Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Καλημέρα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Καλημέρα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Νομίζω ότι έφυγε ένα μεγάλο βάρος;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ναι, βέβαια. Εφυγε ένα μεγάλο βάρος, γιατί ούτως άλλως από μόνο του ήταν πάρα πολύ βαρύ αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Το ΖΕΠΕΛΙΝ δεν έφυγε πάνω από το κεφάλι μου όμως. Τι έγινε;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτό είναι ελαφρύ.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Ναι, αλλά θα φύγει; Ρωτάνε, τελείωσαν οι Ολυμπιακοί. Τι γίνεται; Γιατί πετάει ακόμη;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θα φύγει μετά τους Παραολυμπιακούς. Γιατί και οι Παραολυμπιακοί είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο γεγονός.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Βοήθησε τελικά όλη αυτή η ιστορία;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όλα βοήθησαν. Δηλαδή όλα αυτά είχαν ένα αθροιστικό αποτέλεσμα, το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε το αποτέλεσμα το οποίο τελικά είχαμε.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Βοήθησαν τα μέτρα που λάβαμε, ή βοήθησε το γεγονός ότι η ΑΛΚΑΙΝΤΑ δεν είχε στόχο να χτυπήσει την Ελλάδα;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτές οι ερωτήσεις δεν μπορεί να είναι απομονωμένες. Είναι όλα μαζί.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Και είναι και υποθετικές.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Είναι όλα μαζί. Δεν μπορεί να είναι ξεχωριστά αυτά τα πράγματα. Βοήθησε κατ` αρχήν το ότι είχαμε διαμορφώσει ένα πολύ εχθρικό κλίμα για τέτοιου είδους ασήμαντες απειλές, γιατί όλα αυτά τα πράγματα που κάναμε διαμορφώνανε ένα πολύ αρνητικό κλίμα. Βοήθησε το ότι η χώρα μας δεν έχει το προφίλ της χώρας που απειλείται από τέτοιους είδους μεγάλες απειλές. Γιατί για γεωγραφικούς, πολιτικούς, ιστορικούς λόγους έχουμε μια πάρα πολύ καλή σχέση με όλες τις χώρες της περιοχής μας.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Αρα τότε να μην χρειάζονταν τόσο αυστηρά μέτρα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δυο λεπτά. Είπαμε όλα τα πράγματα αθροιστικά. Βοήθησε το ότι πήραμε όλα αυτά τα μέτρα, για να σας βελτιώσω. Βοήθησε το ότι πήραμε όλα αυτά τα μέτρα, τα οποία δημιουργούσαν όλο αυτό το εχθρικό περιβάλλον, όπως είπαμε. Βοήθησε στο ότι υπήρξε μια πολύ μεγάλη συνεργασία με όλες τις χώρες του κόσμου σε επίπεδο ανταλλαγής πληροφοριών και αλληλοσυσχέτισης των διαφόρων δεδομένων που υπήρχαν. Βοήθησε το ότι είχαμε συνδρομή αν χρειαζόμαστε, η οποία ήταν πάρα πολύ αποφασιστική σε κρίσιμη ώρα και βοήθησε το ότι είχαμε και πάρα πολύ καλά εκπαιδευμένο προσωπικό, το οποίο με διαφορετικότητα και αποτελεσματικότητα έκανε πάρα πολύ καλά τη δουλειά του.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εδώ θα συμφωνήσω μαζί σας.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτή είναι η ορατή πλευρά γι` αυτό συμφωνείτε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Συμφωνώ. Και μου άρεσε πάρα πολύ κ.Υπουργέ. Μου άρεσε δηλαδή η συμπεριφορά των αστυνομικών δυνάμεων, εγώ δεν είμαι και πολύ της Αστυνομίας!
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Το έχω καταλάβει. Το έχω επισημάνει.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αλλά πρέπει να λέμε και το καλό. Είχαν ευγένεια, μου άρεσαν.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Εμείς σε όλη αυτή την διαδικασία, κατ` αρχήν ακούσαμε πάρα πολλά, μα πάρα πολλά από τον διεθνή Τύπο κυρίως. Πολλά μας στενοχώρησαν και αδικούσαν και τη χώρα, γι΄ αυτό βλέπετε και το μέγεθος της αντίδρασης της δικής τους, δηλαδή η συγνώμη που λένε, την οποία είχα την ευτυχία εγώ να την ακούσω τηλεφωνικά πριν την γράψουν στα ηλεκτρονικά μέσα του διαδικτύου. Μου την είπαν δηλαδή, με πήραν τηλέφωνο. Είναι μια συγνώμη, η οποία πραγματικά ανταποκρίνεται σε αυτή τη διαφορά που υπήρχε ανάμεσα στην εκτίμηση και στο γεγονός, γιατί μιλάμε για τεράστια διαφορά. Για να σας δώσω να καταλάβετε, όταν ξεκίνησε η διαδικασία της έναρξης, εγώ έκανα την πρώτη off the record συζήτηση στο γραφείο μου με ανταποκριτές οι οποίοι είχαν έρθει από όλο τον κόσμο. Ξέρετε ότι οι περισσότεροι ήταν πολεμικοί ανταποκριτές. Είχαν έρθει από το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Είχαν έρθει για να καλύψουν δηλαδή πόλεμο οι άνθρωποι. Αυτή την εικόνα είχαν, ότι ερχόμαστε εδώ για να καλύψουμε πόλεμο με τα γιλεκάκια τα παράξενα που βλέπουμε συνήθως κλπ. Εμείς ό,τι είπαμε αποδειχτήκαμε ότι είμαστε φερέγγυοι. Είχαμε πει ότι δεν θα υπάρχουν ένοπλοι στους δρόμους. Δεν υπήρχαν. Είχαμε πει ότι δεν θα υπάρχουν ελεύθεροι σκοπευτές και άλλα που γράφονταν αυτές οι μπούρδες …
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Υπήρχαν αστυνομικοί όμως με ρούχα εθελοντών;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν υπήρχαν. Είχαμε πει ότι δεν θα κάνουμε επιχειρήσεις σκούπες, δεν κάναμε. Είχαμε πει ότι δεν θα υπάρχει μια στρατικοποιημένη Αθήνα, δεν υπήρχε. Και υπήρχε μια διακριτικότητα και μια ευγένεια. Βεβαίως, εμείς είχαμε πάρει όλα μας τα μέτρα, πράγμα το οποίο επέτρεψε να υπάρχει αυτό το θετικό αποτέλεσμα, το οποίο ο μέσος άνθρωπος εισέπραττε, ασφαλής μεν, μη παρενοχλούμενος δε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Τσιμπήσατε περίεργες καταστάσεις;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Πολλές. Θα έχω την δυνατότητα την επόμενη εβδομάδα να κάνω μια συνέντευξη Τύπου και θα εξηγήσω πολύ αναλυτικά τι ήταν αυτό που έγινε, πώς έγινε, τι μας ανησύχησε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Είχαμε περιστατικά δηλαδή;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Υπήρχαν πολλά μικρά περιστατικά. Υπήρχαν διάφορα περιστατικά. Υπήρχαν απειλές, υπήρχαν φάσεις, υπήρχαν πραγματικά μικρά περιστατικά. Ηταν μεγάλο μέγεθος. Αυτό το μέγεθος που διαχειρίστηκε η χώρα, το οποίο ούτε εμείς οι ίδιοι δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, ήταν το μεγαλύτερο σχέδιο ασφαλείας που έχει γίνει στο σύγχρονο κόσμο από μια μικρή χώρα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και αρκετές κυβερνήσεις από ισχυρά κράτη, δημιούργησαν αυτό το κλίμα, όπου ανάγκασε τη χώρα να ξοδέψει πάρα πολλά χρήματα, μια μικρή χώρα. Δεν πρέπει, αφού όλα πήγαν καλά και αφού τελικά τα γεγονότα δεν ήταν αληθινά, οι εκτιμήσεις τους δηλαδή ήταν υπερβολικές και κάποιοι άλλοι να πληρώσουν τα σπασμένα; Δηλαδή τι πάει να πει μια συγνώμη; Σας δίνω μια γροθιά και σας λέω μετά, συγνώμη.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Εάν ρωτάτε την επιθυμία μου, θα σας έλεγα να τα πληρώσουν όλα. Σημασία έχει σε πραγματικό και όχι σε θεωρητικό ερώτημα, πώς μπορεί να απαντηθεί αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Γράφετε αυτό σε ξένες εφημερίδες.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θα σας πω. Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα; Εάν αυτή η ένταση η οποία υπήρξε συνεχίσει να υπάρχει, εάν αυτό το περιβάλλον ανασφάλειας και τρομο-υστερίας συνεχίσει να υπάρχει όπως υπήρξε αυτή την περίοδο, είναι προφανές ότι αυτό το εγχείρημα, της ανάληψης δηλαδή των Ολυμπιακών Αγώνων, θα αφορά ελάχιστες μεγάλες χώρες στον κόσμο. Διότι χώρες, όπως η Ελλάδα, που δεν έχουν καμία συναισθηματική σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, διότι υπάρχουν χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με τους Αγώνες. Για μας οι Αγώνες σήμαιναν κάτι. Υπάρχουν χώρες για τις οποίες δεν σημαίνουν κάτι. Σημαίνουν μια ευκαιρία για να κάνουν στον κόσμο μια διοργάνωση, αλλά σε εμάς ήταν συνδεδεμένο με την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, την αντίληψή μας για τη ζωή κλπ. Ελάχιστες χώρες θα αναλάβουν αυτή την διοργάνωση, διότι στοιχίζει πάρα πολλά δισεκατομμύρια. Αυτό είναι ένα ερώτημα, το οποίο πρέπει να απαντηθεί κεντρικά από τη ΔΟΕ. Η ΔΟΕ οφείλει, εάν θέλει να προστατεύσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, να πει ξέρετε κάτι, αυτό το
πράγμα, επειδή κοστίζει τόσα πολλά και η παγκόσμια κοινότητα έχει πολλές απαιτήσεις, κουμπαράς βάλτε να κάνουμε. Διότι σήμερα π.χ. η χώρα η μικρή που θα υποβάλει την υποψηφιότητα, ξέρει ότι αυτό το οποίο θα κληθεί να πληρώσει, πιθανόν να είναι δυσανάλογο με αυτό το οποίο η χώρα μπορεί να αντέξει ως οικονομία.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μα, λένε κατ` αρχήν ότι είναι η τελευταία Ολυμπιάδα που την ανέλαβε μικρή χώρα. Θα είναι η Ολυμπιάδα των μεγάλων.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Τότε εμείς έχουμε άλλη αίσθηση για την Ολυμπιάδα. Εμείς θεωρούμε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια ευκαιρία να επικρατήσουν οι εξαιρετικά ειρηνικές συνθήκες στον κόσμο. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί, εάν υποθέσει κανείς ότι μια χώρα μονίμως πρέπει να κάνει τους αγώνες είναι η Ελλάδα, η οποία σήμερα πλέον μπορεί να τους κάνει. Δηλαδή, νομίζω ότι η Ελλάδα μπορεί να διατυπώσει και να πει ότι εμείς είμαστε σε θέση, όπως είδατε… Από το `68 και μετά κ.Αρβανίτη στους Ολυμπιακούς Αγώνες γίνονται επεισόδια. Απαγωγές, βόμβες, αεροπειρατείες, δολοφονίες.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Ηταν όμως οι πρώτοι αγώνες που δεν έγινε τίποτα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Με πλάτη την 11η Σεπτεμβρίου.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ετσι. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σε ένα περιβάλλον το οποίο ήταν εξαιρετικά…
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Αληθεύει ότι σας κάλεσαν να πάτε και στις επόμενες Ολυμπιάδες για να τους κάνετε μάθημα, για το πώς διεξάγονται με ασφάλεια οι Αγώνες;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτή η περίοδος είναι μια μοναδική περίοδος για το Υπουργείο πρέπει να σας πω. Πρώτα απ` όλα γιατί έχουμε δεχτεί πάρα πολλά αιτήματα από χώρες-φίλες να έχουν συνεργασία μαζί μας για να τους διαβιβάσουμε την εμπειρία του πώς χειριστήκαμε τα ζητήματα. Δεν εντυπωσιάστηκαν τόσο από την οργάνωση της ασφάλειας, εντυπωσιάστηκαν από το συνδυασμό της ασφάλειας και της διακριτικότητας. Δηλαδή θα μπορούσε κανείς να βάλει 500 τανκς στο δρόμο και να πει, κύριοι παρέχω ασφάλεια. Αυτή δεν είναι ασφάλεια, αυτή είναι Βαγδάτη. Αυτό που έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι υπήρξε μια ευγένεια, μια διακριτικότητα και παράλληλα μια αποτελεσματικότητα.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Αστυνομικοί με ρούχα εθελοντών υπήρχαν, γιατί κάτι τέτοιο διαβάσαμε στις εφημερίδες;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Εμείς είχαμε εφαρμόσει ένα σχέδιο, το οποίο παρείχε μέσα στις εγκαταστάσεις από τους δικούς μας ανθρώπους πλήρη ασφάλεια. Βεβαίως υπήρχαν άνδρες που ήταν μέσα, διότι έπρεπε να είναι μέσα. Και όχι μόνο αυτό. Υπήρξαν και έλεγχοι που έγιναν. Σε εγκαταστάσεις κάθε ημέρα κάναμε πάρα πολλούς ελέγχους μόνοι μας. Δηλαδή ξέρετε τι είναι 88.000 κόσμος σε ένα στάδιο να μην καπνίζει κανένας; Το έχει βάλει το μυαλό σας αυτό; Μιλάμε για ασύλληπτα μεγέθη.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Για το κάπνισμα γιατί το λέτε; Ξέρετε κάτι;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, διότι το κάπνισμα απαγορευόταν και διότι εμείς …
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Διότι εάν καταφέρατε να κάνετε 88.000 ανθρώπους να μην καπνίζουν, μπορείτε να κάνετε έναν εδώ;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Το να κάνεις 88.000 ανθρώπους που κάποιοι απ` αυτούς σίγουρα είναι καπνιστές, να καθίσουν επί 4ωρο-5ωρο, μέσα σε ένα χώρο ο οποίος είναι αναγνωρισμένος ως χώρος μη καπνιζόντων, νομίζω ότι αυτό δείχνει μια πρωτοφανή πειθαρχία και ένα πρωτοφανές αποτέλεσμα. Εμείς αυτό το ελέγξαμε. Π.χ. υπήρξε στάδιο όπου δικοί μας άνθρωποι πήγαν μέσα, άναψαν τσιγάρο για να δούμε σε πόση ώρα θα υπάρξει αντίδραση του προσωπικού που ήταν υπεύθυνο για την ασφάλεια. Να δούμε σε πόση ώρα το τσιγάρο αυτό θα σβήσει.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σε πόση ώρα έσβησε;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Σε δευτερόλεπτα. Στον κόσμο εκ των υστέρων μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτό ήταν απλό. Αφού δεν μας απειλούσε η ΑΛΚΑΙΝΤΑ, δεν είχε τίποτα, τι τα κάναμε όλα αυτά; Δεν είναι έτσι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Το κατανοώ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Μακάρι να ήταν έτσι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ακούστηκε πάρα πολύ, ότι μια εικόνα του ΖΕΠΕΛΙΝ αφορούσε λιμενικούς …
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν είναι αλήθεια. Το είδα και εγώ που γράφτηκε. Εγώ απέφυγα αυτή την περίοδο να μπω σε διαψεύσεις, πράγματα μυστήρια κλπ., γιατί αυτά ήταν αδιέξοδο. Δεν είναι αλήθεια. Όλα αυτά τα μηχανήματα που είχαμε στην διάθεσή μας, δημιουργούσαν επάλληλα επίπεδα ενδιαφέροντος δικού μας, στην παρατήρηση διαφόρων ζητημάτων. Όλα αυτά βέβαια ξεκινούσαν από ένα πολύ κακό σενάριο, ότι γίνεται μια απαγωγή, κάτι. Εμείς θα έπρεπε να έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούμε σε πραγματικό χρόνο όλη την εξέλιξη του συμβάντος και να δίνουμε κατεύθυνση πώς μπορεί να συμβεί η ανταπόκριση στα θέματα αυτά. Αυτό μπορούσε να εξασφαλιστεί μέσα από μια δυνατότητα που θα είχε το επιχειρησιακό μας κέντρο να βλέπει συνολικά τι συμβαίνει στην Αθήνα. Δεν τον ενδιέφερε εάν εσείς περπατούσατε στο δρόμο με μια κοπέλα. Δεν τους ενδιέφερε αυτό το πράγμα. Ούτε ήταν προσανατολισμένοι σε αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν έγινε αυτό το περιστατικό;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν μας ενδιέφερε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Το πετώ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς, είναι ότι είχαμε μια αποτίμηση των παραβιάσεων των ολυμπιακών λωρίδων, που ήταν ένα εξαιρετικά εξαιρετικό γεγονός. Εγώ δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω τον ελληνικό λαό. Πραγματικά σας το λέω.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Φαινόταν από ψηλά ότι δεν τις παραβίαζαν;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Και από ψηλά και από χαμηλά. Συνέβη το εξής χαρακτηριστικό τώρα που ερχόμουνα σε εσάς. Σήμερα δεν ισχύει το μέτρο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπαίνουν στις λωρίδες.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Φοβούνται.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι ο Ελληνας στήριξε αυτή την υπόθεση, σαν να ήταν κάτι που τον αφορούσε και το έκανε προσωπικά ο ίδιος. Δηλαδή εγώ, επειδή είχα τη δυνατότητα να βλέπω όλο το βάθος του εγχειρήματος. Πραγματικά θεωρώ ότι εάν από αυτή την υπόθεση έλειπε η συμμετοχή του κόσμου και η συμπαράσταση του κόσμου. Η συμμετοχή και η συμπαράσταση των χιλιάδων εθελοντών, ανθρώπων δηλαδή οι οποίοι άφησαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους, τις οικογένειές τους ενδεχομένως. Εγώ είδα ανθρώπους οι οποίοι ήταν νυχθημερόν στα στάδια εθελοντικά. Αυτό είναι ένα μοναδικό στοιχείο.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μια και είπατε για εθελοντές, για να ακούσουμε επί τη ευκαιρία, τι ζητούσαν οι επισκέπτες από τους εθελοντές. Φοβερά πράγματα. Τρελά και παλαβά.
Προβάλλεται βίντεο
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πάντως είχαμε και παρατράγουδα κ. Υπουργέ. Δηλαδή την προτελευταία ημέρα στο κέντρο της Αθήνας έγινε μια ιστορία και στείλατε τα ΜΑΤ για 10 μπουκάλια.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν ήταν ακριβώς έτσι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πάντως αναρχικοί δεν ήταν που έλεγαν τα μέσα ενημέρωσης.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, είμαι ευτυχής που τα μόνα παρατράγουδα που συνέβησαν ήταν αυτά. δηλαδή αυτά είναι πολύ μικρές λεπτομέρειες σε ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα, τόσο μεγάλου βεληνεκούς.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εγώ πάντως πιστεύω ότι δε χρειάζονται πάντα τα ματ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Προκαλούν τα ματ έτσι κι αλλιώς και ξεφεύγουν τα πράγματα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Το έχουμε ξαναπεί στην εκπομπή σας, να πάμε στην άποψη ότι δε χρειάζεται καθόλου αστυνομία. Ο ευτυχέστερος των θνητών θα ήμουν. Εδώ μιλάμε όμως για έναν πραγματικό κόσμο με πραγματικά προβλήματα. Aλλο είναι το θέμα, το θέμα είναι ότι σε ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα που έγινε και μια τόσο μεγάλη διοργάνωση, η οποία ενέπλεξε τόσο πολύ κόσμο, οι παρατηρήσεις οι οποίες υπάρχουν είναι σε επίπεδο λεπτομέρειας. Αυτό εγώ θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλη τιμή για την Ελλάδα.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Ήταν λεπτομέρεια όμως, γιατί τελικά δεν ήρθε ο Κόλιν Πάουελ γι` αυτές τις διαδηλώσεις.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν είναι γι` αυτό, ο Κόλιν Πάουελ δεν ήρθε για άλλο λόγο.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Δε φοβήθηκε τους διαδηλωτές δηλαδή και τα επεισόδια και δεν ήρθε;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Μα αφού έγιναν οι διαδηλώσεις έτσι κι αλλιώς, όχι φυσικά, έτερον εκάτερον.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Ή το πανό στην Ακρόπολη δεν το φοβήθηκε;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ήταν έτερον εκάτερον, αυτά όλα έγιναν. Δηλαδή αν ο λόγος ήταν για να μη γίνουν οι διαδηλώσεις κλπ. τότε δώρο-άδωρο, όλα αυτά έγιναν. Συνεπώς δεν είχε κανένα νόημα αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ θέλω να συζητήσουμε αμέσως μετά τις διαφημίσεις για το θέμα με τις κάμερες και σας δίνω και τη θέση μου, ότι δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση η πόλη μου, που είναι πάρα πολύ όμορφη, καθαρή, να γίνει «big brother». Και για θέματα δημοκρατίας φυσικά θα συζητήσουμε και το θέμα των κάμερων είναι θέμα το οποίο απασχολεί το πρωινό MEGA και φυσικά θα θέσουμε το ερώτημα. Προσπαθώ να τα ομαδοποιήσω και να τα μεταφέρουμε. Π.χ. για το «ΖΕΠΕΛΙΝ» ρωτήσαμε.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Το «ΖΕΠΕΛΙΝ» είναι νοικιασμένο δεν είναι δικό μας.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν το ξανά νοικιάζετε.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, το «ΖΕΠΕΛΙΝ» τέλειωσε.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Λέω, αν είχαμε πάλι Ολυμπιακούς Αγώνες, θα το ξανά παίρνατε;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν το συζητάμε, μπορεί να έπαιρνα και δεύτερο. Ολυμπιακούς Αγώνες αν είχαμε δεν το συζητάμε. Γιατί είναι πολύ σημαντικό να έχεις μια συνολικότερη άποψη του τι συμβαίνει στην πόλη με τρόπο που να μπορείς να την αξιοποιήσεις παραγωγικά. Βέβαια ενδεχομένως θα διάλεγα άλλη τεχνολογία, που να μην επηρεάζεται από τον αέρα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πάμε γρήγορα και σε ερωτήσεις. Τι θα γίνει με τις κάμερες; Αγοράσαμε συστήματα, θα αξιοποιηθούν όλα, κάποια θα πάνε στις αποθήκες, κάποια θα γυρίσουν πίσω;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ήδη έχουν πάει σε αποθήκες. Κατ` αρχήν υπήρχαν χονδρικά γύρω στις 1.300 κάμερες, πάνω από 1.200. Από αυτές τις 1.300 που υπήρχαν, κάποιες κάμερες δε θα χρησιμοποιηθούν πλέον, διότι το μέγεθος των Παραολυμπιακών Αγώνων είναι πολύ μικρότερο από αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πεταμένα λεφτά δηλαδή.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, δυο λεπτά. Αυτές οι κάμερες, ήδη έχουν τυφλωθεί κατ` αρχήν και στη συνέχεια κατεβαίνουν. Δηλαδή τώρα ήδη που μιλάμε, υπάρχει μια διαδικασία που οι κάμερες αυτές «αποκαθηλώνονται», εντός εισαγωγικών.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Από τις εγκαταστάσεις οι οποίες δε θα χρησιμοποιηθούν πλέον.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Και αυτές πάνε κάπου ή πάνε στις αποθήκες.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτές πάνε σε μια αποθήκη, είναι πάρα πολύ ακριβές, είναι κάμερες πολύ προηγμένης τεχνολογίας και πάρα πολύ ακριβές κάμερες και τοποθετούνται με κάποιο τρόπο να μη χαλάσουν, να μην αχρηστευτούν. Μέχρι το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων και των Παραολυμπιακών Αγώνων, αυτές οι 1.000 κάμερες οι οποίες υπάρχουν, υπάρχει ήδη ένα συμβόλαιο με την εταιρεία, το οποίο προϋπήρχε και το οποίο προβλέπει την αποκαθήλωση των κάμερων αυτών, όταν παρέλθουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Υπάρχουν 2-3 εγκαταστάσεις, στις οποίες προβλέπεται να παραμείνουν οι κάμερες, όπως π.χ. το ΟΑΚΑ ή το Στάδιο Καραϊσκάκη, γιατί εκεί είναι εγκαταστάσεις που χρειάζεται για πολλούς λόγους να υπάρχει αυτή η επιτήρηση.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Για το θέμα της βίας στα γήπεδα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι μόνο αυτό, είναι πάρα πολύ μεγάλα στάδια αυτά και είναι πολύ δύσκολο να υπάρχουν συνεχώς δυνάμεις οι οποίες να επιτηρούν και να ελέγχουν το χώρο. Να σας πω ένα από τα κορυφαία ζητήματα της μεταολυμπιακής περιόδου είναι η φύλαξη των εναπομεινουσών εγκαταστάσεων. Αυτό είναι ένα κορυφαίο ζήτημα, γιατί δεσμεύει πάρα πολλούς ανθρώπους. Οι κάμερες οι οποίες έχουν τοποθετηθεί στους δρόμους, γύρω στις 200 κάμερες και παραπάνω, για λόγους κυρίως τροχαίας αστυνόμευσης, είναι κάμερες για τις οποίες το συμβόλαιο δεν προέβλεπε την αποκαθήλωσή τους, προέβλεπε τη μόνιμη τοποθέτησή τους.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Αυτό δε μας το είχατε πει πριν όμως, τη μόνιμη εγκατάστασή τους. Πολιτικές αποφάσεις.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Τι δε σας είχα πει, αφού ήταν το συμβόλαιο το οποίο είχε υπογράψει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία ουσιαστικά αποφάσισε για τις κάμερες, προέβλεπε 1.000 κάμερες στις αθλητικές εγκαταστάσεις, να αποκαθηλωθούν μετά, ήταν μέσα στους όρους της σύμβασης, με λεφτά που ήταν πληρωμένα και οι υπόλοιπες που ήταν στους δρόμους να μην αποκαθηλωθούν, δηλαδή ήταν στο συμβόλαιο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πολιτικά τίποτα, πολιτικά όπως αποφασίζεις να μείνουν, έτσι αποφασίζεις να φύγουν, ή αποφασίζεις να μείνουν οι μισές, είναι πολιτική απόφαση αυτή, απλώς εγώ λέω τι υφίσταται, τι υπάρχει και τι βρήκαμε.
Να κάνω και μια διευκρίνιση, επειδή διάβασα σε ορισμένες εφημερίδες, ότι υπήρχαν υπερβάσεις κόστους, να σας πω ότι αυτούς τους 8 μήνες που έχουμε εμείς την ευθύνη του ζητήματος της ασφάλειας, δεν υπήρξε ούτε ένα ευρώ υπέρβασης. Ούτε ένα ευρώ.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πριν από εσάς;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Εμείς οτιδήποτε εκτελείται είναι πράγμα το οποίο υπήρχε, είναι συμβόλαια τα οποία υπήρχαν, είναι πράγματα τα οποία είχαν αποφασιστεί, διαγωνισμοί οι οποίοι έγιναν τις προηγούμενες περιόδους. Συνεπώς εμείς, από πλευράς κόστους δεν έχουμε κάνει υπέρβαση ούτε ένα ευρώ.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Στο χώρο το δικό σας, στο Υπουργείο το δικό σας, θα αρχίσει το πανηγύρι του κόστους, μετά;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Όχι, όλα καθαρά χαρτιά ήταν;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θα σας πω γι` αυτό. Να τελειώσω για τις κάμερες. Εγώ πιστεύω ότι μετά τους Παραολυμπιακούς Αγώνες θα πρέπει να γίνει μια συζήτηση, το έχω πει πολλές φορές, ούτως ώστε αυτές οι κάμερες, οι οποίες υπάρχουν και είναι μια πολύ ακριβή τεχνολογία, 85 δις δραχμές έχουν κοστίσει στον ελληνικό λαό αυτές οι κάμερες, να μπουν στη ζωή μας, με τέτοιο τρόπο που αφενός μεν να μην καταπατούν τα ατομικά δικαιώματα, αλλά αφετέρου να βοηθάνε όλους εμάς να βοηθάμε τον πολίτη στη συνέχεια, να μπορεί να κινείται ελεύθερα στην πόλη. Π.χ. έχω πει ότι μπορεί κάμερες να τοποθετηθούν στα δίκτυα, για να μπορεί κανείς να έχει μια συνολική εικόνα για το τι συμβαίνει στα εθνικά δίκτυα. Π.χ. στο Μαλιακό Κόλπο που σκοτώνονται πιο πολλοί από το Σεράγιεβο. Εκεί πρέπει να έχεις εικόνα, μπορεί να σηκώσεις ένα ελικόπτερο γρήγορα, να πας, να βοηθήσεις, να ανοίξεις την κυκλοφορία, να απεγκλωβίσεις κόσμο ή σε μια θεομηνία, σε μια καταστροφή, σε μια χιονοθύελλα. Πρέπει να υπάρχουν δηλαδή τέτοιες διαδικασίες, οι οποίες πραγματικά να βοηθάνε. Επίσης σε ρύθμιση της κυκλοφορίας μέσα στην πόλη, δηλαδή η Πειραιώς από το λιμάνι μέχρι την Αθήνα, πρέπει να έχει τη δυνατότητα κάποιος να κατευθύνει την κυκλοφορία. Δηλαδή υπάρχουν ζητήματα τα οποία μπορούμε, εφόσον η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, τα κόμματα, συμφωνήσουμε ότι πράγματι το λογισμικό είναι τέτοιο που δε δημιουργεί πρόβλημα στα ατομικά δικαιώματα, που εγώ νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει αυτό το πράγμα, από εκεί και πέρα μπορούμε να δούμε πώς παραγωγικά μπορούν αυτές οι κάμερες να είναι έπ` ωφελεία.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ο πολίτης λέει, δεν έχουν μπέσα οι υπηρεσίες.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δεν είναι θέμα μπέσας εδώ, είναι θέμα λογισμικού το οποίο ελέγχεται.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Η συζήτηση θα γίνει στη Βουλή;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Η συζήτηση θα γίνει όπου πρέπει να γίνει. Είναι διαδικαστικό το θέμα, μπορεί στη Βουλή. Σημασία έχει να υπάρχει έλεγχος.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Γιατί είπατε να συμφωνήσουν τα κόμματα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Σημασία έχει να υπάρχει έλεγχος, δηλαδή σημασία έχει να υπάρχει η δυνατότητα του πολίτη να αισθάνεται ότι πράγματι αυτό είναι έπ` ωφελεία του. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Είναι γεγονός ότι αυτή την περίοδο τα αποτελέσματα ήταν απολύτως εμφανή, διότι υπήρξε μείωση και τη εγκληματικότητας και των τροχαίων ατυχημάτων. Κάτι το οποίο βοήθησε πάρα πολύ στο αίσθημα της ασφάλειας που αισθάνεται ο Αθηναίος. Και επειδή εγώ στην Αθήνα ζω και στην Αθήνα πολιτεύομαι, να σας πω ότι για μας τους Αθηναίους, αυτό είναι ένα κομβικό ζήτημα, ειδικά για εμάς που έχουμε παιδιά και που ξέρουμε ότι τα παιδιά μας δεν μπορεί να πάνε στην παιδική χαρά, όπως πηγαίναμε εμείς πιτσιρικάδες. Είναι ένα κομβικό ζήτημα για μας αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Το κέντρο, το οποίο δημιουργήθηκε, θα συνεχίσει να λειτουργεί; Αυτό με τη συμμετοχή της τροχαίας, του ΟΑΣΑ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Κατ` αρχήν είναι δύο πράγματα. Είναι το επιχειρησιακό κέντρο, το οποίο υπάρχει και είναι και το κέντρο στο οποίο υπάρχει η απόληξη του σήματος όλων αυτών των μέσων που παίρνουμε είτε από τις κάμερες είτε παίρναμε από το «ΖΕΠΕΛΙΝ» κλπ. Αυτό είναι κέντρο επιχειρήσεων. Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν υπήρχε μια «σοβαρή», εντός εισαγωγικών, προσέγγιση των κρίσιμων ζητημάτων, δηλαδή δεν υπήρχε, αυτό που λέμε, διαχείριση κρίσης. Ξέρουμε εμείς ότι κάθε χρόνο η Ελλάδα απειλείται ενδεχομένως από χιονοπτώσεις, θύελλες κλπ. κάπου από πλημμύρες, κάπου από φωτιές, δηλαδή υπάρχουν περιστατικά τα οποία δημιουργούν πρόβλημα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εκεί θα μπορούσαν να βοηθήσουν.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Πρέπει να υπάρχει ένα τέτοιο κέντρο, το οποίο να έχει τη δυνατότητα να συντονίζει όλες τις δυνάμεις του κράτους, οι οποίες να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους έπ` ωφελεία του κόσμου σε χρόνο πάρα πολύ σύντομο. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί από το γραφείο του καθενός ξεχωριστά μιλώντας και πίνοντας καφέ.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θέλω να έρθω στα καθημερινά μας τώρα σιγά-σιγά και να φύγω λίγο από τις κάμερες, το «ΖΕΠΕΛΙΝ» και τα άλλα δημοκρατικά. Με τη νύχτα τι θα γίνει κ. Υπουργέ;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Τι ακριβώς εννοείτε;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Εννοώ με τη διαχείριση της νύχτας. Με τη διαχείριση των κυκλωμάτων της νύχτας.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Είναι θέμα γενικότερο κ. Αρβανίτη, είναι θέμα οι συνθήκες αστυνόμευσης. Αποδείχτηκε αυτή την περίοδο ότι όταν υπάρχει αυξημένο προσωπικό και επαγγελματισμός, η μέση εγκληματικότητα πέφτει ραγδαία.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Υπάρχει και η συναλλαγή όμως κ. Υπουργέ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Βεβαίως και υπάρχει συναλλαγή και γι` αυτό και υπάρχει και το Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων και αυτό το Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων και αυτό το Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων, μπορεί, με κατάλληλη ενδυνάμωση να έχει αποτελέσματα τα οποία είναι μοναδικά.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θα ενδυναμωθεί αυτή η υπηρεσία της αστυνομίας;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θα υπάρξει μια αναδιάταξη, κατά κάποιο τρόπο, των μηχανισμών της αστυνομίας.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Θα φύγουν οι πράσινοι και θα έρθουν οι καλύτεροι;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, δε θα γίνει αυτό, στη διαδρομή του χρόνου υπάρχουν νέα εγκλήματα, τα οποία έχουν αναληφθεί από την Ελληνική Αστυνομία ή υπάρχουν νέες δραστηριότητες που έχουν αναληφθεί από την αστυνομία χωρίς το προσωπικό της όμως να έχει αυξηθεί. Π.χ. στο μέλλον την έκδοση των διαβατηρίων θα την έχει η ελληνική αστυνομία, από το νόμο. Το προσωπικό της όμως δεν αυξάνεται.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Να πω για τους τηλεθεατές ότι για 10 λεπτά θα είναι ακόμα μαζί μας ο κ. Βουλγαράκης, αν θέλετε άλλες ερωτήσεις σπεύσατε, έρχονται ήδη κι άλλες, για να τις μεταφέρω και συγνώμη για τη διακοπή.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει ένα συνολικό σχέδιο επαναπροσδιορισμού και επαναδιάταξης των δυνάμεων της ελληνικής αστυνομίας, η οποία να δώσει τη δυνατότητα να υπάρχουν αποτελέσματα στην αστυνόμευση, πάντα μέσα σε ένα …
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Θα αυξηθεί δηλαδή το προσωπικό, γιατί δεν το κατάλαβα καλά αυτό;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Λέω ότι υπάρχει μια ανοιχτή συζήτηση …
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Γιατί χρειάζονται και χρήματα εκεί για να πληρώνονται.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ανοιχτή συζήτηση με ποιους κ. Υπουργέ;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Μέσα στην Κυβέρνηση, υπάρχει μια ανοιχτή συζήτηση η οποία μπορεί να βοηθήσει στην κατεύθυνση αυτή. Έχω μια γενικότερη αίσθηση εγώ, ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες λειτούργησαν σαν ένα παράδειγμα το οποίο πρέπει να αξιολογηθεί. Είναι αυτό που λέμε ένα πρότυπο προς μελέτη. Αυτό το πρότυπο προς μελέτη, αφορούσε τις συγκοινωνίες, αφορούσε την ασφάλεια, αφορούσε την υγεία, αφορούσε τη ΔΕΗ, αφορούσε το ρεύμα. Αποδείχτηκε ότι ο κρατικός μηχανισμός, αν θέλει, μπορεί να δώσει απαντήσεις με τρόπο σύγχρονο και αποτελεσματικό. Αυτό που έγινε αυτές τις 19, 20 μέρες ή ένα μήνα, πόσες ήταν, μπορεί κατ` αναλογία να εφαρμοστεί σε ευρύτερο σχέδιο για όλη την Ελλάδα. Όμως αυτό το πράγμα προϋποθέτει μια συντονισμένη διαδικασία η οποία θα έχει ως στόχο να εκμεταλλευτεί τα θετικά αποτελέσματα του εγχειρήματος.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Χρειάζονται και χρήματα όμως.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Χρειάζονται φυσικά, όλα στη ζωή χρειάζονται χρήματα.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Τώρα, όλη αυτή η υπέρ προσπάθεια, αμοίφθηκε με κάποια επιδόματα. Τα πήραν;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ναι. Τα επιδόματα ήταν ουσιαστικά επιδόματα τα οποία κάλυπταν πράγματα τα οποία υπό μορφή εξόδων αντιμετώπισε το προσωπικό. Δηλαδή ο άλλος φεύγει ένα μήνα από το σπίτι του και έρχεται στην Αθήνα, είναι μια υπέρ εργασία, όπως και να το κάνεις. Θα μπορούσε να εξηγηθεί και σε χρηματικές μονάδες.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Και σε άδεια;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δόθηκε και άδεια. Και 10 μέρες δόθηκαν άδεια και ρεπό παραπάνω δόθηκαν.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Καλά τα ρεπό δεν τα τρως.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Τα απολαμβάνεις όμως.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Όταν έχεις χρήματα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Γι` αυτό μην το πολύ λέτε γιατί σας βλέπω εδώ χλωμούς όσον αφορά τις άδειες και τα ρεπό.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Κάτι ξέρει.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Είναι ξεκαθαρισμένο το τι κάνουν οι ιδιωτικοί αστυνομικοί; Διότι έχω εδώ 1-2 περιπτώσεις, που οι τύποι δέρνουν και να σταματήσουν να δέρνουν.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτό είναι ένα πολύ καλό ερώτημα. Αν δέρνουν έχουν ποινικές ευθύνες.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, αλλά κάποιος πρέπει να τους κόψει τα πόδια.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, ένα από τα ζητήματα που εμείς μελετάμε τώρα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, είναι οι ειδικές εκπαιδεύσεις τις οποίες εμείς μπορούμε να κάνουμε μέσα από τις σχολές μας, σε γκρουπ ανθρώπων που επιθυμούν μια ιδιαίτερη αστυνόμευση. Π.χ. έχουμε τη δημοτική αστυνομία, σε κάποιους Δήμους σε κάποιους άλλους δεν την έχουμε. Αυτή η δημοτική αστυνομία, πρέπει να έχει μια ειδική εκπαίδευση. Αυτή η εκπαίδευση μπορεί να γίνει μέσα από τις σχολές της αστυνομίας, με μια ειδική συμφωνία που μπορεί να κάνει η ελληνική αστυνομία με τους επιμέρους φορείς, με ανταλλαγή φυσικά με κάποια χρήματα.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Η security του μετρό;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Οι διάφορες εταιρείες security, οι οποίες παίρνουν πιστοποίηση, αυτή η πιστοποίηση ανταποκρίνονταν σε κάποια στάνταρ. Η γνώμη μας είναι ότι αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνεται μέσα από μια εκπαίδευση η οποία θα παρέχεται, ταχύρυθμη, ούτως ώστε αυτή η πιστοποίηση που θα παίρνει ένας ιδιωτικός αστυνομικός, ο οποίος θέλει να δουλέψει σε μια εταιρεία ιδιωτικής ασφάλειας, να έχει ένα μίνιμουμ επίπεδο αξιολόγησης, το οποίο τουλάχιστον θα προστατεύει και την εταιρεία και τους πολίτες από ενδεχόμενες υπερβάσεις ή υπερβάλλοντα ζήλο ανθρώπων οι οποίοι μπορούν να θεωρήσουν ότι έτσι εξυπηρετούν καλύτερα το σκοπό για τον οποίο προσλήφθηκαν. Αυτό μέσα από τις διαδικασίες των σχολών που έχουμε εμείς της εκπαίδευσης, δηλαδή μπορεί να έχει και την ψυχική ικανότητα του άλλου, ο οποίος καλείται να κάνει μια τέτοια προσφορά εργασίας και την αντίληψη και την προσωπικότητά του. Δηλαδή υπάρχουν ζητήματα τα οποία αξιολογούνται στην αστυνομία. Δεν μπορείς έναν άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να παίρνει 20 σε όλα, ωστόσο να μην έχει καλή επαφή με την πραγματικότητα, δηλαδή να είναι μια διάνοια πού δύστροπη. Αυτός ο άνθρωπος δεν κάνει να είναι στο δρόμο, μπορεί να είναι σε ένα γραφείο να γράφει, αλλά δεν μπορεί να είναι στο δρόμο. Αυτό δεν μπορεί να το αξιολογήσει μια εταιρεία security με βάση κριτήρια …
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Την ταυτότητά μου ποιος δικαιούται να μου τη ζητήσει; Εγώ με ιδιωτικό αστυνομικό μια φορά έγινε ιστορία μεγάλη.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, την ταυτότητά σου μόνο αστυνομικοί μπορούν να σου τη ζητήσουν.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σε δημοτικό υπάλληλο, αν τη ζητήσει;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, μόνο αυτοί που μπορούν να έχουν ανακριτικά καθήκοντα μπορούν να σας τη ζητήσουν.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σε πάρα πολλά κτίρια, όχι στου MEGA, σε πάρα πολλά κτίρια, με μεγάλες εταιρείες, όταν μπαίνεις μέσα σου ζητάνε ταυτότητα, για λόγους ασφαλείας τους. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα και το έλεγα και στην προηγούμενη Κυβέρνηση. Η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν έχει καμία ευαισθησία στο θέμα αυτό, έλεγε, τι να κάνουμε.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Είναι άλλος ο έλεγχος των στοιχείων …
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν μπορείς να παίρνεις την ταυτότητα στο χέρι.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Είναι άλλος ο έλεγχος των στοιχείων και άλλη η διαδικασία …
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Την παρακρατούν κ. Υπουργέ και δεν έχουν κανένα δικαίωμα να το κάνουν.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, δε μπορούν.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ξέρετε, στα ζητήματα αυτά, που δεν είναι τρελή δημοκρατική ευαισθησία …
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, δεν είναι θέμα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Όπως δηλαδή έλεγα το πρωί πώς είναι δυνατό να έχε καταθέσει ο Κεντέρης και όλες οι εφημερίδες σήμερα να έχουν την κατάθεση του Κεντέρη.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Να σας πω όμως και το εξής για να ξέρετε, υπάρχει και ο λεγόμενος ιδιωτικός χώρος. δηλαδή σε ένα ιδιωτικό χώρο υπάρχει το άσυλο το δικό μου, που εγώ δε σε αφήνω να μπεις σπίτι μου.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, αλλά δεν είναι κράτος.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ναι, αλλά εγώ μπορώ να πω ότι δε σε αφήνω να μπεις σπίτι μου, για να μπεις πρέπει να μου δείξεις ότι είσαι αυτός. Όπως εσείς μπορείτε να μου πείτε ότι στο σπίτι σας δεν μπαίνω γιατί δε θέλετε.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Υπάρχει πάντως και αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Έπεσε ξύλο χτες στην πορεία;, διαβάζω εδώ.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Σε ποια πορεία χτες;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν κατάλαβα ούτε εγώ.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Γίνονταν πορεία;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Από άλλη τηλεόραση θα ήταν αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Από άλλο κανάλι, του εξωτερικού.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Έχεις και άλλες ερωτήσεις;
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Έχω και προσπαθώ λίγο, επειδή δεν έχουμε πάρα πολύ χρόνο …
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Θέλω να ρωτήσω για τα.. στο Ρίο.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Για ποια;
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Υπήρξε ιστορία με το Ρίο, με τη γέφυρα, γιατί το έχουν όλες οι εφημερίδες σήμερα, ότι ήταν μια από τις δύσκολες στιγμές της Ολυμπιάδας.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Υπήρξαν πάρα πολλές απειλές αυτή την περίοδο και πάρα πολλά σήματα τα οποία αξιολογήσαμε και κάποια από αυτά ήταν σήματα τα οποία δεν μπορούσαμε καν να αγνοήσουμε, έπρεπε να τα δούμε ούτως ή άλλως. Ένα από αυτά ήταν και αυτό.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Υπήρχαν εκρηκτικά;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Όχι, αλλά ήταν κάτι που δεν μπορούσαμε να αγνοήσουμε.
Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Αλλά κάνατε μεγάλη έρευνα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ναι, δεν μπορούσες να το αγνοήσεις αυτό. Ο κόσμος μπορεί να πιστεύει ότι είναι μόνο η Αλ Κάιντα αυτή που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα. Ήταν πάρα πολλά αυτά τα οποία μας απασχόλησαν, που ήταν πολλά μικρά, αλλά αν τα αθροίσεις γίνονται μεγάλα. Και η επιτυχία στην περίπτωση αυτή, για την οποία εγώ αισθάνομαι πάρα πολύ ευτυχής, ήταν ότι όλα αυτά διαχειρίστηκαν με τρόπο που κατ` αρχήν δεν ήρθαν στη δημοσιότητα για να χαλάσουν το κλίμα. Δεύτερον, υπήρξε ένα αποτέλεσμα το οποίο ο μέσος τηλεθεατής, ακροατής, παρατηρητής, το εξέλαβε θετικά. Και τρίτον, όλο αυτό το οικοδόμημα, δημιούργησε ένα πλαίσιο ασφάλειας που δεν ενοχλούσε κανέναν. Αυτή νομίζω ότι ήταν η επιτυχία.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, να σας κάνω μια τελευταία ερώτηση, δική μου ερώτηση, δεν είναι από τηλεθεατή. Το θέμα της πορνείας απασχολεί το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης; Το λέω, γιατί υπάρχουν εφημερίδες, που αυτό το αλισβερίσι, αυτό το παιχνίδι, το διαβάζεις, ανοίγεις την εφημερίδα και κλείνεις και τα ραντεβού. Λένε οι καταστηματάρχες ότι στο κέντρο της Αθήνας γίνεται πάρα πολλές φορές εμπόριο λευκής σαρκός και ψυχών.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Θέλω να σας πω το εξής. Εγώ αντιλαμβάνομαι την ερώτησή σας, διότι καμιά φορά η αίσθηση είναι ότι όλο το κράτος είναι η αστυνομίας, δεν είναι έτσι. Η αστυνομία είναι ένας μηχανισμός ο οποίος όταν υπάρχουν πλαίσια τα οποία παραβιάζονται, καλείται να επέμβει και να κάνει συγκεκριμένες πράξεις, αλλά άλλοι είναι αυτοί οι οποίοι είναι υπεύθυνοι να διαχειριστούν τα περιστατικά αυτά σε πρώτο χρόνο. Εμείς είμαστε αυτοί οι οποίοι σε δεύτερο χρόνο χειριζόμαστε τα περιστατικά αυτά. Δηλαδή ένας αστυνομικός μπορεί να πάει μετά από μια καταγγελία κάπου.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Η αστυνομία δε διαβάζει εφημερίδες;
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Δυο λεπτά, δεν μπορεί να ελέγξει η αστυνομία αν ένας οίκος ανοχής έχει άδεια, αν οι κοπέλες που είναι μέσα έχουν πιστοποιητικά υγείας, αν είναι νόμιμες ή παράνομες.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μα οι αγγελίές στις εφημερίδες δεν έχουν σχέση με οίκους ανοχής.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ναι, όλα αυτά όμως έχουν σχέση με τη διαβάθμιση των ευθυνών στην ιεραρχία του κράτους. Θέλω να πω με λίγα λόγια ότι εμείς από την πλευρά τη δική μας κάνουμε όσο περισσότερο καλά μπορούμε τη δουλειά μας, αλλά δεν είναι όλα τα πράγματα η αστυνομία. Το λέω γιατί υπήρξε η συζήτηση για τα ναρκωτικά, που λένε να μαζέψετε τους ναρκομανείς από το δρόμο κλπ. Πού να τους πάμε; Αυτοί είναι άρρωστοι πρέπει κάπως να τους περιθάλψει, κάποιος να τους δώσει μεθαδόνη ή δεν ξέρω.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν είναι δική σας δουλειά.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Να τους πάρει ο αστυνομικός και μετά τι να τους κάνει; Πήγαν στο τμήμα και μετά; Καταλάβατε τι θέλω να σας πω; Δηλαδή υπάρχει ένα ζήτημα εδώ που πρέπει η κοινωνία μας να απαντήσει κεντρικότερα. Εμείς στο Υπουργείο έχουμε σκοπό να ανοίξουμε το μεγάλο φάκελο που λέγεται ατομικά δικαιώματα. Γιατί έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν ενδεχομένως και υπερβάλλουσες συμπεριφορές σε ανθρώπους οι οποίοι είναι ευπαθείς, σε ομάδες που είναι ιδιαίτερες. Π.χ. με απασχολεί πάρα πολύ το θέμα των τσιγγάνων.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κοίτα που θα μας βγει από αριστερά ο Βουλγαράκης σήμερα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ποιο αριστερά, από τα δεξιά σας βγαίνω. Με απασχολεί πάρα πολύ το θέμα των τσιγγάνων, με απασχολεί πάρα πολύ το θέμα των ομοφυλοφίλων. Υπάρχουν ορισμένες ειδικές ομάδες, τις οποίες η κοινωνία πρέπει να τις αντιμετωπίσει με ιδιαίτερη προσοχή. Δηλαδή ακούστε, δεν είναι μόνο η καταστολή αυτή η οποία μπορεί να παράξει αποτελέσματα. Αυτό είναι το έσχατο όπλο, είναι το έσχατο μέσο. Να σας πω ένα παράδειγμα.
Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Όχι, να μη μας πείτε, γιατί δεν έχουμε χρόνο, μια άλλη φορά. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, να είστε καλά, καλή σας μέρα.
Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Καλημέρα σας.
