέτοια ότι με 50εκατ. κάνει ευτυχισμένους τους πολύτεκνους, τους συνταξιούχους.

Δεν υπάρχουν. 

Τους αγρότες.

Δεν υπάρχουν.

Ως προς το μικρό του ποσού εννοείτε;

Είναι το κόστος σε σχέση προς την ωφέλεια. Ελάχιστο κόστος μέγιστη ωφέλεια. Μαζί με την αξιοπιστία και τις απαιτήσεις που ήγειραν ένα τεράστιο θέμα για μένα ηθικής τάξεως. Εγώ είμαι ο πιο νομιμόφρων στην Κυβέρνηση. Ξέρετε τι είπα στο Υπουργικό Συμβούλιο; Είπα στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι δεν δέχομαι την σχέση παραγωγικών και μη παραγωγικών Υπουργείων. 

Είπατε και κάτι άλλο σε ένα συνάδελφό σας, πολλές … έχεις κάνει.

Δεν είπα κάτι τέτοιο.

Το διαψεύδετε; 

Δεν είπα κάτι τέτοιο. Εγώ είπα αναλυτικά ότι εδώ έχουμε την ψευδαίσθηση ότι έχουμε παραγωγικά Υπουργεία. Ποια; Εκείνα που σπαταλούν; Εγώ δεν είμαι παραγωγικό Υπουργείο; Και μάλιστα είπα και μια εξεζητημένη οικονομική, οικονομολογική θέση ότι επειδή δεν λαμβάνω από τα προγράμματα της ΕΟΚ, επειδή δεν έχω επιλέξιμες δαπάνες, οικονομεί ο δημόσιος προϋπολογισμός, το κεφάλαιο της εθνικής συμμετοχής. Πρέπει να υπάρχει ένα αντιστάθμισμα.

Θα το ξανακάνετε στο μέλλον αυτό; 

Τί να ξανακάνω;

Να απειλήσετε με παραίτηση. 

Εγώ δεν απειλώ κανέναν. Εγώ προσδιορίζω τον ρόλο μου. Δεν απειλώ κανέναν. 

Δεν είναι απειλή όταν λέτε ότι θα παραιτηθώ εάν δεν μου το κάνεις;

Δεν είναι απειλή. 

Πείτε μου τί είναι, βρείτε μου μια λέξη. 

Προσδιορισμός της σχέσης μου προς τις έννοιες και αρχές, της αξιοπιστίας, της υπευθυνότητας.
 

Αυτό είναι μια παράγραφος ολόκληρη. Με μια λέξη πείτε μου.

Σας λέω με μια λέξη ότι εγώ δεν θέλω να με ταπεινώνουν. Δηλαδή δεν μπορεί κανένας, εγώ δεν είπα ότι θα ρίξω την Κυβέρνηση, είπα ότι θα πάψω εγώ να υπουργεύω. Να είμαι Υπουργός. 

Αυτά όλα έχουν σχέση με το γεγονός, ότι όπως είπε και ο συνδικαλιστής, 80% της Αστυνομίας ψηφίζει Νέα Δημοκρατία; Αν ψηφίζανε ΠΑΣΟΚ με το ίδιο πάθος θα υπερασπιζόσασταν το αίτημά τους;

Βεβαίως. Είναι ζήτημα αρχής, δεν είναι θέμα μεροληψίας. Εγώ δεν είχα σχέση με τους συνδικαλιστές. Σχεδόν δεν τους γνώριζα. ΄Αλλοι συνάδελφοί μου είχαν σχέσεις.

Ρωτώ τώρα, πώς αντιδρά ένας πολίτης όταν ακούει τους ίδιους τους Αστυνομικούς να δηλώνουν ότι εμείς 80% είμαστε Νέα Δημοκρατία;

Θυμίζω και θεατρολογικά ότι στην Ρηγίλλης πήγαν να διαμαρτυρηθούν εναντίον μου. 

Εγώ δεν είπα ότι εσείς τους πήγατε εκεί. 

Εγώ έπαιξα …

Υπέρ τους και πήγαν να διαμαρτυρηθούν εναντίον σας. 

Δεν είπαν ευχαριστώ και τότε είπα, ενδιάμεσα, εγώ ευγνωμοσύνη με το στανιό κρίνω ότι δεν γίνεται, για αυτό και δεν την ζητώ. 

Ακούστηκε, γράφτηκε ότι υποκινήθηκε αυτή η διαμαρτυρία, η εναντίον σας διαμαρτυρία, από συναδέλφους σας στην Β’ Αθηνών. 

Δεν το έχω ακούσει. 

Δεν έχετε ακούσει τέτοιο πράγμα;

Το διάβασα. Δεν το παρακολουθώ, δεν το εκτιμώ ως αληθές. 

Δεύτερο στοιχείο και επανέρχομαι στην ερώτησή μου. Πείτε μου πώς ένας έλληνας, όχι ο Βύρων Πολύδωρας, ένας έλληνας πολίτης αντιδρά ακούγοντας συνδικαλιστές στην Αστυνομία να λένε ότι η Αστυνομία ψηφίζει 80% Νέα Δημοκρατία και δεύτερον ότι η Ρηγίλλης είναι το σπίτι της; 

Αυτό, ότι η Ρηγίλλης είναι το σπίτι της, δεν νομίζω ότι…

Κολακεύει την Αστυνομία δηλαδή αυτή η εικόνα;

Δεν νομίζω ότι αντιστοιχεί. Εγώ θέλω το ακομμάτιστο της Αστυνομίας. Εγώ δεν θέλω κανέναν “Ηρακλέα” κομματικό, είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της Νέας Δημοκρατίας στην Αστυνομία. Είτε συνδικαλιστή, είτε μη συνδικαλιστή. Εγώ θέλω ανθρώπους του καθήκοντος στην Αστυνομία και τους το είπα από την πρώτη ώρα. Η αξιοσύνη και η εντιμότητα είναι τα μόνα κριτήρια που δέχομαι στην λειτουργία του Σώματος.

Κύριε Υπουργέ, τόση ώρα που συζητούμε έχω αποκομίσει μια εντύπωση και θέλω να την θέσω υπόψη σας. Ενός ανθρώπου ο οποίος με καλές προθέσεις είναι στην Αστυνομία, με καλές προθέσεις έναντι των Αστυνομικών πολιτεύεται στην Αστυνομία, αλλά σε μια Αστυνομία όπου το πάνω χέρι το έχουν οι συνδικαλιστές, ο Διοικητής της Θεσσαλονίκης, ο κύριος Μπαλάσκας, οι άλλοι που πήγαν στην Ρηγίλλης, δηλαδή ότι υπάρχει ένας μηχανισμός που σας ξεφεύγει, μας ξεφεύγει, γιατί εμάς εκπροσωπείτε εκεί πέρα, τους πολίτες αυτής της χώρας. Ότι υπάρχει ένας μηχανισμός απ’ έξω μας. Το 80% είναι υπέρ του εαυτού τους, αυτό προσδιορίζουν περίπου ως Νέα Δημοκρατία. Και σας απειλούν ότι δεν θα ξαναψηφίσουν Νέα Δημοκρατία στις άλλες εκλογές. Εγώ αυτή την εντύπωση έχω αποκομίσει τόση ώρα που συζητούμε. 

Να σας πω εγώ ποια είναι η ουσία; Είναι ελάχιστα, ασήμαντα επεισόδια κακής έκφρασης και κακής πράξης, όπως στη Θεσσαλονίκη, τα οποία δεν πρέπει να τα μεγεθύνουμε, θα έρθουν στην ισορροπία τους, αυτό προσπαθώ. 

Δεν είναι πολλά;

Όχι. 

Δεν είναι πολλά, το ένα μετά το άλλο; Τα συνδικαλιστικά, της βίας, το ένα και το άλλο; Δεν είναι πολλά;

Μάλιστα θέλω να σας πω για τα συλλαλητήρια που είδα ανάγονται σε προηγούμενη εποχή. Όχι στην εποχή μου.

Κανένα, δεν βάλαμε καμμία εικόνα που να μην είναι επί Υπουργείας σας. Το πρώτο που βάλαμε ήταν του Ιουνίου. Δεν πήγαμε καν παλαιότερα από τον Ιούνιο. Για να μην σας αποδώσουμε και ευθύνες παλαιοτέρων ετών. Η πρώτη εικόνα που χρησιμοποιήσαμε, για να είμαστε απολύτως έντιμοι απέναντί σας, είναι η εικόνα του Ιουνίου 2006. Σας το λέω για να μην υπάρχει καμμία αμφισβήτηση. 

Αλλά δεν ανησυχώ. Θα μπούνε τα πράγματα στην ισορροπία τους, στην διοικητική και πειθαρχική τάξη, όπως λέει ο κανονισμός. Η εγκύκλιος για το πώς θα δρουν οι συνδικαλιστές σύμφωνα με το Νόμο, όχι σύμφωνα με τις επιθυμίες μου, εκδίδεται τώρα. 

Δεν θα κάνουν πια αυτοί κουμάντο. 

Δεν έκαναν αυτοί κουμάντο. 

Δεν ξέρω. Εγώ πάντως σας μεταφέρω την αίσθηση που υπάρχει. Δεχτείτε την γιατί είναι ειλικρινής.
 

Ασφαλώς είναι ειλικρινής.

Και είναι η αίσθηση που δημιουργείται και από όλα αυτά τα οποία παίξαμε. 

Θέλω να μετατεθεί ότι στη ζωή, στο δίκαιο, στις κοινωνικές σχέσεις υπάρχει και ισχύει η αρχή της αναλογικότητας. Δηλαδή η συζήτηση που γίνεται είναι δυσανάλογη προς την βαρύτητα των επεισοδίων. 

Να πάμε στα καλά της Αστυνομίας; Γιατί δεν θέλω να λέω μόνο τα κακά. Θέλω να επικαλεστώ τρεις περιπτώσεις που μας έκανε περήφανους η Αστυνομία. Θέλω να τις δούμε.

 

 

Έχει επιτυχίες η Αστυνομία και λυπάμαι που ακριβώς πολλές φορές αυτές οι επιτυχίες, το επισημάνατε και εσείς με τη δήλωσή σας την τελευταία, επικαλύπτονται από άλλα πράγματα λιγότερο ευχάριστα. Και για αυτό μήπως υπάρχει ένα κομμάτι, όπως όλη η ελληνική κοινωνία, ένα κομμάτι που δουλεύει καλά και ένα κομμάτι το οποίο είναι αυτό για το οποίο όλοι ντρεπόμαστε; 

Σε διάταξη ποσοστών 95% να δουλεύει καλά και 5% να μην δουλεύει καλά. 

Το δέχομαι σαν διευκρίνιση.

Δεύτερον, νομίζω ότι έχω συμβάλει στις επιτυχίες της Αστυνομίας.