Αξιότιμε κ. Υπουργέ, αν πήγαινα εθιμοτυπικώς, η συνέχεια θα ήταν αξιότιμοι κύριοι Αρχηγοί, κύριοι Υπαρχηγοί, Στρατηγοί, κύριοι Αξιωματικοί, κυρίες και κύριοι αλλά εδώ θα μου επιτρέψετε να εγκαταλείψω το πρωτόκολλο και να πω αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες. Πριν από δυο χρόνια η πολιτική ηγεσία της χώρας μου εμπιστεύθηκε τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως.
Η ανάθεση αυτή συνέπιπτε με την κρίσιμη περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, ή αν θέλετε είχε τις ρίζες της στους Αγώνες αυτούς, γιατί στους αποφασίζοντες κυριάρχησε η εντύπωση ότι σε μια τέτοια διεθνή εκδήλωση, χρειαζόταν εμπειρία από το ΥΠ.ΕΞ. Δεν θα μπορούσε παρά να είναι κρίσιμη. Έτσι, ξαφνικά βρέθηκα εγώ σε ένα χώρο που δεν μου ήταν καθόλου γνώριμος, με ποικίλες πρώτες εντυπώσεις και σας το ομολογώ με αρκετή αμηχανία.
Θυμάμαι μάλιστα, ανταποκριτής πρωινής εφημερίδας έγραφε εκείνη την εποχή – δεν θα πω verbatim, αλλά κατά την έννοια ήταν – «τι γυρεύει η γριά αλεπού στο παζάρι». Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πέρασαν αλλά εγώ έμεινα. Προσπάθησα να ακολουθήσω τη συμβουλή του τότε Αρχηγού της Αστυνομίας που μου συνέστησε -όπως μου το είπε- «να μάθω να σκέφτομαι περισσότερο μπατσικά και όχι μόνο υπεξίτικα».
Παράλληλα, σιγά – σιγά άρχισα να αντιλαμβάνομαι πόσο σημαντικό έργο έχουν επωμιστεί τόσο η Αστυνομία όσο και η Πυροσβεστική. Ένα έργο που έχει ως κύριο αποδέκτη τον ίδιο τον άνθρωπο, τον πολίτη με τα καθημερινά του προβλήματα. Με κατέπληξαν κυριολεκτικά οι φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται και εξακολουθούν να καταβάλλονται προς την κατεύθυνση αυτή και θέλησα κι εγώ να συμμετέχω στις προσπάθειες αυτές.
Αυτή η διαρκής διάθεση αρωγής και προσφοράς είναι το μέγα ζητούμενο. Έχει τη μεγαλύτερη ίσως αξία και συμβάλλει ώστε να οικοδομείται μια αμοιβαία και ειλικρινής σχέση εμπιστοσύνης πολίτη και κοινωνίας.
Σήμερα, μπορώ με σιγουριά να διαβεβαιώσω το διάδοχό μου ότι σε κάθε αστυνομικό και σε κάθε πυροσβέστη, υπάρχουν και οι δυνατότητες, αλλά και τα ισχυρά κίνητρα για το λειτούργημα που επιτελούν. Λέω «λειτούργημα» γιατί μερικές φορές άκουσα κάποιους -και αυτό το λέω με λύπη- να μιλούν για επάγγελμα.
Ακόμη και σήμερα που αποχωρώ από αυτή τη θέση, δεν θα σταματήσω να θεωρώ ότι και ο αστυνομικός και ο πυροσβέστης ασκούν υψηλότατο λειτούργημα, διακατέχονται από αίσθημα ευθύνης απέναντι στις ανάγκες του πολίτη και προστρέχουν να παράσχουν ανιδιοτελώς την αρωγή τους με ευσυνειδησία και αυταπάρνηση.
Στα δυο χρόνια που πέρασαν προσπαθήσαμε και ενίοτε κατορθώσαμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για να λυθούν προβλήματα που παρουσιάζονταν. Κάποια από αυτά εξακολουθούν να παραμένουν, όχι γιατί δεν θελήσαμε να τα επιλύσουμε, αλλά γιατί οι συνθήκες δεν είχαν ωριμάσει ώστε να γίνουν κατάλληλες και το πρόβλημα να επιλυθεί. Γνωρίζω όμως ότι έχετε όλοι μάθει να μην σηκώνετε τα χέρια ψηλά, έχω καταστεί μάρτυς της συνεχούς προσπάθειας που καταβάλλετε πάντοτε καθοδηγούμενοι από τις αξίες με τις οποίες έχετε εμποτιστεί.
Την υπέροχη αυτή προσπάθεια της αρωγής προς τον πολίτη οφείλετε να συνεχίσετε με ευθυκρισία, με επαγγελματισμό, με αντικειμενικότητα, με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματά του και προπαντός με ανθρωπιά.
Αναντίρρητα οι μεγάλες προκλήσεις παραμένουν: τρομοκρατία, σύγχρονο οργανωμένο έγκλημα, οργανωμένοι εμπρησμοί, μάστιγα των ναρκωτικών κυρίως στους αθλητικούς χώρους, η διαφθορά, οι νέες μορφές εγκληματικότητας (trafficking). Παράλληλα παραμένουν και οι προτεραιότητες όπως η διασυνοριακή και η διεθνής συνεργασία στις οποίες προχωρήσαμε με σημαντικά και ουσιαστικά βήματα.
Ο πολίτης είναι αυστηρός κριτής. Προσδοκά το καλύτερο, κρατά τον πήχη ψηλά. Αυτό θα πρέπει να μας παροτρύνει για περισσότερη και αποτελεσματικότερη δουλειά. Μην ξεχνάμε ότι πάντα υπάρχουν δίκαιοι κριτές που θα μας αποδώσουν αυτό που μας ανήκει, έστω κι αν αυτό δεν είναι ακριβώς αυτό που επιθυμούσαμε.
Κύριε Υπουργέ, σας ευχαριστώ πρώτα – πρώτα για τα καλά λόγια που είπατε για εμένα. Σας ευχαριστώ όμως για τη μέχρι σήμερα συνεργασία που είχαμε, για τα φιλικά αισθήματα με τα οποία μας περιβάλλετε και για την ευκαιρία που μου δίνετε να παραμείνω σε αυτό τον κύκλο του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, έστω και λίγο πιο μακριά.
Σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο πραγματικά δύσκολο έργο σας, αλλά με τους συνεργάτες που έχετε και με τις ικανότητές σας είμαι πεπεισμένος ότι θα την έχετε.
Κύριε Γενικέ, αγαπητέ μου Κωστή, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι με το νέο Υπουργό, τη νέα Ηγεσία των δύο Σωμάτων, τους άξιους και αφοσιωμένους συνεργάτες και τη γνωστή σ` εμένα εργατικότητα και μεθοδικότητα τη δική σου, καθώς και τη λαμπρή πορεία που είχες μέχρι τώρα, – στο κάτω – κάτω της γραφής δυο φορές με διαδέχτηκες σε πόστα και αυτή είναι η Τρίτη – είμαι πεπεισμένος ότι θα επιτύχεις στο έργο σου. Και σ` αυτό θα σου παρασταθούν και οι συνεργάτες του γραφείου τους οποίους σήμερα και από εδώ θέλω θερμά να ευχαριστήσω για όλες τις προσπάθειες και για όλη τη βοήθεια που μου δώσανε και για όλα τα ξενύχτια που έκαναν για μένα.
Και κάτι ακόμα πριν να τελειώσω, γιατί αρκετά μακρυγόρησα. Από τότε που ήρθα στο Υπουργείο κ. Υπουργέ, κάθε φορά που μιλούσα για την Αστυνομία ή το Πυροσβεστικό έλεγα, αυτοί είναι οι δικοί μου. Και έτσι θα σας θεωρώ πάντοτε. Σας ευχαριστώ πολύ.
